Unha opinión asimétrica...

As Nacións Unidas veñen de recoñecer que dos case que dous mil mortos palestinos na franxa de Gaza, como consecuencia dos múltiples ataques do exército israelí, tan só douscentos eran combatentes. O resto, uns mil seiscentos aproximadamente, eran poboación civil, mulleres, anciáns, nenas e nenos, con nomes e apelidos, familias enteiras.

Si os mártires de Chicago levantaran a cabeza...

O 1º de Maio é, sen dúbida, a data máis emblemática na historia do movemento obreiro internacional. Na súa propia denominación, á hora de definilo, empezan os matices e as diferencias: Día do Internacionalismo Proletario, Día da Clase Obreira, Día Internacional do Traballo, Día Internacional dos Traballadores... e poderiamos seguir.

O festín da cobiza

O Estado Español é hoxe o máis desigual de Europa agás Letonia. Zygmunt Bauman, catedrático emérito de Socioloxía na Universidade de Varsovia, remata o seu interesante libro, A riqueza duns poucos benefícianos a todos?, cunha magnífica cita de Arthur Koestler, da súa Autobiografía II, A escritura invisible, que di “A cegueira voluntaria é hereditaria”.

E Federico Mayor volveu á Unesco

Amenceu un día magnífico en Paris, logo dun Domingo soleado que aproveitamos para perdernos por rúas e parques, despois de varios meses sen ver o sol en Santiago de Compostela. Foi o pasado luns, 3 de Febreiro. Chegamos á sé da UNESCO, na Place Fontenoy, cedo, ás 9 eran as acreditacións, pola Rue Zufren. Notábase bullicio. As persoas parábanse antes de pasar o scaner de seguridade. Acompañáronnos á Sala X, lugar onde se celebran as reunións habituais do Consello Executivo da UNESCO. É un espazo amplo, luminoso, disposto en varios círculos concéntricos onde se sitúan a presidencia, o secretariado, os relatores, invitados, delegacións… no teito un artesonado que simula unha estrela, nos asentos a tradución simultánea nos idiomas oficiais, na parte superior, os intérpretes. No centro, unha cámara da televisión da propia institución.

De xuíces, militares, prexuízos e alegrías

Ás veces xúntanse novas que a un o enchen de satisfacción. Veño de participar nunhas xornadas no Consello Xeral do Poder Xudicial sobre “Cultura de Paz, Dereitos Humanos e Xustiza no s.XXI” dirixidas por Federico Mayor Zaragoza, nas que xuíces e xuízas de todo o Estado, de especialidades ben distintas, voluntariamente, durante tres días, reflexionaron e debateron desde ópticas e miradas non sempre coincidentes.

Raxoi apodrece

Como xa dixen para resolver a crise municipal en Compostela había que disolver a Corporación, moción de censura, autodisolución, eleccións anticipadas..., calquera opción era mellor que esta agonía apodrecida.