“Deixemos as xenreiras para unir as nosas forzas e que por fin renaza este vello país”

O novo videoclip de Banda Migallas fai un chamamento á cidadanía galega para poñer en marcha o cambio e denunciar a corrupción política. Realizado por Miguel Grandío para a canción 'O que hai que facer', do disco 'Zaragallada', os membros da banda, o vídeo e a letra do tema son unha dura crítica, en clave de humor, ao momento actual que vivimos en Galicia. "Temos a sorte de vivir nunha terra marabillosa, pero que vai esmorecendo pouco a pouco. É tempo de nos xuntar todas as persoas que cremos no futuro deste país; alzar a mesma voz contra tantas inxustizas que nos arrodean e poñernos mans á obra. E por que non facelo cun aire de troula que nos dea azos para amañar tanta desfeita?", explican os membros do grupo.

O novo traballo de Banda Migallas foi editado e distribuído por Inquedanzas Sonoras. Trátase do seu terceiro disco. Pero se ben os dous anteriores, 'Canta connosco!' e “'Pan de millo', estaban dedicados ao público infantil, nesta ocasión diríxense principalmente á mocidade e aos adultos. "Como o seu nome indica, 'Zaragallada' (recheo da empanada) consta de 13 temas con ritmos e contidos moi variados. Podemos escoitar cancións pop, rock, ska, un pasodobre, un tango, unha rumba, un valse, unha nana, unha pandeirada, etc", comentan os músicos.

A produción artística e os arranxos corren a cargo de Segundo Grandío, que tamén toca o baixo e as guitarras. Davide González Lorenzo toca o acordeón, o saxofón, a frauta, a melódica e fai os coros. Canda eles, intérpretes do prestixio de Leandro Deltell (batería), Paulo Nogueira e Magoia Bodega (percusión tradicional), Maurizzio Polsinelli (piano) e Carmen Gallego (violín) participan en diversos temas.

Parte das cancións naceron no espectáculo de humor 'O cantante e as mulleres', de Migallas Teatro. Moitas das letras tratan cuestións de tipo social aderezadas con humor e retranca e outras son de carácter lírico. Así, 'O que hai que facer' é unha chamada a "unir forzas" contra o poder político e económico corruptos, para que "por fin renaza este vello país".

Velaquí o vídeo e a letra da canción:

Desde Cabo Fisterra ata A Fonsagrada
e de Estaca de Bares a Calvos de Randín
resoa o noso canto, con voz de treboada,
enchendo toda a terra con ansias de vivir.

Xa se acabou de vez dicir amén,
que o pobo é quen goberna e ordena o que convén.
Nós somos quen de erguer a nosa voz tamén
e acordar todos xuntos o que hai que facer.

Porque unha terra fértil, fermosa e xenerosa
non pode esmorecer por catro lampantíns.
Deixemos as xenreiras “pra” unir as nosas forzas
e que por fin renaza este vello país.

Xa se acabou…

Queren facernos parvos con míseros contratos:
choiar catorce horas e sen as cotizar.
E eles, mentres tanto, a pasear no barco,
gastando os nosos cartos viven como “rajás”.

A eses que non pagan o que todos pagamos
e teñen as súas contas en paraísos fiscais,
e logo din, coitados, que xa non quedan cartos,
nin para sanidade nin servizos sociais.

O fútbol é a droga que nos dan os que mandan
e xunto cos programas que din “do corazón”.
Non queren que falemos das súas falcatruadas,
que nos organicemos para loitar por nós.

A eses cans de presa que desde os grandes bancos
nos meten un calote “pra” nos hipotecar
e bótannos á rúa e séguennos cobrando.
Son como sambesugas. Non paran de chuchar!

A eses desleigados que ao pór unha gravata,
como dixo o poeta, esquecen a súa nai,
habemos demostrarlles que a lingua que se mama
por moito que a asoballen xa nunca morrerá.

A eses señoritos que desde os seus despachos
esquecen as parroquias e as xentes do rural.
Non saben que o futuro está no noso agro
e non no chapapote das rúas da “ciudad”.