O Papa proclama santo ao sacerdote galego Faustino Míguez

O Papa proclamou santo ao sacerdote galego nado en Celanova Faustino Míguez, fundador do instituto calasancio Fillas da Divina Pastora, nunha cerimonia celebrada este domingo 15 de outubro na basílica de San Pedro do Vaticano.

Francisco ha declamado a fórmula en latín para pedir que o sacerdote fose inscrito nos libros dos santos da Igrexa.

Durante a cerimonia deste domingo, tamén se celebraron as canonizacións doutros 34 novos santos: o chamados "tres nenos Mártires de Tlaxcala (México)", asasinados entre 1527 e 1529, así como un grupo de 30 brasileiros, considerados os primeiros mártires do país, e o capuchino italiano, Angelo da Acri.

Míguez foi beatificado en outubro de 1998 por Juan Pablo II no Vaticano. O milagre, un feito extraordinario para o medicamento, ocorreu en favor de Verónica Stobert, unha nai chilena, apoderada e catequista do Colexio Divina Pastora, cun cadro de preclampsia e hemorraxia no seu cuarto embarazo. O seu esposo e fillas atribúen o milagre a Faustino Míguez, segundo a conferencia episcopal de Chile.

Na canonización estiveron presentes Verónica Stoberg e a súa familia xunto á superiora xeral do Instituto.

Ademais, estaba prevista a presenza dunha delegación da diócese de Ourense, xa que o santo é ourensán; autoridades civís encabezadas polo presidente da Deputación de Ourense, Manuel Baltar; e a Real Banda de Gaitas da Deputación, que tocou durante a cerimonia. Por parte do Goberno, a delegación española esta encabezada polo secretario xeral da Administración de Xustiza do Ministerio de Xustiza, Antonio Dorado Picón.

Míguez naceu en Xamirás, unha aldea de Acebedo do Río, Celanova (Ourense), o 24 de marzo de 1831 e faleceu en Xetafe (Madrid) o 8 de marzo de 1925.

Era o cuarto fillo dunha familia cristiá traballadora. Ao sete anos marchouse a estudar Latín e humanidades ao Santuario da nosa Señora dos Milagros, en Ourense, para facerse sacerdote; Alí estará desde 1847 ata 1850, e decide dedicar a súa vida ao ensino seguindo o carisma de San José de Calasanz.

Ingresa no noviciado dos escolapios de (Madrid) en 1850 e toma os hábitos o 5 de decembro do mesmo ano, tomando o nome de Faustino da Encarnación Sch. P. (nacera a véspera do día da Anunciación e a Encarnación do Señor). As persecucións relixiosas do goberno de Baldomero Espartero, en 1855, e o peche de seminarios coinciden co fin da súa formación. O mesmo ano é ordenado diacono, e o 8 de marzo de 1856, sacerdote en San Marcos de Madrid, polo bispo de Burgos.

Foi enviado a Cuba, á casa dos escolapios, onde se formaban boa parte dos futuros mestres da entón colonia española.

UN CIENTÍFICO CON AFECCIÓN Ás PLANTAS

Durante a súa estancia no colexio dos escolapios en Guanabacoa (Cuba) a súa afección pola natureza e as plantas levoulle a investigar sobre as mesmas e os seus efectos terapéuticos, que experimentou en si mesmo. Posteriormente, ao ser trasladado a Sanlúcar de Barrameda (Cádiz), foi encargado polo Concello da análise das augas da poboación.

Regresou a España en 1860, ao colexio de Madrid, Xetafe (1861) e Celanova. Será bibliotecario do Mosteiro del Escorial, e pasará polos colexios de de Monforte de Lemos (Lugo), onde é reitor, e ao de Sanlúcar de Barrameda (1879). Neles foi profesor de latín, historia, álxebra, xeometría, retórica, xeografía, agricultura, física e química, historia natural, hixiene e francés.

Os seus éxitos na curación mediante as plantas leváronlle a elaborar específicos, dos que 12 áchanse rexistrados na Dirección Xeral de Sanidade desde 1922, vendidos en numerosas farmacias. Creou o laboratorio Míguez de Xetafe (Madrid).

DEFENSOR DAS MULLERES

Dedicou especial atención ás nenas das que pensa que son "as esposas e nais do mañá" e "a parte máis interesante da sociedade, a portadora de paz, e a alma da familia". Por tanto promove a educación humanocristiana das nenas, traballo entón mais abandonado que o dos nenos: Pensa entón en fundar unha congregación que, seguindo o carisma escolapio, dedíquese preferentemente á educación das nenas. En Sanlúcar de Barrameda pediu permiso aos seus superiores para crear o Instituto Calasancio Fillas da Divina Pastora, o 2 de xaneiro de 1855, con obxecto de atender ás nenas. Nace así o Instituto Calasancio Fillas da Divina Pastora ou Irmás Calasancias o 2 de xaneiro de 1885.

Faustino Míguez é o fundador do Instituto Calasancio Fillas da Divina Pastora, que conta con colexios e casas de relixiosas en catro continentes América, Asia, África e Europa.