USC e CSIC colaboran no deseño dun novo dispositivo portátil para a detección automatizada de radon
O dispositivo conta cun sistema de control capaz de proporcionar medidas de concentración do gas con frecuencias inferiores a media hora.
Por Europa Press / Redacción | Compostela | 22/06/2021 | Actualizada ás 19:11
O Instituto Galego de Física de Altas Enerxías da USC e o Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) colaboraron no deseño e desenvolvemento dun prototipo para a detección de gas radon, un gas radioactivo de orixe natural que se pode atopar nos espazos interiores de edificios.
Consiste nun pequeno dispositivo que se conecta a unha rede inalámbrica e que controla, de forma automática, os niveis de radon na súa contorna en edificacións. Este sistema de detección contén no seu interior un sensor de silicio fabricado na Sala Branca do IMB-CNM-CSIC.
O prototipo, aínda en fase de estandarización, é o resultado do proxecto Care, iniciativa que foi dirixida pola empresa Alibava Systems e contou coa participación de dous centros públicos de investigación, o IMB-CNM-CSIC e o Instituto Galego de Física de Altas Enerxías (IGFAE) da Universidade de Santiago de Compostela, que foi responsable da realización das probas de calibración e validación, tanto nas súas instalacións experimentais como en contornas reais. En CARE participan, ademais, tres empresas, ATI Sistemas SL, Radiansa Consulting SL, Sensing & Control Systems SL.
Trátase dun detector portátil, que vai enchufado á corrente e que proporciona a medición real e periódica a través da rede inalámbrica á que estea conectado. O equipo desenvolveu un sensor semiconductor para a detección dos elementos radioactivos xerados durante a desintegración do radon e un sistema de control capaz de proporcionar medidas de concentración do gas con frecuencias inferiores á media hora. Esta é a principal novidade.
"A maioría de detectores comerciais o que fan é promediar a concentración de radon rexistrada nas 24/48 horas precedentes. Para iso, foi clave a implementación dun algoritmo adecuado ás altas capacidades do sensor desenvolvido, permitindo combinar rapidez e fiabilidade na medida", indica Dores Cortina, investigadora do IGFAE.
O IMB-CNM-CSIC participou activamente no desenvolvemento do sensor semiconductor que contén o prototipo CARE, cuxa área sensible se fixou en 800 mm2. Para unha sensibilidade óptima, cubriuse con 30 sensores de silicio cunhas dimensións de 27 mm2. Estas pastillas fabricáronse na Sala Branca de Micro e Nanofabricación do IMB-CNM-CSIC, unha infraestrutura científico técnica singular (ICTS) do CSIC dedicada ao desenvolvemento e aplicación de tecnoloxías innovadoras no campo da microelectrónica.
"O maior reto foi a integración do silicio no corazón do detector de radon; da súa calidade, estabilidade e repetitividade dependen as características finais do sistema. Fabricáronse estruturas modulares formadas por dez detectores de silicio, das que para este prototipo utilizáronse tres, situadas en forma nova. Esta solución permítenos dispor dun sistema moi flexible, cunha rápida e fácil adaptación en función da aplicación", explica Salvador Hidalgo, investigador principal do IMB-CNM-CSIC no proxecto.
O dispositivo aplicarase tanto en edificios públicos como privados unha vez que estea homologado, tanto no sector doméstico como no sector industrial. "Comercializarase en diferentes países de todo o mundo onde a normativa de edificación esixa un sistema de monitoreo ou control activo da concentración de radon. Ademais da posibilidade de almacenamento de datos na nube, o dispositivo final disporá de protocolos de comunicación para comunicar cos sistemas de ventilación intelixente máis utilizados na edificación", apunta Juan Herranz, director de Alibava Systems e coordinador do proxecto.
