Os forenses din que Nerea Añel podía sobrevivir con axuda médica

A Audiencia Provincial de Ourense celebrou este xoves a última sesión do xuízo pola morte de Nerea Añel, a moza desaparecida en xaneiro do 2020 cuxo cadáver apareceu oito meses despois. A partir do luns, deliberarán os cinco homes e catro mulleres que compoñen o xurado popular.

Nesta última xornada compareceron as últimas testemuñas, así como os peritos, e ademais cada unha das partes expresou o seu informe de conclusións ante o xurado. Todos elevaron as súas conclusións a definitivas.

Así pois, declararon dous médicos forense do Instituto de Medicamento Legal que realizaron un total de tres informes as causas da morte e o estado do cadáver da vítima, cuxos restos foron localizados nun regato da uns metros do motel no que ela e o único acusado estiveran a tarde do 15 de xaneiro de 2020, cando se perdeu a súa pista.

Os forenses advertiron que "non puidemos ter as mesmas certezas" que noutros casos debido ao avanzado estado de descomposición do cadáver, a causa do tempo que pasou ata a súa localización, así como a climatoloxía.

Por iso, non descartaron nin que se trate dun accidente nin que fose un crime. Sinalaron que non se puido descartar que a moza sufrise un afogamento nin tampouco un hipotético estrangulamento, porque xa non había pel, músculo ou óso na zona do pescozo.

O que si puideron concluír é que presentaba unha fractura na cabeza, así como catro máis en distintas vértebras, polo que ao seu criterio "son lesións compatibles cunha precipitación nunha posición de flexión", é dicir, de cabeza, e desde "unha altura e unha enerxía media-baixa, desde uns 2 ou 3 tres metros".

A pesar diso, consideran que os indicios "son bastante contundentes" para dicir que "non se trataron de lesións que necesariamente" tivesen que producir a morte.

Na autopsia non acharon lesións nin signos na roupa que indiquen que foi arrastrada, polo que ven "probable" que puidese sobrevivir de recibir axuda tras a caída.

COMPARECE A POLICÍA

Tamén compareceu a sección de Análise de Conduta da Policía, un grupo integrado por psicólogos e criminólogos que levaron a cabo unha reconstrución ocular no camiño polo que presuntamente se marchou a parella, e ademais analizaron a información completa do procedemento, declaracións de testemuñas e informes forenses e investigación policial.

As axentes chegaron á conclusión de que o acusado "ten tolerancia a situacións de risco" e cren que as presuntas versións falsas que proporcionou a coñecidos, amigos ou mesmo á nai da vítima, sobre que estaba en prisión, "era un intento de desvinculación" porque "sabía que non ía volver" e "o corpo supuña unha ameaza".

"Se non pide axuda é porque percibe que era unha ameaza e un perigo e ía traer consecuencias negativas", han hipotetizado desde Análises de Conduta, que descarta que a vítima acudise por ese camiño coa intención de "permanecer oculta ou ir cara a outro lugar".

FISCALÍA RECALCA: "É VIOLENCIA DE XÉNERO"

Así as cousas, para o fiscal, que atribúe un homicidio por omisión por non prestar axuda, "leste é un delito de violencia de xénero, un ámbito no que moitas veces, como nesta ocasión, a vítima xa non pode falar".

Sinalou que "hai certeza" de que a parella colleu o carreiro e non a estrada --versión que defende o acusado-- e que "aínda que moi posiblemente non tivo intención de quitarlle a vida", "esa omisión da súa obrigación moral e legal equivale á causación de homicidio".

"Esa omisión non pode quedar impune. Hai alguén aí arriba que nos está pedindo que fagamos xustiza", manifestou o fiscal subliñando que "ser drogodependente non dá patente de corso para cometer o que dea a gana e facer todo tipo de tropelías".

Ademais, lembrou que o acusado aceptou penas de prisión por numerosos delitos sen negarse porque "estaba a desexar entrar, xa que sabía que no barrio de Covadonga (barrio onde acudía á parella a comprar droga a diario) non estaba ben visto e a súa vida estaba en perigo".

ACUSACIÓN PARTICULAR E DEFENSA

Pola súa banda, a acusación particular, que representa á nai da vítima, coincide coa Fiscalía en que o acusado é autor dun delito por homicidio, aínda que no seu caso ve intencionalidade. Considera que o acusado "tratou de enganar" á policía para "complicar" a investigación e que, ademais, "esa conduta causou sufrimento á familia".

O letrado cuestionou cal sería o motivo para deixar á moza no río se se caeu. "Creo que lle deu un golpe e deixouna inconsciente e despois baixouna e escondeu", valorou o avogado que opina que as declaracións do acusado tras a desaparición "supoñen indicios claros de culpabilidade".

Mentres, para a defensa, que pide a absolución do seu cliente, foi "unha fatalidade, un accidente" e descarta totalmente a intervención. "Non mentiu á policía nin á nai, non se inventou unha coartada, só dixo o que el creu ver", manifestou a avogada, insistindo en que non quedou acreditada a participación nos feitos, nin tampouco que estivese con ela cando faleceu.

Así as cousas, a Fiscalía e a acusación particular solicitan 14 anos de cárcere. O Ministerio Público por un delito de homicidio por omisión e a acusación particular por un homicidio intencionado, mentres que a defensa pide absolución. Os encargados de ditar veredicto serán o cinco homes e catro mulleres que compoñen o xurado popular e que recibirán o luns o obxecto de veredicto para empezar a deliberar.

Audiencia Provincial de Ourense / Europa Press / Europa Press