Unha deseñadora de Lonia será indemnizada con máis de 300.000 euros tras sufrir un "clima de terror"

O Xulgado do Social número 1 de Ourense condenou á Sociedade Téxtil Lonia a indemnizar a unha deseñadora con máis de 300.000 euros por sufrir acoso mediante un "clima de terror". Os feitos probados do fallo, emitido con data de 15 de xullo de 2025, acreditan un "ambiente laboral hostil" no departamento desta traballadora de deseño no que se vive unha permanente "situación de tensión", consistente en "berros, discusións, humillacións e rifas ás traballadoras que forman parte del".

De tal forma, dáse conta de que ata unha decena de persoas causaron baixa voluntaria na empresa galega de moda --conta con marcas como Carolina Herrera e Purificación García--, algunhas destes empregados tratados por doenzas psiquiátricas. "Os traballadores acudían con medo, por canto non sabían o que ía suceder. Os compañeiros doutros departamentos non querían ir ao devandito departamento pola situación que se vive no mesmo", explica a sentenza. Así, inclúense diferentes relatos de traballadores que pasaron pola empresa que dan fe do que definen como "un inferno" e un "clima de terror", algo que o xuíz sostén que se "encadra perfectamente no concepto de acoso colectivo".

E é que se debullan diferentes exemplos dese "acoso colectivo" vivido: desde unha traballadora que sufriu unha baixa por ansiedade ao ser insultada por un administrador --díxolle "imbécil"--, relatos de reunións con rifas e choros, ata unha deseñadora que describe "unha caza de bruxas".

"AMBIENTE LABORAL HOSTIL"

A traballadora demandante, que estivo na empresa desde 2004, acabou sufrindo un empeoramento na súa saúde ata que en xuño de 2024, "consecuencia dese ambiente laboral hostil", tivo que irse de urxencia ao médico, pero o seu superior díxolle que "acabase antes o traballo" e non puxo á súa disposición ao médico da empresa. Foi diagnosticada de depresión e tensión laboral crónico, entre outras doenzas.

Así, a Sala apunta a que a demandante "sufría sobrecarga no seu traballo, como consecuencia de que o número de deseñadores necesarios para soportar unha carga de traballo debían ser tres, e en ocasións só estaba ela", con xornadas de ata 10 horas. Ademais, recóllese que "é norma na empresa prolongar a xornada laboral máis aló da hora ordinaria de saída, programando reunións que se estenden con posterioridade á devandita hora, mirando mal aos traballadores que chegada a hora de saída vanse".