No centenario co Celta, Ecoloxistas en Acción insta aos seus siareiros a recuperar os valores que fixeron grande ao clube e a ir en contra deste proxecto.
Verán: días de lecer onde, ademais da praia, a montaña e as festas, hai tempo pra reflexión e pra intuir o futuro deste noso planeta.
...¿Que fado tráxico, que estraña / maldición ou odio monstruoso / fan de min un raro forasteiro / na miña propia, irrenunciábel patria?
Manuel María
Achéganse as eleccións xerais e o avispero esta revolto. Esto parécese ao ultimo día das fichaxes de xogadores de futbol. Cada un quere dar a sorpresa. Aínda que todo ser máis do mesmo. Neste caso coa novidade do veto a candidatos de Podemos.
Xa adiantabamos no artigo anterior, as predicións electorais das eleccións municipais. Esperábase un avance da dereita e a ultra dereita e unha caída alarmante do PSOE e a esquerda do sistema.
As crises vividas, nos últimos días, por algunhas entidades bancarias europeas e norteamericanas fixéronme lembrar as palabras escritas polo economista John Kenneth Galbraith no outono de 1987 -cando se rexistraba un novo desequilibrio financeiro en Wall Street- enumerando as semellanzas e as diferenzas con aquela histórica desfeita de 1929, preludio dun conxunto de acontecementos que rematarían no estoupido da II Guerra Mundial.
“Cómpre que a sociedade reflexione sobre dúas cousas. A primeira, sobre a competencia desleal que supón o “dumping” fiscal, que practican os Países Baixos, ou mesmo Luxemburgo ou Irlanda, entre outros. E a segunda, pensar en quen pode ser o seu compañeiro técnico no camiño, e quen non. Algo que non é novo nin orixinal, non: moitos países do noso entorno son moito máis restritivos que nós e andan con poucas bromas cos que se van buscando o aforro a curto prazo ou o “pelotazo” particular dalgún..”
O Califa de Córdoba conseguía ruborizar ao Presidente do Goberno Felipe Gonzalez denunciando as súas políticas ultra liberais, e o Isidoro da Cia tacháballe de comunista a modo de insulto ou descualificación. Insistía Julio Anguita que non era de recibo buscar subterfugios para tapar as políticas liberais acudindo a temas de alcoba ou intimas.
Nas últimas semanas, a morte de Gorbachov serviu para evocar un conxunto de acontecementos sucedidos na derradeira década do século XX que tiveron unha grande relevancia na evolución da historia contemporánea.
.... Cando a terra se pon a soñar
e se conmove
chega, dun xeito fatal e necesario,
a un altísimo grao de lucidez:
a materia vóltase nidia, luminosa
e entón -unicamente entón-
é cando acada a súa máxica
faísca esencial de eternidade.
Manuel Maria
Escoitaba onte a Feijóo, referíndose ao o indulto no que están argallando @s do PSOE para que Griñan non pase pola cadea, cando dixo: a democracia así non funciona, descoñecendo adrede que dito procedemento é unha institución universal, de atribución histórica ao poder de todos os países, para "perdoar" delitos d@s condenados, por razóns fundamentalmente de equidade ou de oportunidade. Moitos opinadores, opostos á concesión do indulto, din que iso significa emendar a plana aos xuíces.
Unha das materias que cursei en quinto de carreira foi a que chamábamos, por abreviar, “Teoría do Valor”. Era unha materia só apta para aqueles interesados na economía como reflexión, pouco que ver con outras de maior contido práctico e que no que se refire a número de matriculados gañaban por goleada.
O SLG afea á Consellería do Medio Rural o seu aliñamento "co 'lobby' agroindustrial", á vez que lamenta as "portas xiratorias" entre a Consellería de Medio Ambiente e as empresas eólicas.
Son un forasteiro na cidade en que vivo,
na propia tribo natal,
incluso na patria do corazón,
na que escollín e me escolleu,
na que mais amo…
Manuel María
Antropóloga e activista, Yayo Herrero converteuse nunha das voces máis salientables do ecofeminismo no Estado español, unha xeito de entender o mundo a través das ferramentas ecoloxistas e feministas para desvelar os vínculos entre as diferentes opresións. Este luns ofreceu unha charla na USC.
Xúbilo e prosperidade para a banca. A compra de débeda polo Banco de Bruxelas acabará o 1 de xullo, e nese mesmo mes provocarase a primeira subida de tipos, do 0,25%. Estímase, para xolda e alegría da banca, que España peche 2022 cunhas obrigacións que representen o 120% do PIB, cos seus respectivos intereses a pagar á banca progresista. E soben os tipos de interese para as empresas e consumidores. Festa liberal bancaria.
Remato de releer o artigo de Xose M. Beiras publicado no xornal Nós como manifesto particular. Concordo que compre facer autocritica mais tamén deberamos facer algunha proposta para tentar sair da encrucillada que temos enrriba das costas e para a que o parecer non temos unha alternativa doada.
En 1973, os EE.UU. sufriron unha alza inflacionista moi semellante á que hoxe ameaza as economías europeas. A escaseza de petróleo provocou colas nas gasolineiras, a suspensión ‘de facto’ do Nadal e un gran cambio de ciclo que podería repetirse neste 2022.
Desde o século XVIII as elites políticas do Reino de España están sometidas a potencias exteriores, a intereses alleos. A partir do Reinado de Felipe V, España pasa a ser un Estado supeditado a intereses foráneos, e no campo cultural imponse a visión da propaganda antiespañola, a Lenda Negra. Do mesmo xeito que hoxe, os españois dividíronse entre os gobernantes que aceptan o discurso antiespañol, e os que o rexeitan. Mais o goberno, a dirección do imperio, cae en mans dos impulsores da Lenda Negra.
O activista galego que denunciou a cara descuberta un dos escándalos máis graves da industria agroalimentaria francesa chegou ao Senado de París, ao Parlamento Europeo e a Estrasburgo. Aínda agora continúan a asasinar vacas preñadas todos días.
O director xeral do Igape xustifica a presenza de Abanca, Sogama e Reganosa para que non queden proxectos "sen impulsar".
A recollida correu ao cargo de Estudantes Antifascistas e a A.V. Conxo Aberto.
Este non é un artigo só para mulleres, porque tampouco a menstruación é só "cousa de mulleres". GC debulla canda a divulgadora Laura Veiga as implicacións sociais, políticas, culturais e económicas dun proceso biolóxico que viven miles de millóns de persoas no mundo e que aínda está marcado polo estigma e os tabús.
Denuncia que se pretende saír desta crise "cun novo saqueo á clase traballadora e ao pobo galego".
Faz alguns meses que se levantou uma grande polêmica a propósito duma doação de 320 milhões de euros para a sanidade espanhola, que certos comentaristas e organizações políticas consideraram improcedente porque implica viver da caridade, ao tempo que outros demandaram praticamente um desagravo a esta magnânima personagem.
A manobra trumpista de ocupar o Capitólio nom está inspirada na correta declaraçom de princípios de "tomar o céu por assalto", manufaturada por Karl Marx.
No outono do ano 2008, cando comezaba a grave crise do sistema financeiro internacional, o presidente da República francesa, Nicolas Sarkozy, proclamaba a necesidade de refundar o capitalismo “sobre bases éticas, as do esforzo e o traballo”. Hai poucas semanas, ao fío da actual crise sanitaria, outro presidente francés, neste caso Macron, afirmou: “o que revela esta pandemia é que hai bens e servizos que deben estar mais alá das leis do mercado”.
Este é o título dum artigo da autoria dum colaborador habitual de La Voz de Galicia, no que qualifica de pessoas ignorantes ou de má fé aos que dissentem das suas posições, entre os quais seguramente me incluiria. Alude de início à possibilidade de reforma da CE sempre que se faça segundo os trâmites que se estabeleceram nela.
Laiovento, e non Galaxia, reedita un dos libros que marcou a varias xeracións, “O atraso Económico da Galiza”.
O alcalde de Ourense presenta destaca a "xornada histórica" coa posta en marcha dun centro "fundamental".
O relato neoliberal que durante o últimos corenta anos mantivo a prevalencia do privado sobre o público foi desde a súa instauración unha falacia, que aínda así tomou carácter de cousa certa polo patrocinio auspiciado por unha clase política que en demérito da fortaleza do Estado actuou desde a Transición como a galdrapa do neoliberalismo
As declaracións de Arturo Fasana, xestor de Xoán Carlos de Borbón perante a Fiscalía suiza de Xenebra, ratifican o absoluto desprestixio do anterior Xefe de Estado. Malia que, fronte os 100 M USD da comisión do rei Abdallah da Arabia Saudita de 2008. os 1,7 M € do agasallo de 2010 do sultán de Bahrein son cuantitativamente moito menos relevantes.
Rosa Cobo, teórica feminista e socióloga, debulla o nesgo de clase e o nesgo de xénero que alberga nesta pandemia de coronavirus. Conta que se sabemos xogar ben as cartas, este é un espazo de posibilidades para abrir un novo mundo. "Como non colocar o feminismo no centro deste momento histórico?".
Don Miguel de Unamuno é autor de varias frases que xa forman parte da cultura popular no Estado español. “Venceredes, pero non convenceredes”, pronunciada o 12 de outubro de 1936 no paraninfo da Universidade de Salamanca, resume perfectamente un momento histórico, aínda que D. Miguel nin sequera puidera chegar a percibir ata onde ían chegar os sublevados no emprego da barbarie e a forza bruta para impoñer a súa sen razón.
Cantas persoas imaxinaban, hai 40 días, que iamos estar vivindo unha crise sanitaria desta envergadura? E cantas pensaban, naquel momento, que o actual xefe do Estado ía confirmar as graves irregularidades financeiras cometidas polo seu pai nos últimos anos?
O alcalde de Oleiros é o máis firme convencido de que o coronavirus é un invento militar de EE.UU. para desestabilizar a economía mundial. O PP anuncia que lle pedirá explicacións no pleno sobre as súas opinións “irresponsables”.
No presente artigo imos expoñer ou lembrar uns artigos do sociólogo Jamen Petras. Sobran as presentacións para o "revolucionario e anti-imperialista" activista e escritor, como el adoita definirse. Petras publicou o estudo “Marx no século XXI”, revista arxentina O Rodaballo (Revista de cultura e política. Ano 1, Nº 1, novembro 1994). O contido do mesmo é público na rede. Para Petras en 1994 a socialdemocracia morrera: “A transformación da socialdemocracia nun vehículo do neoliberalismo, socavou un tradicional punto de referencia para as clases traballadoras e as políticas do “benestar”. A aparición de voceiros ex comunistas e ex social–demócratas, actuando en favor do neoliberalismo, deu maior “autoridade” á idea de que “non hai alternativa” fronte ao capitalismo de “libre mercado”. Fin da cita.
GC 2023
Séguenos
