Sempre quedará Minneápolis

Segunda entrega de 'Viaxes sen Lee'. O explorador emocional Gabriel Rei-Doval sae da súa zona de confort e chega a Minnesota.

Por Gabriel Rei-Doval | Minneapolis (MN, USA) | 01/09/2018 | Actualizada ás 12:00

Comparte esta noticia

Nos longos anos en Milwaukee teño escoitado adoito o retranqueiro comentario there is always Minnesota para argumentar que o máis xélido dos fríos en realidade habita alén de Wisconsin. Mais na noite previa á miña saída roadtrip a única inclemencia meteórica presentouse en forma de tornado warning e treboada severa na rural Fredonia wisconsinita. A infinita amabilidade pargo-americana compensou as azoutas da natureza rebelde e velaí por que a chegada a Madison para lidar coas cousas do intelecto permitiu gozar relaxadamente da  empatía palentina en Sheboygan Avenue.

No Governmental Center do Hennepin County Minneápolis
No Governmental Center do Hennepin County Minneápolis

A saída da capitalina Madison por ruta alternativa cara a Baraboo foi paisaxisticamente deliciosa, entre verdes diversos e asilvestramentos metódicos. A partir da interestatal 90, a ruta tornouse máis monótona pero tamén máis rápida, o que non impediu a chegada serodia a Minneápolis sen complicacións maiores.

Con tanta nocturnidade estadounidense na arribada a East 19th Street só puiden atopa-lo restaurante máis próximo. Así batín co chinés Great Dragon, onde unha pálida camareira deitou dilixente o asiático menú sobre a barra. Unhas breves palabras para pedi-los gambóns con sésamo foron suficientes para que tanto ela coma o gringo sentado á miña dereita etiquetasen o meu sexy accent como procedente de exóticas latitudes. Unha vez a loira restauradora tivo certeza de que consumo e propinas ulteriores estaban garantidas, liscou áxil co pedimento. Daquela deu en falarme Rob, un mestre de secundaria criado en Seattle que fervía por saber do meu distintivo acento, claramente alleo ó medio-oeste norteamericano. 

O aspecto gringo de Rob, alto, fibroso e megaseguro da súa americanidade profunda xerou en min unha intuitiva desconfianza que deveu en retruque xenérico á súa curiosidade fonética. Clasificando a miña procedencia nacional como “not far from Spain” deixeino descolocado. El pediume ser máis específico, e faleille dun país situado enriba de Portugal, cal bonsai atlántico, chamado Galicia. Non identificou a referencia literaria subliminar, mais riu con rotundidade estadounidense afirmando que el fixera a pé o Camiño de Santiago entre Astorga e Compostela, e que mesmo chegara ata Fisterra. A miña intuición desconfiada envorcou en irreflexiva conexión xacobea galego-americana sen solución de continuidade, e a conversa virou en incipiente camaradería.

O parladoiro prolongou a cea na barra alén do previsto e, por consello dunha camareira feliz coas xenerosas propinas, Rob e mais eu acabamos tomándolle a penúltima en The Brick, el aboado ás IPA e eu á sempre máis fiable Sam Adams. Mais a súa capacidade para inxerir IPAs derrotou con contundencia a miña tolerancia ó elemento lupular, se cadra polo seu consolidado hábito cervexeiro e a miña recente reclusión nas cero-cero.

A súa transixencia alcohólica por momentos transformaba o diálogo en monólogo agringado. Eu deixeille continua-lo parladoiro da asoballante chegada a Compostela retrucando unicamente sobre a situación social do país. E foi aí onde atopamos outro elemento de conexión: Rob graduárase en socioloxía en Seattle antes de mudarse a unha casiña do barrio alto de Pittsburgh coa súa dona de corpo delgado.

O avanzado da noite e o temperán horario dos pubs estadounidenses impedíronme coñecer na súa totalidade a historia de Rob, pola que –malia ás súas sombras– acabei desenvolvendo un interese inesperado. E quizais pola miña habilidade como terapeuta improvisado quixo el continuar unha conversa inconclusa. Intercambiamos contactos e acordamos atoparnos de novo na noite de Minnesota. Mañá saberei se o entusiasmo lupular de raíces xacobeas tiña substancia ulterior. Dicían os romanos que amicitia inter pocula contracta plerumque vitrea est. En fin, no peor dos casos sempre quedará Minneápolis.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA