Que está pasando coas entidades emigrantes de Arxentina?

A crise pola que chegou o Centro Galego de Bonos Aires, o cal está a piques de desaparecer, ten responsabilidades múltiples.

Por Lois Pérez Leira | Bos Aires | 22/03/2018

Comparte esta noticia
Unha delas a carencia de novas camadas migratorias. Outra delas é  a media de idade dos nosos emigrantes, que están nunha etapa terminal. Tamén existen factores políticos. Por unha banda están as Agrupacións de Socios do Centro que dirixiron á institución. Moitas destas Agrupacións a pesar de ter nomes distintos, estaban orientados polo mesmo partido político galego, pero falta a necesaria pluralidade idioligica.
 
Outro dos factores determinantes foi a creación de fundacións que se impulsaron na era Fraga creando a Fundación Galicia Saude. Lonxe de modernizar o servizo e sanear as finanzas foi multiplicando o buraco económico, aumentando o cadro de persoal profesional. Esta situación continuou durante o goberno PSOE BNG.
 
A esta simple radiografía hai que agregarlle un desdén dos problemas da emigración por parte das forzas de esquerda ou nacionalistas. O certo que a institución máis emblemática da emigración galega está pasado o seu peor e máis lamentable situación. Con continuas ameazas de producirse un pelotazo inmobiliario ou unha venda a prezo da a baixa.
 
Nestes anos alzáronse algunhas voces tentando tardíamente achegar solucións a unha entidade que xa está desauciada. Fai xa máis de vinte anos fun sinalando nin opinión de cal era a mellor opción para darlle solución á nosa institución nai.
 
Por entón expuña que o edificio e a xestión parada á sanidade pública Arxentina en carácter de doazón. Garantindo a atención especial aos socios do mesmo. Esta opción realizouse con outra entidade da emigración europea dando resultados moi positivos. Nese acordo o goberno durante 10 anos debería de cofinanciar a entidade. Utilizando do orzamento do goberno central unha porcentaxe que se estima para os cidadáns que residen no exterior.
 
Nestas condicións unha planta do Centro podería continuar co seu labor cultura e podería manter os seus fondos históricos. Seguramente teña que ser o presidente Núñez Feijo que debería persoalmente pilotear esta etapa de transición do Centro. Feijoo conta cunha relación previlexiada co Presidente Arxentino Mauricio Macri.
 
A crise do Centro Galego debe de abrir un serio debate nas institucións galegas. Xa é anacrónico tanta cantidade de asociacións. Xa non existe a substitución xeracional necesario. Por iso debe unha repartición de roles entre dúas entidades. Por en lado o Centro Galicia que debe concentrar toda a actividade deportiva, recreativa e educacional a través do seu Colexio Santiago Apóstolo. Mentres que a federación de Asociacións Galegas debe ser o foco cultural e o mantemento da memoria histórica a través do Museo da Emigración Galega. É alí onde deberían estar os fondos históricos da emigración, especialmente os do Centro  Galego de Buenos Aires.
 

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Lois Pérez Leira Naceu en Vigo en 1953, emigrando á Arxentina cos seus pais sendo aínda un neno. En 1990 retorno definitivamente a Galicia, especializándose en temas migratorios. Durante estes últimos anos escribiu numerosos libros sobre a emigración galega e impartiu distintas conferencias en distintos países do mundo. Nos últimos anos se dedicou ao documentalismo sendo director de 18 documentais. Na actualidade é o secretario xeral de Nova Esquerda Socialista, organización que participa do Novo Proyecto Común. Foi distinguido en numerososa oportunidades, sendo nomeado cidadán ilustre da cidade de Salvador de Bahia.