Cinco anos de prisión por abusos sexuais a unha menor con discapacidade en Pontevedra
O condenado, de 31 anos, mantivo unha relación con contido sexual cunha nena de 12 anos que cría ser a súa noiva. A sentenza inclúe liberdade vixiada e inhabilitación para traballar con menores.
Por Europa Press / Redacción | Santiago de Compostela | 01/08/2025 | Actualizada ás 16:53
A sección cuarta da Audiencia Provincial de Pontevedra condenou a cinco anos de cárcere ao autor dun delito contra a indemnidad sexual en relación cunha menor de 16 anos que se atopaba en situación de vulnerabilidade (artigo 181, no seu apartado 1 e 4, letra A de o Código Penal, na versión en vigor ata outubro de 2022, por ser a máis favorable ao reo).
Ademais, tal e como trasladou o TSXG, a Sala impúxolle cinco anos de liberdade vixiada, dez anos de inhabilitación para calquera profesión, oficio ou actividade que supoñan contacto regular e directo con persoas menores de idade e a prohibición, durante sete anos, de aproximarse e de comunicarse coa vítima, á que deberá indemnizar con 3.000 euros.
O tribunal considera acreditado que, desde aproximadamente xaneiro de 2022, comezou unha relación entre a menor, que entón tiña 12 anos e un grao de discapacidade do 43%, e o condenado, que en agosto dese ano cumpriu 31 anos, a cal foi interpretada pola vítima "como propia dunha relación de noivos". A Sala sinala na resolución que o acusado tiña relación coa familia da menor, polo que "era frecuente que estivese na vivenda ou nas súas proximidades".
"O acusado coñecía das circunstancias que determinaban a consideración da menor como discapacitada, así como a crenza dela sobre o tipo de relación que mantiñan e a súa pouca comprensión sobre a relevancia dos actos que realizaban", subliñan os maxistrados na sentenza, na que entenden probado que, nese contexto, "aproveitando a certa intimidade que tiñan", producíronse "diversos encontros entre el e a menor con contido sexual".
A Sala indica que "non se pode afirmar que resultase acreditado máis aló de toda dubida a existencia dun comportamento ameazante ou coactivo por parte do acusado como determinante do comportamento da menor". A sentenza non é firme, pois cabe presentar recurso ante o TSXG.
