Repugnancia e indignación

Que pode pasar pola cabeza duns xuíces para pensar que cinco homes adultos en grupo non intimidan a unha rapariga de 18 anos nun calexón, cando se calquera deles atopásese cun só dos individuos da manada nese mesmo calexón e a esa mesma hora en actitude violenta a ben seguro que sentiría intimidado/a. A lei non é clara, é interpretativa, iso témolo claro porque pola contra non habería preitos, por tanto os artigos das leis deben de ser interpretados, o problema da actualidade é que os xuíces non se están limitando a interpretar a lei, estana reinterpretando, e iso é moi perigoso.

Por Carlos González Armada | Vigo | 30/04/2018

Comparte esta noticia
Dinos a sentenza dos individuos denominados a manda que non existe a intimidación e por iso non hai violación. Que é necesario entón para ser intimidado?. Entramos nun concepto mental e individual de cada ser humano que é de difícil disección…unha persoa que por moi endiosado que se atope debería de saber as súas limitacións, señorías vostedes non son psicólogos, e nin aínda séndoo poderían garantir en que grao unha persoa pode sentirse intimidada pola simple visualización dunhas imaxes.
 
Sofre a mesma intimidación un home que unha muller baixo as mesmas circunstancias?, todas as mulleres ou todos os homes sofren o mesmo grao de intimidación?, se te atreves a enfrontarche ao teu agresor estas realmente intimidado?...podería seguir facendo preguntas que seguro que teñen difícil resposta para os xuíces que ditaron tal aberración de sentenza.
 
Esta sentenza é de tal aberración que se tentamos analizala e ver as súas incongruencias lévanos en realidade a analizar a actuación da vítima, o cal é de todo punto de vista inadmisible. Xorden preguntas de forma inmediata que deberían ser contestadas para obter unha resposta certa de sé “as súas señorías” ditaron ben ou mal. Se a moza resistirase fortemente e con valentía, incluso poñendo en risco a súa propia vida, probablemente existiría violencia, agresión ante a súa resistencia, e por tanto seria violación…pero se realizase este acto seria porque non sesentiría intimidada, ¿ou sí?, e por iso sería capaz de reaccionar. Pola contra se sente intimidada ante cinco bestas en grupo, a reacción normal é a de submisión, neste caso se hai intimidación e por tanto hai violación…pero unha vez penetrados neste perigoso campo analítico, inxusto desde todo punto de vista por cuestionar á vítima e non ao agresor, incuestionablemente fainos chegar á mesma pregunta que nos facemos desde o inicio…que narices interpretaron “as súas señorías”?
 
Por tanto atreverse a resistirse é o contrario a sentirse intimidada, polo cal se te resistes e violéntanche, hai violación, se te sometes por estar amedrentada/intimidada hai violación. Non podes pedir ambas as cousas, que esteas intimidada pero que estándoo resístaste, é unha cuestión mental e psicolóxica que dubido moito que as súas señorías teñan a capacidade para poder discernirla, e por iso non está na súa man reinterpretar a lei, senón aplicala…a realidade sempre é crúa, en Alsasua preténdese condenar por terrorismo a uns rapaces por unha pelexa nun bar porque os denunciantes son “axentes da lei” e por iso deben de ter unha condena de 65 anos, pero en Navarra son denunciados, entre outros, un militar e “un axente da lei”, e condénaselles tan só a 9 anos porque se cre que cinco homes fortes en grupo son incapaces de producir intimidación a unha muller…pode, e só é unha suposición, que o nexo do porqué de tanta diferenza na valoración dos delitos sexa coñecer de que lado participa “o, ou os, axente/é da lei”
 
As súas señorías, ignoran a realidade do que é a intimidación, reinterpretan, (está moi de moda ultimamente en xuíces e maxistrados) a lei, e mesmo a definición do devandito termino…”facer algo que outro/os queren que fagas a través do medo”, iso é intimidar. Pode ser que a moza tivese medo esa noite nese calexón de Pamplona?...INDUBIDABLEMENTE.
 
Por tanto, señorías da Audiencia de Navarra, a súa interpretación rastrexase, interesada, e falaz no termino da intimidación e a sua valoración dá nauseas. O que subscribe é Perito en Criminología e Criminalística, e sen dubidalo nin un segundo entende que neste caso existe intimidación.
 
A intimidación pode manifestarse como unha maneira de ameaza física, (que evidentemente existía), por miradas ameazantes (alguén o dubida?), por unha manipulación emocional, un abuso verbal (tampouco xera dúbidas), humillación intencional e/ou verdadeiros malos tratos físicos…e isto último é relevante, non ten que existir unha acción física para que exista a intimidación. A intimidación por tanto é un fenómeno psicolóxico que ten lugar ao atemorizar a alguén coa produción dun mal, sen dúbida cinco energúmenos en grupo teñen “o don” de poder atemorizar a calquera persoa dun mal próximo, mais a unha rapariga de 18 anos que opta por salvar a súa vida ou a súa integridade dunha posible represión ante a súa resistencia.
 
“As súas señorías” utilizan un perigoso xogo de palabras para reinterpretar ao seu gusto a lei e aplicar a pena que lles vén en gana, xa que non sempre se emprega o termino intimidación para referirse á atemorizacion, aínda que a realidade é que cando se utiliza o termino intimidación este está a referirse a un aspecto activo e causal da atemorizacion. Se profundamos aínda máis e cinguímonos ao aspecto meramente legal temos que o Tribunal Supremo define a intimidación afirmando que "se acha constituída polo anuncio dun mal inmediato, grave persoal, e posible que esperte ou inspire no ofendido un sentimento de medo, angustia ou desasosego ante a continxencia dun dano real ou imaxinario".
 
Así estimou moitas veces o TS nas pistolas de imitación, se se confunden coas auténticas, e sendo medios idóneos para atemorizar aos ofendidos ( STS do 16 de abril de 1986). A pesar diso o maxistrado Ricardo González percibe a cinco homes e unha muller "practicando actos sexuais nun ambiente de juerga e xúbilo", e entende que non hai delito polo que pide que sexan absoltos, e a pesar dos wassaps “ cachondeándose” da situación entende “a súa señoría” que non hai intención de burla ou de humillación. Ler o que di este maxistrado produce repugnancia e indignación. Ler a sentenza produce repugnancia e indignación. Pensar en que país vivimos e a indefensión á que se poden ver sometidas as mulleres produce repugnancia e indignación. Cinco machos alfa penetrando repetidamente a unha muller indefensa é violencia “señorías”, non fai falta máis consideración.
 
As mensaxes indirectas derivadas desta sentenza machista son terribles. Os homes poden violar e se non golpean con violencia desmesurada á vítima só abusarían, e ás mulleres ofrece dúas vías, resistirse e morrer, ou ser victimas dunha burla xudicial e escarnio público. O maxistrado Ricardo González ten muller ou fillas?, sobriñas?, netas?...que pensaría se isto ocorrese a algunha delas?...o seu voto particular desprende odio e desprezo cara ao xénero feminino.
 
É repugnante oír dicir a políticos de partidos que se din democráticos que hai que respectar as decisións xudiciais…e unha merda!!!...esta decisión non pode ser respectada por ninguén que posúa sentimentos e raciocinio, esta é unha sentenza despreciable como despreciables son quen a ditan e quen a respecta. Sempre defendin a xuíces e tribunais explicando que tomar decisións é difícil, que acertar e ser xusto é complexo, que o é aínda mais cando non existen especializacións na xudicatura e falta formación especifica, e que aínda encima os xuíces e maxistrados teñen as mans atadas para impartir xustiza porque a lei impídello xa que son meros aplicadores da lexislación escrita…cos últimos acontecementos xurídicos que se están vendo en España xa tiña dúbidas das miñas teses, con esta sentenza cáeseme a alma ao chan, só pódese sentir vergoña, repugnancia e indignación do noso sistema xudicial e sobre todo dalgúns xuíces que o compoñen
 
Teño que dicir que a miña solidariedade con esta moza é total, que ser muller non debe de ser un tormento, que a muller é o ser mais marabilloso que existe na face da terra, trae vida nas súas entrañas, trae amor na nosa infancia...ser muller debería de ser un privilexio pero en España significa ser inferior. Quero dar o meu apoio, o meu agarimo, a miña solidariedade a esta moza, quero agradecerlle que non calase, quero agradecerlle que despois destes repugnantes actos sufridos continuase a súa vida e tentase ser feliz, quero agradecerlle que fose unha valente, durante e despois da VIOLACION SUFRIDA, e quero pedirlle que teña esperanza, que o noso sistema pode cambiar, que tamén hai xuíces e fiscais honestos que poden impartir xustiza real
 
Tamen quero pedirlle que se senta orgullosa, porque as súas accións, a súa valentía, a súa actitude, serviu para que a rúa se levántese a decirlle a estes miserables como o maxistrado Ricardo González, que o seu estado patriarcal e fascista está a chegar ao seu fin…que o vexan os teus ollos
 
“Señorías” da Audiencia de Navarra, sintan nas súas costas e na súa cara toda a nosa repugnancia e indignación

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA