As europeas

Os resultados da última enquisa de Sondaxe -a pesar da maquillaxe dos seus datos -demostra a tendencia ascendente de Alternativa Galega de Esquerda. Case con seguridade que unha enquisa obxectiva indicaría que AGE xa é a segunda forza electoral, converténdose na autentica alternativa, á dereita vernácula do noso país.

R. Suárez Picallo, X. Manuel Beiras e a Fronte Popular

A importante declaración de ANOVA – Irmandade Nacionalista convocando a creación dunha fronte electoral sen exclusións para as vindeiras eleccións europeas é un paso moi importante para ir perfilando unha nova Fronte Popular como en 1936.

Beiras e a fronte ampla non excluínte

A proposta de Xosé Manuel Beiras, aceptada por unanimidade pola Coordinadora Nacional de ANOVA, facendo un chamamento a conformar unha fronte ampla non excluínte para as vindeiras eleccións Europeas, convértese nun feito histórico transcendental para dar os pasos políticos cara unha verdadeira ruptura democrática.

Salvador Allende no recordo

"Superarán otros hombres este momento gris y amargo en el que la traición pretende imponerse. Sigan ustedes sabiendo que, mucho más temprano que tarde, de nuevo se abrirán las grandes alamedas por donde pase el hombre libre, para construir una sociedad mejor. ¡Viva Chile! ¡Viva el pueblo! ¡Vivan los trabajadores! Estas son mis últimas palabras y tengo la certeza de que mi sacrificio no será en vano, tengo la certeza de que, por lo menos, será una lección moral que castigará la felonía, la cobardía y la traición." Salvador Allende

A "Caixa B" e a corrupción en Vigo

A contundente denuncia do ex-alcalde socialista Carlos A. González Príncipe contra o actual rexedor vigués Abel R. Caballero Álvarez, abre a seria sospeita de manexos irregulares na xestión municipal.

Parar a agresión a Siria

A eminente agresión do imperialismo norteamericano á República Árabe de Siria é un paso máis da política belicista do imperio, independentemente de quen sexa o presidente de quenda.

A revolución exipcia

A primavera ou revolución Exipcia que comezou o 25 de xaneiro do 2011, contra o ex- dictador Hosni Mubarak, lonxe de diminuír a súa forza revolucionaria mobilizou durante todo este tempo a millóns de persoas.

1º de maio. A crise que a pague o capital

Nunha economía de mercado, os medios de produción e financiamento están en mans duns poucos privilexiados e as ganancias son privadas e as perdas públicas. Somos as humildes asalariadas e asalariados os que sempre pagamos os pratos que os millonarios e potentados capitalistas rompen. Os adiñeirados e magnates das finanzas din que son os únicos capaces de crear riqueza, porén cando viron a un millonario traballando nunha obra? Seica viron algún rico pendurado dunha estada? Quizais apertando un parafuso ou unha porca nunha cadea? Non, verdade? a xente da clase traballadora é a que fai esas cousas! Pero o colmo de todo este envurullo é que agora ademais as persoas humildes somos as que temos que salvar á banca privada e ás finanzas públicas e tamén os que teremos que pagar os pratos rotos dunha crise que non provocamos. Porén, é de babecos arrimar o ombreiro e apoiar a quen non mostrou capacidade ningunha para producir riqueza e si para malgastar os cartos de todos e todas.