Condenan a un usuario de Ferrolterra por non actuar ante comentarios ofensivos a terceiros nunha entrada do seu perfíl de Facebook
O TS, que condena por vulneración á honra, entende que podería administrar as intervencións e que se debe actuar con dilixencia
Por Europa Press / Redacción | MADRID | 15/11/2022 | Actualizada ás 11:42
A Sala do Civil do Tribunal Supremo (TS) condenou por vulneración do dereito á honra ao titular dunha conta de Facebook por determinados comentarios publicados por outras persoas e que constaban nunha das entradas do seu muro deste usuario con domicilio en Ferrolterra. O tribunal entende que este usuario debía actuar de forma dilixente ante esas reaccións.
Os problemas entre o usuario e os veciños que teñen a súa casa lindeira foron a orixe da problemática, xa que cando o agora condenado conseguiu a licenza para as construcións na súa leira vinculadas a casetas para cans, expuxo na rede social as trabas que sufrira --segundo comentou-- e que atribuía a que os veciños eran "amigos" de membros do concello.
Na sentenza, relatorio do maxistrado Antonio García Martínez e recollida por Europa Press, examínase a responsabilidade dese usuario e avala en parte unha resolución da Audiencia Provincial da Coruña que si apreciou delitos contra o dereito á honra e a liberdade de expresión.
O Alto Tribunal considera que o comentario do titular da conta, que o tribunal de segunda instancia consideraba ofensivo, non ten a gravidade e intensidade ofensiva suficiente para chegar a constituír unha intromisión ilexítima no dereito á honra.
No entanto, si que confirma a apreciación sobre os comentarios de terceiros e considera que as facultades de administración e control que ten o titular sobre o seu perfil de Facebook son dunha gran amplitude xa que pode bloquear a outros usuarios para que non poidan ver nin comentar as súas publicacións, reaccionar a comentarios, darlles contestación, ocultalos, denuncialos, ou por exemplo marcalos como spam e bloquear perfís.
PROBLEMAS ENTRE VECIÑOS
Os demandantes, veciños do demandado, decidiron recorrer aos tribunais despois de que visen como se lles insultaba na rede social de Mark Zuckerberg comezaron por mor de problemas veciñais á hora de acometer determinadas obras en terreos do demandado que lindan coa casa dos demandantes.
Entre os comentarios que recolle a sentenza do Supremo con respecto ao usuario --que no seu muro deu as grazas ao seu marido por apoiarlle no tempo de espera da licenza-- e que foron vertidos por terceiros, explícase que lles cualificaron de "homófobos, sen vergoñas, incultos, ignorantes, garrapatas, lixo, borregos ou incivilizados".
Pero as reaccións de terceiras persoas non quedaron nos insultos e algúns chegaron a recomendar ao propietario da conta que contratase "un matón", porque "con xente así tanto formalismo non vale para nada". "Unhas ostias ben dadas e despois a saber quen foi", reza un das mensaxes, ao que se suma outro que di que ante veciños "tan noxentos (...) optaría por liquidalos para acabar antes co problema. "Iso é vivir condenado, eu pégolles un tiro ao pai, á nai e ao fillo e así me condenan pero por algo", engadiu un usuario.
Os maxistrados do Supremo entenden que o titular da conta de Facebook "non pode desentenderse sen máis do que se publica no seu perfil por outros usuarios" pola única e simple razón de non corresponderlle a el, senón a outros, a autoría do publicado.
Engaden na súa sentenza que o titular non pode pretender así que eses terceiros sexan "os exclusivos responsables do manifestado e os únicos que deben cargar coas súas consecuencias".
DILIXENCIA REACTIVA E COIDADO
A Sala incide ademais en que o demandado non cuestionou que as expresións deses terceiros supoñan un ataque grave á dignidade dos demandantes. E engade que neste caso, no que se produce unha intromisión ilexítima de carácter evidente no dereito á honra, "a responsabilidade do titular da conta por non eliminalos do seu perfil público, unha vez coñecidos, non pode ser escusada por falta de legitimación, perigo de censura ou dificultades de ponderación".
A xuízo do tribunal, "existe un deber de dilixencia reactiva e coidado que lle obriga, exercitando o seu poder de control, ao seu borrado inmediato". Entende que se non actúa e se desentiende, incumpre ese deber, converténdose en responsable dos danos e prexuízos causados a título de culpa por omisión derivada de dita falta de dilixencia e coidado.
E engade que no caso concreto, esa escusa, que na práctica traduciríase "nunha actitude puramente pasiva ou abstencionista", tampouco se corresponde cos propios actos do demandado porque si que suprimiu comentarios dun terceiro que pedira sensatez e moderación na linguaxe.
