"O Arde Lucus era a súa vida. El empezou hai moitísimos anos nas asociacións e á marxe do seu traballo o resto do tempo dedicábao a pensar en iniciativas para o Arde Lucus. Sempre estaba maquinando. Aínda que estaba enfermo, seguía debuxando", confesou, visiblemente emocionada, a súa viúva.