A actividade de transplantes en Galicia continúa con 11 intervencións no Chuac durante o confinamento

A actividade de transplantes, que en Galicia ten ao Complexo Hospitalario Universitario A Coruña (Chuac) como referente, así como ao Complexo Hospitalario Universitario de Santiago (CHUS), mantívose durante estes meses de confinamento, aínda que mermada por reducírense os doantes.

No caso concreto do Chuac, que representa o primeiro centro da Comunidade galega e o quinto de España nestas intervencións, o seu coordinador de transplantes, Fernando Mosteiro, explicou a Europa Press que "descendeu como o resto da actividade hospitalaria" debido á crise sanitaria pola COVID-19, ao reducirse "o número de doantes" paralelamente ao incremento de pacientes con este coronavirus.

"Xustificación? Ninguén a ten", afirmou, para apuntar que "ao estar a xente confinada e haber menos movementos" prodúcense menos accidentes, cuxas vítimas representan boa parte dos doantes.

Ademais, outra parte dos pacientes que falecen susceptibles de doar, como os que sofren ictus, hemorraxias ou infartos cerebrais, debido ao confinamento non acoden a ser tratados nalgúns casos aos hospitais. "Cremos que co medo ao contaxio moita xente pasou en casa estas enfermidades", comentou, para engadir que "cando chegas tarde ao hospital non se pode facer nada".

Mosteiro, así mesmo, lembrou o espazo curto de tempo do que dispoñen para doar os órganos dunha persoa falecida nunha desas circunstancias --accidente de tráfico, ictus, accidente cerebrovascular, entre outras--. "Aí está o descenso, non por descartar doantes, senón porque descendeu o número de doantes e pola situación de pandemia", abundou.

En concreto, destacou que en xaneiro se realizaron 24 transplantes no Chuac e rexistráronse catro doantes, mentres que en febreiro houbo 21 e catro, respectivamente. Así mesmo, destacou a redución das negativas familiares.

Xa no mes de marzo, no que entrou en vigor o estado de alarma desde o día 14, a actividade reduciuse a sete transplantes e rexistrouse un doante, mentres que en abril houbo catro intervencións e dous doantes, o que supuxo un descenso "da cuarta parte da actividade", matizou Mosteiro.

ACTIVIDADE EN ABRIL

Na última semana de abril, segundo destacou Fernando Mosteiro, que é médico intensivista, realizouse un transplante renal, ao que se suman en leste mesmo mes dous hepáticos e un cardíaco.

Aínda que subliñou que en xaneiro e febreiro no Chuac foron "meses especialmente bos", con catro doantes que supoñen "unha actividade elevada", pero no período con finamiento de marzo e abril "diminuíu un pouco", admitiu, á vez que incidiu en que seguen co seu labor. "Doantes non hai moitos, pero cando hai debemos aproveitalos", aseverou.

En canto ao CHUS ata o mes de abril rexistrou 13 doantes --fronte aos 16 do mesmo período de 2019--, segundo os datos facilitados a Europa Press, e 17 transplantes hepáticos e 18 renais --fronte aos 22 e 24 de hai un ano--.

Así mesmo, Mosteiro explicou que o paciente trasplantado "é inmunodeprimido", polo que "hai que ser consciente de que se por desgraza acábase infectando polo virus, pode empeorar doutra banda", pero aclarou que este "non foi o motivo do descenso" destas intervencións que, matizou, levan a cabo nunha área separada de onde se atenden aos pacientes COVID-19.

CAMAS UCI

Respecto diso, o coordinador de transplantes do Chuac destacou que "ningún hospital de Galicia chegou a estar colapsado" durante a pandemia e "sempre" tiveron "camas dispoñibles para pacientes non COVID".

Neste sentido, recalcou que España "é punteira no mundo" e "dos primeiros países europeos" en transplantes, que "dependen moito máis do doante" que das camas UCI dispoñibles, xa que os trasplantados recupéranse en unidades de reanimación ou coidados intensivos tras a operación. "Se hai un doante faise encaixe de palillos porque sabemos que é o último paso. Se cadra é a última oportunidade da persoa", subliña.

Ademais, matizou que nesta época de pandemia polo coronavirus a recuperación destes trasplantados "é igual" que antes porque as "vías COVID e non COVID non se interrelacionan" no centro hospitalario. "O coidado e recuperación agora e hai dous meses non se viu empeorada", aseverou. "Nin minguou a calidade de atención ao paciente, nin cambiou o manexo, só a localización", matizou.

TRANQUILIDADE

Por todo iso, Mosteiro reivindica o traballo de transplantes en Galicia, á vez que envía unha "mensaxe de tranquilidade" aos cidadáns polo funcionamento do sistema sanitario galego que, incidiu, "non colapsou nin no pico máximo" da crise COVID-19.

"O da Coruña foi, por desgraza, o hospital que se viu máis afectado por este virus, pero nunca colapsou porque a dirección ha ido por diante, buscando alternativas antes de chegar a colapsar", valorou.

Ante a desescalada e a volta á nova normalidade, apostou por, ademais de manter a distancia social e o lavado de mans, polo uso de máscara. "Non impide ao 100% o contaxio, pero reduce moito o risco de contaxio", puntualizou, para advertir de que este virus, co que hai que "seguir convivindo seguramente durante meses", sinalou, "pode afectar a calquera". "Sairemos e faranos máis fortes esta pandemia", sentenciou.

"PROS E CONTRAS"

E en concreto, para posibles doantes de órganos, Fernando Mosteiro manifestou que cando explica ás familias de face á doazón, trasládalles os "proles e os contras". "Contras practicamente non hai ningún, salvo un pouco o descoñecemento, proles hai moitos", afirmou.

Deste xeito, insistiu en que lles explica "os beneficios que van obter como familiares da persoa doante e os inconvenientes que lles pode supor que o seu familiar sexa doante". "Como a decisión téñena que tomar agora, deben de tomala con calma, con tranquilidade e pensar que esta decisión non ten volta a atrás, que é mellor pararse 10 minutos a pensar, ver se a un ou dous meses esta decisión vaime a axudar a poder levar mellor o falecemento do meu irmán ou o meu pai", abundou.

"Se nuns meses volven a vista atrás, aquel día que morreu o meu irmán e dixéronme se estaba de acordo coa doazón, dixese que si seguro que hoxe estaba máis tranquilo pensando en que hai dous, tres ou catro persoas por aí vivindo, pero dixen que non e agora nin sequera quédame ese consolo. Esa é a reflexión que temos que facer todos, cando exponche a entrevista da doazón", recalcou.

TRASPLANTADA

Sobre a súa experiencia en plena época de pandemia, a filla dunha trasplantada de medula, Sandra, explicou a Europa Press que a súa nai ingresou o 20 de febreiro no Chuac e unha semana despois foi operada --era a segunda vez--. Segundo comentou "moita diferenza non houbo", salvo que foi "un pouco máis restritivo" porque unicamente lles permitiron un acompañante "sen substitución" as semanas de ingreso.

"quedou a miña irmá", lembrou Sandra, quen destacou que, como a cafetaría estaba pechada pola crise sanitaria, o propio hospital facilitáballe a comida á acompañante. "Todos bastante pendentes de que non collese nada (a súa nai) e as medidas cumpríanse ben", valorou. Nesta ocasión, unicamente a paciente, asociada de Asotrame, non puido gozar de "pequenos saídas", paseos, como na anterior. A mediados de abril recibiu o alta no Chuac.

Complexo Hospitalario Universitario da Coruña (CHUAC) | Fonte: Nemigo en Wikipedia.