Pódese prever onde vai prender o monte?
Unha nova investigación científica identifica as zonas de Galicia con elevado risco de lume, ben por causas humanas, ben por causas naturais.
Por Galicia Confidencial | Santiago de Compostela | 30/05/2017 | Actualizada ás 15:12
Por que arde tanto o monte en Galicia? Esta pregunta leva traendo ao país de cabeza dende hai décadas, incapaz de deter os lumes malia o millonario investimento en extinción.
Agora, un novo estudio científico aborda a causalidade dos incendios dende unha perspectiva xeográfica. Trátase dunha investigación do galego Alejandro Gómez Pazo, graduado no Mestrado TIG pola Universidade de Alcalá, e Javier Salas,publicada na Revista Geográfica do Sur (Chile).
A investigación analiza as distintas variábeis que teñen influencia na ignición forestal, tanto humanas (p.ex. accidentes en queimas controladas) como naturais (raios, etc.).
As zonas onde a probabilidade de ocorrencia dun incendio forestal por causas humanas é máis elevada son a provincia de Pontevedra e no este da provincia de Ourense. Polo contrario, as áreas de maior ocorrencia natural de incendios atópanse no oeste da provincia de Lugo e nas zonas centrais da de Ourense.
O modelo para chegar a esta conclusión tomou en consideración múltiples variábeis, incluso de tipo socioeconómico, como a taxa de paro.
No referido as causas naturais, a maioría de Galicia ten risco baixo. Agora ben, hai excepcións como o límite de Lugo con Castela e as zonas del interior de Ourense, que son as que corresponden con maior frecuencia de caída de radios.
Combinando os datos sobre risco humano e natural, o investigador logrou un mapa de causalidade xeral. Nel confírmase o que os datos mostraron estes anos, as zonas de maior perigo son o interior de Ourense e a zona oriental da provincia de Lugo, ademais de áreas interiores do sur de Pontevedra e o seu extremo sur.
As zonas de Galicia onde debería haber menos incendios deberían ser a Costa da Morte, o límite occidental de Ourense e o norte de Lugo, malia enorme presencia de eucalipto nesta última zona.
O investigador comparou este achádeos co mapa da Xunta que identifica parroquias como de alto perigo de actividade incendiaria en 2016. A maioría destas parroquias atópanse en áreas de alto perigo de ignición humana. É dicir, se un lugar é de alto risco, non é polas condicións naturais, senón pola man do home. Con todo, hai unha excepción, na zona suroriental de Ourense, onde o alto risco explícase por causas naturais.
Este método está pensado para mostrar un índice de perigo de ignición adaptado especificamente a Galicia. En liñas xerais, as zonas con máis perigo son as mesmas que sofren máis incendios. A investigación atopou unha coincidencia do 60% para a validación realizada con datos de 2013. Ademais, o autor asegura que este método para identificar zonas de risco pode exportar a outras zonas.
