Ordenan repetir un xuízo desde a Audiencia de Pontevedra para aclarar se unha menor sufriu acoso escolar

O fallo sinalaba que durante o xuízo non se acreditou que o mozo menosprezase e humillase á súa compañeira, "con quen mantiña unha relación de amizade, que en ocasións os levou a realizarse o que ambos consideraban bromas reciprocamente sen ningunha intención lesiva nin ofensiva", considerou a sentenza que agora invalida a Audiencia de Pontevedra.

Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 29/09/2022 | Actualizada ás 13:27

Comparte esta noticia

A sección cuarta da Audiencia Provincial de Pontevedra anulou unha sentenza ditada polo Xulgado de Menores número 1 de Pontevedra e ordena que, cun "maxistrado diferente", repítase o xuízo polo que un menor foi absolto dun delito contra a integridade moral. O menor foi condenado a catro meses de tarefas socioeducativas por lesións.

A sentenza do Xulgado de Menores número 1 de Pontevedra ditouse con data 8 de novembro de 2021 e nela consideráronse como "feitos probados" que durante o curso escolar 2018/2019, o menor expedientado era compañeiro de clase dunha nena, que naquel momento tiña 14 anos, alumnos de 3º da ESO.

O fallo sinalaba que durante o xuízo non se acreditou que o mozo menosprezase e humillase á súa compañeira, "con quen mantiña unha relación de amizade, que en ocasións os levou a realizarse o que ambos consideraban bromas reciprocamente sen ningunha intención lesiva nin ofensiva", considerou a sentenza que agora invalida a Audiencia de Pontevedra.

Entre outras cuestións, incluíuse no xuízo que o día 31 de xaneiro de 2019, tras finalizar o recreo, nas escaleiras do centro escolar, o mozo fíxolle a cambadela á nena, que sufriu escordadura de nocello e xeonllo esquerdo. A sentenza anulada considera que tampouco se acreditou durante o xuízo que fose responsable do "seguimento médico ou psicolóxico" que precisa a menor.

O fallo da devandita sentenza impuña ao mozo pola comisión dun delito de lesións por imprudencia grave o cumprimento dunha serie de tarefas socioeducativas durante catro meses, absolvéndolle do delito contra a integridade moral polo que tamén se lle acusaba. Ademais o mozo, coa responsabilidade solidaria dos seus proxenitores, debía indemnizar á moza en 1.761,41 euros.

A representación procesual da menor formulou un recurso de apelación, que lle foi admitido alegando un erro na valoración da proba e na infracción do principio in dubio pro reo por suficiencia de proba de cargo.

Por exemplo, durante a vista oral atribuír ao menor expedientado diferentes feitos como o dirixirse á moza, en presenza dos seus compañeiros, con expresións tales como "imbéciles, puta, raposa, porca", relatando tres episodios concretos: uno o do chicle xa masticado que o rapaz lle meteu na boca á menor, outro o da papeleira coa monda de plátano podrecida que o expedientado lla habería posto na cabeza e, un terceiro, no xa referido da cambadela nas escaleiras, considerando as acusacións que todos eses feitos integrarían un delito contra a integridade moral.

Pero sostivo a juzgadora que o testemuño da vítima non reunía os orzamentos jurisprudencialmente asentados para outorgar ao mesma virtualidade incriminatoria suficiente para enervar a presunción de inocencia e, en particular, refire que, a pesar da abundante proba testifical practicada de compañeiros de ambos os menores, tan só una das testemuñas confirmou a versión da vítima mentres que os restantes "negan presenciar insultos e negan haber visto que ocorrese incidente algún cun chicle ou que o expedientado lle tirase unha papeleira".

Pois ben, considera o tribunal que a sentenza, tendo en conta esas versións atopadas, "carece dunha análise suficiente e en profundidade" das razóns que puideron levar á juzgadora a non outorgar virtualidade ao testemuño da testemuña que afirmou presenciar os insultos e os distintos incidentes fronte ao das restantes testemuñas que "non lembran" ou que "non presenciaron" os incidentes polos que se lles pregunta.

Tampouco se considera "lóxica" a interpretación que se efectúa pola juzgadora do informe de convivencia e tamén apunta que "adoece de racionalidade a valoración que se efectúa na sentenza dos informes médicos forense e psicolóxico da recorrente" confeccionados por profesionais do Imelga. Neles, conclúese que "en canto ao trastorno de ansiedade o nexo de causalidade é certo, directo e total", no primeiro e que "a peritada presenta unha patoloxía psíquica congruente coa situación de acoso escolar relatada", no segundo.

Audiencia Provincial de Pontevedra.
Audiencia Provincial de Pontevedra.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta