Ditadores coa faciana de demócratas

A día de hoxe vivimos tempos políticos nos que moitas nubes escuras son o preludio de que algo moi ruín pode acontecer no planeta  terra.  Non sei si é que a historía ciclicamente se repite, pois levamos dende o remate da segunda guerra mundial moitas décadas  vivindo en paz; levamos  moito  tempo  cunha estabilidade política que  trouxo décadas  de crecemento e de benestar sobor de todo  para os  cidadáns do continente europeo. 

 

A día de hoxe na UE  xa non falamos de dous sistemas ideolóxicos e económicos distintos no mundo. Sistemas  que se facían competencia e que puxaban por impoñer o seu modelo no planeta.  Non. O capitalismo  coas súas virtudes e contradicións,  que son moitas,  impera tanto en China como en Rusia e nos estados que noutrora formaron o Telón de Aceiro. O sistema planificado comunista esborrallouse como un castelo de naipes   anos atrás. E  no mundo só quedan pequenos estados que siguen nesa ditadura.  Mais a día de hoxe a ambición dun imperialismo comandado polo ex da KGB Putin  mételle medo ós pequenos  e grandes países desta Europa onde, con certas diferencias e gobernos,  existe unha democracia representativa.

 

Por unha banda, no coloso americano, un narcisista como Tump di publicamente que se non gaña as eleccións habera un baño de sangue nos EEUU. Mentres  o zar Putin, vestido de demócrata e gañando unhas eleccións feitas á medida do seus intereses, despois de eliminar á oposición,  lanza veladas amenazas afirmando que ten o seu alcance o mellor arsenal atómico do mundo. E pretende, pra súa gloria imperial,  reconquistar os estados que estiveron baixo a órbita da desaparecida Union Sovietica.

 

A invasión  e a anexión  de parte de  Ucrania sacou á luz as debilidades de occidente que observa con moita preocupación unha  loita entre os  bloques  por gobernar o mundo.  Un mundo que  está tomando camiños que nos levan non só a volta da chamada guerra fría, se non a un enfrontamento que pode ser catastrófico.

 

Moitos son os ditadores que, despois de chegar ó poder, tentan perpetuarse nel e convirten a moitas repúblicas nos seus  feudos onde acontecen todo tipo de tiranías. Primeiro eliminan á oposición, logo restrinxen a liberdade de prensa e de movementos das persoas, co que apuntálanse no poder modificando as constitucións como é o caso de Venezuela e  Nicaragua en América e  a mesma Rusia. O obxectivo é eternizarse o maior tempo  posibel no poder. 

 

Non sei si os cidadáns son conscientes de que si Putin gaña a guerra de Ucrania o orde mundial cae ó chan e non vale pra nada.  Pois si os dereitos dos estados libres non se respetan e estes poden ser invadidos cando ó veciño imperialista lle pete, xa non haberá lei mundial que poida parar as tropelías  das nacións máis fortes que queiran ampliar as súas fronteiras ou, como dicia o nazismo,  o espazo vital. 

 

O orde mnundial tambaléase  se non se paran deteminados conflictos bélicos,  co que moita lexislación que afecta a millóns de persoas tamén caerá ó chan. E a día de hoxe pode que nos vexamos metidos nunha liorta mundial. E xa se sabe: os conflictos bélicos non traen nunca  cousa boa.

 

Veñen tempos onde están a aparecer mandatarios neofacistas e ditadores  vestidos de demócratas. Xente que pon  en vilo a paz da orbe. Xa aconteceu en Europa con Hitler. Poñer en entredito a democracia e a convivencia entre os estados e as nacións é o primeiro paso. Despois siguélle desprestixiar a democracia tal como a concebimos en Europa. E eso  xa se empeza a ver a día de hoxe. Logo  virá un tirano como salvador. E despois laiarémonos.  En fin, esperemos acontecementos.