A lingua nosa necesítanos para non desaparecer, para continuar sendo, nunha clara manifestación do conatus spinoziano, segundo o cal todas as cousas esfórzanse, no que está ao seu alcance, para perseverar no seu ser. E a xente galega somos quen estamos máis a carón das súas verbas, de aí a nosa responsabilidade na súa supervivencia. Nós posúemos o galego e o galego posúenos a nós.