Galicia, das últimas comunidades de España en gasto en servizos sociais por habitante
Ademais, no caso galego retrocede a puntuación á calidade dos servizos sociais que se ofreceron en 2019 en comparación con 2018, co terceiro maior descenso entre comunidades.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 24/05/2021 | Actualizada ás 15:56
O gasto en servizos sociais por habitante en Galicia é de 367 euros ao ano, no vagón de cola en España, segundo o índice DEC 2020, que elabora a Asociación de Directores e Xerentes de Servizos Sociais. No informe figura que, por exemplo, Navarra destina o dobre de investimento por habitante e ano en servizos sociais (738 euros/ano) que Galicia.
O gasto en servizos sociais en Galicia supón o 1,58% do Produto Interior Bruto (PIB) en 2019, por baixo da media española do 1,98%. Ademais, no caso galego retrocede a puntuación á calidade dos servizos sociais que se ofreceron en 2019 en comparación con 2018, co terceiro maior descenso entre comunidades.
Por tal motivo, este estudo inclúe á comunidade galega na categoría de "dereitos de papel", xunto a outras autonomías como Comunidade Valenciana, Baleares e Cataluña. E é que hai dereitos recoñecidos "moi por encima" da cobertura que se ofrece.
O 40% DA POBOACIÓN VIVE EN COMUNIDADES CON SERVIZOS DÉBILES
De tal modo, o 40% da poboación española vive en comunidades con servizos sociais débiles ou irrelevantes e o gasto público en servizos sociais respecto ao PIB rexional é do 1,98% e non alcanza os máximos rexistrados en 2012 con 2,02%.
Estes son algúns dos datos que se desprenden do índice DEC 2020, elaborado pola Asociación de Directores e Xerentes de Servizos Sociais, que avalía o desenvolvemento das estruturas e orzamentos dos servizos sociais en España.
País Vasco, Navarra e Castela e León seguen tendo a mellor cualificación en materia de servizos sociais, mentres a Comunidade de Madrid é a que ten peores Servizos Sociais, seguida de Murcia, Canarias e Cantabria cualificados como irrelevantes.
Seis comunidades melloraron a súa puntuación respecto da aplicación anterior (ano 2018), destacando a Comunidade de Valencia, cun incremento de 1,35 puntos. Tamén Navarra (+0,75), País Vasco (+0,75), Estremadura (+0,55), Aragón (+0,50), e Andalucía (+0,35). Os 11 restantes empeoran o seu resultado. As que maior retroceso rexistran son Cantabria (-0,55), Canarias (-0,35), Cataluña (-0,25), Galicia (-0,25) e A Rioxa (-0,25).
Así mesmo, o informe pon en evidencia as "extraordinarias diferenzas" entre territorios, que supoñen unha gran desigualdade de oportunidades reais para facer efectivos dereitos básicos das persoas, en función do seu lugar de residencia
EXCESO DE BUROCRACIA
Outro dos aspectos sobre os que pon o foco o informe é sobre a complexidade burocrática e os trámites "confusos" incrementáronse, e "constitúen auténticas barreiras que dificultan que as persoas poidan facer uso efectivo das prestacións e servizos sociais cando máis os necesitan".
"Máis aló dos datos, segue planeando a ameaza de converter os Servizos Sociais en simples oficinas de procedemento, acreditación e clasificación da cidadanía (checking social) en función do cumprimento de requisitos para acceder a diversas axudas que se establecen ante situacións de pobreza", recolle o informe.
Así, lonxe de mellorar, a complexidade burocrática e os trámites confusos incrementáronse, e constitúen "auténticas barreiras que dificultan que as persoas poidan facer uso efectivo das prestacións e servizos sociais cando máis os necesitan".
Para a Asociación de Directores e Xerentes de Servizos Sociais, as Administracións están "a afastarse da cidadanía e os servizos sociais volven a unha deriva asistencialista, xa que, ante a incapacidade dos servizos públicos para responder con axilidade e eficacia ás necesidades máis básicas das persoas, son organizacións do "Terceiro sector" quen asumen esta resposta".
Como exemplo mencionan o Ingreso Mínimo Vital, "a gran esperanza para o sector e, especialmente, para tantos centos de miles de familias en situacións de extrema precariedade económica, perde en gran parte a súa potencialidade pola falta de procedementos áxiles e a esixencia de complexos e incomprensibles requisitos, que fai que tres de cada catro solicitudes fosen rexeitadas".
No caso da dependencia, ademais da debilidade do seu financiamento, "os procedementos confusos son, en gran medida, a causa de que se manteñan decenas de miles de persoas nas pavías da valoración ou da atención, e que moitas delas falezan sen ser atendidas".
Igualmente, "os procedementos innecesariamente complexos son a causa de que moitas persoas desistan de solicitar axudas aos servizos sociais das entidades locais para atender as súas necesidades máis básicas, e fágano a entidades do Terceiro sector, que poden ofrecer respostas máis inmediatas a situacións que así o requiren, como comer, pagar o aluguer ou gastos da vivenda".
"Mesmo estamos a vivir a vergoña de que os propios servizos sociais municipais deriven aos seus usuarios a estas entidades privadas, ante a evidencia de que cos seus procedementos son incapaces de responder a necesidades tan básicas coa axilidade que se precisa", sosteñen os autores do índice DEC.
"Consumidos pola burocratización, incapaces de atopar procedementos áxiles para responder as necesidades básicas da poboación, a deriva asistencialista consolídase, e en lugar de avances nos dereitos sociais vemos, cada vez máis, brotes benéficos na nosa sociedade", engade a publicación.
