Un policía sostén que a pedra contra a que chocou un ciclista en Vigo colocouse de forma "consciente e maliciosa"

O axente de Policía local de Vigo instrutor do atestado da causa que se segue contra catro membros da Comunidade de Montes de Valadares acusados de colocar obstáculos en camiños forestais para impedir o paso de ciclistas e de causar incapacidade permanente a un, sostivo que a colocación da pedra "non era fortuíta" senón que foi "unha obra humana consciente e maliciosa".

Así o comunicou na terceira sesión do xuízo por estes feitos, que se celebra na Sección Quinta da Audiencia Provincial de Pontevedra, na que este mércores estivo ausente un dos acusados. Alí, o axente descartou que a pedra fose movida por caída accidental, por un animal ou outros motivos similares, e engadiu que a pedra "foi colocada non con intención de cortar o paso, senón de provocar dano".

En relación con iso, explicou que as pedras, tanto a que ocasionou o accidente como outras dúas que estaban no mesmo camiño, "estaban en lugares estratéxicos", "colocadas a mala fe e de forma estudada na traxectoria dos ciclistas", e pola súa situación facían "difícil" que os ciclistas puidesen corrixir a súa traxectoria unha vez que as divisasen, posto que xa estarían no aire en pleno salto.

"Habería que ter moitísima capacidade para poder evitalas, unha persona normal ía ter problemas", asegurou. Ademais, remarcou que consideraron que a pedra estivera "asentada" noutro lugar porque tiña carriza e marcas de rozamentos de ser arrastrada, mentres que a "cama" (o oco) orixinal na que cren que estaba asentada era "recente", estaba a uns dous metros e tiña tamén rozamentos.

Igualmente, indicou que, ao cabo dos días, unha vez que finalizaron as actuacións, os axentes procederon a quitar os precintos e devolver as pedras ao lugar que supostamente ocuparan antes do suceso. Para iso, dixo que foron necesarios dous policías, coa colaboración dun terceiro, porque eran "moi pesadas". De aí concluíu que "a pedra soa é case imposible que chegase a onde estaba".

A maiores, agregou que o mesmo día do accidente unha unidade policial xa estivera previamente no circuíto pola presenza de árbores no camiño, de forma que vincularon ambos feitos. Finalmente, o axente confirmou o atestado policial, no que se fixo constar supostas "desavinzas verbais constantes entre os ciclistas e a comunidade de montes".

Cuestionado polos avogados da defensa sobre un coche que testemuñas dixeron ver o día dos feitos, o axente limitouse a dicir que certificaron que a descrición non correspondía cos vehículos dos comuneiros, e non se conseguiu identificar aos seus ocupantes.

TESTIFICAL DE DOUS CICLISTAS

Este mércores, entre outras persoas, tamén declararon como testemuñas dous ciclistas. Un deles mantivo que as pedras atopadas no camiño o día do accidente non estaban nese lugar en días previos, e dixo que esa mesma tarde despois do suceso foi, xunto a outro home, a avisar "do perigo" aos responsables da comunidade de montes.

De acordo con este home, trasladáronlles que D.G.V. lesionouse ao caerse "por mor de" as tallas de árbores e movementos de pedras, ao que os comuneiros responderon: "Non saltades pedras? Que salte esa tamén". Así, dixo que só cando lles dixo que o ciclista non sentía as pernas preguntaron "onde fora o accidente" e apuntaron que "a ese lugar non foran a nada".

Pola súa banda, outro afeccionado ao ciclismo comentou que tres días antes "non atopara ningún obstáculo" no camiño e que o día dos feitos acudiu á primeira hora da mañá ao monte e o responsable duns operarios avisoulle de que "non podía ir coa bici, que estaban a cortar árbores e cubrindo camiños" e "que se ía chamaban ao Seprona".