Fiscalía ratifica que o grupo liderado por un 'morón' quixo roubar droga a uns narcos axudado por un garda "corrupto"

A Fiscalía ratificouse na súa acusación cara ao sete procesados que foron xulgados esta semana na sección quinta da Audiencia Provincial de Pontevedra (sede de Vigo), polos delitos de tráfico de drogas e pertenza a grupo criminal.

Na última xornada da vista, o representante do ministerio público mantivo que Marino G.J., membro do coñecido como 'clan dos Morones'; Alfredo I.G.; Alfonso P.C., e Marcos G.B., con axuda do garda civil Enrique P.M., puxéronse de acordo para concertar a compra de medio quilo de cocaína a Modesto D.A. e Benito O.O. Segundo sinalou, a idea do grupo era trasladar a droga desde Poio a Mos, e subtraela mentres o garda simulaba a realización dun control policial nunha gasolineira.

A acusación pública xustificou a actuación policial e as intervencións telefónicas que levaron á detención do sete acusados, e insistiu en que foi Marino G.J quen dirixiu a operación de roubo, ademais de coordinar ao resto de implicados. Tamén subliñou que, segundo as probas e as declaracións das testemuñas, "quedou acreditado que xa o fixeron antes".

Segundo o Fiscal, "o particularmente grave" é que este grupo contaba coa cooperación dun "garda civil corrupto" que estaba "ao servizo dos delincuentes, a cambio dunha ganancia económica". Así, engadiu que Enrique P.M., era o "mozo dos recados" de Mariño e os seus socios, e que "en ningún momento actuou para previr ou evitar o delito".

PENAS

Por estes feitos, o Fiscal acusa a Marino J.G. de ser cooperador necesario nun delito contra a saúde pública cometido por un funcionario, ademais de autor dun delito de integración en grupo criminal e outro de tenencia ilícita de armas. Para el pide penas que suman 12 anos de cárcere, e unha multa de 170.000 euros.

Para Marcos G.B., Alfredo I.G, e Alfonso P.C., o ministerio público reclama 9 anos e medio de prisión (para cada un), e tres multas de 160.000 euros; mentres que, solicita a mesma condena para o garda civil E.P.M., como autor dun delito contra a saúde pública cometido por un funcionario e como integrante dun grupo criminal, ao que suma a petición de 15 anos de inhabilitación absoluta.

Por outra banda, pide que B.O.O. sexa condenado a catro anos e medio de cárcere por tráfico de drogas e ao pago dunha multa de 160.000 euros. Do mesmo delito acusa a M.D.A., para o que pide unha pena maior, de 6 anos, por aplicarlle o agravante de reincidencia.

DEFENSAS

Pola súa banda, todos os avogados defensores reiteraron a súa petición de que se anulen escóitalas telefónicas, por considerar que se vulnerou o dereito ao segredo das comunicacións, ao non estar debidamente xustificadas as intervencións dos teléfonos. Do mesmo xeito, todos coincidiron en reclamar a libre absolución dos seus patrocinados e pediron que, se hai condena, aplíquese a atenuante de dilacións indebidas e, nalgúns casos, a de drogadicción.

A avogada de Enrique P.M. baseou a súa exposición final na premisa de que "as sospeitas non son probas", e constatou que, "en todo o actuado, non hai proba indubitada algunha" da pertenza do garda a un grupo dedicado ao tráfico de drogas. "Á marxe de que a súa relación con Mariño poida ser máis ou menos exótica, iso non é un delito. Enrique non cometeu ningún delito", subliñou, e engadiu que o seu defendido "non fixo máis que o seu traballo, e actuou como policía" ante un 'chivatazo'.

O resto de defensas tamén negou a implicación nos feitos axuizados, e fixo fincapé en que as probas de cargo esgrimidas pola Fiscalía son "circunstanciais" e non acreditan os feitos.

ALEGACIÓNS FINAIS

Todos os acusados fixeron uso do seu dereito á última palabra para proclamar a súa inocencia. Un dos máis contundentes foi Enrique P.M., quen advertiu de que foi "detido por un delito que non se produciu".

Así mesmo, reprochou ao Fiscal que lle tachou de "corrupto" e reivindicou a súa traxectoria profesional : "Levo 30 anos na Garda Civil, foi condecorado, estiven na Udyco, non tiven nin unha falta leve... aínda que se cadra as miñas formas non son as máis legais", aseverou.

Mentres, Alfredo I.G. insistiu en que a súa única intervención foi facer de condutor de Marino o día dos feitos "para ir ver uns locais comerciais", e asegurou que é "totalmente inocente". E, finalmente, Modesto D.A., ademais de proclamar a súa inocencia, pediu "perdón" a Benito O.O., e á súa familia "polos danos ocasionados" ao pedirlle que lle levase en coche ese día á súa cita co grupo liderado por Marino.