Gómez Noya, na loita polo sexto

2008 en Vancouver, 2010 en Budapest, 2013 en Londres, 2014 en Edmonton e 2015 en Chicago. Este sábado ás 13.05 horas (TVG2), en Rotterdam, Javi Gómez Noya loitará polo seu sexto título das Series Mundiais de tríatlon. Necesita unha vitoria e que Mario Mola non remate entre os cinco primeiros (ou ser segundo e sétimo Mola, ou terceiro e noveno…)

Todo un abano de posibilidades, xa que o mallorquino, malia gañar antes do verán catro probas, foi oitavo na última en Estocolmo, e 14º na penúltima, a principios de agosto, afundido na carreira a pé por tentar alcanzar o grupo do ferrolán, que venceu con autoridade en Montreal. E na lembranza está o segundo título en Budapest’2010, cando o alemán Jan Frodeno se desfondou correndo e ao ferrolán chegoulle con ser segundo.

A Rotterdam chega Javi Gómez Noya tan só seis días despois de acadar o seu segundo título Mundial de Ironman 70.3 en Chattanooga (Tenneessee), e a conseguinte viaxe de regreso dende os Estados Unidos. Na cidade holandesa tentará repetir a xesta do 2014, cando gañou en Mont Tremblant o mundial de medio Ironman unha semana despois do cuarto título das Series Mundiais. Pero desta volta, será máis difícil aínda a fazaña, polo cansazo acumulado nunha proba de media distancia (2 quilómetros de natación, 90 de bicicleta e 21 de carreira a pé) e a viaxe transoceánica.

Para facelo máis imprevisíbel, agárdase un día de frío e choiva en Rotterdam (sobre distancia olímpica: 1.500 metros de natación, 40 quilómetros de bicicleta e 10 de carreira a pé), que dificultará as cousas no sector do ciclismo, cun circuíto moi complicado, revirado e empedrado, e no que pode haber caídas. “Xogarte un Mundial neste circuíto non é o máis axeitado. O tempo non acompaña, algo que podía pasar en Rotterdam a mediados de setembro, e haberá que loitar contra o frío. E o circuíto é moi desafortunado. En todos os anos que levo competindo, unha cosa é un circuíto técnico e outra, un circuíto perigoso. E este é perigoso”, laiouse o ferrolán.

Mola (3.701 puntos) chega cunha vantaxe de 340 puntos sobre Javi Gómez Noya (3.361), e con menos opcións están o sudafricano Richard Murray (3.197), o castelán Fernando Alarza (3.172) e o noruegués Kristian Blummenfelt (3.171). Pero a gran final das Series Mundiais conta dobre: 1.200 puntos para o primeiro, 1.110 para o segundo, 1.027 para o terceiro, 950 para o cuarto, 897 para o quinto…

Ademáis da loita polo título de Javi Gómez Noya, destaca a presenza de dous galegos máis: Uxío Abuín, que volve ás Series Mundiais tres anos despois, e Iván Raña, pioneiro do tríatlon galego e español (campión do Mundo en 2002) e que, malia estar centrado no vindeiro Mundial Ironman (Hawai, 14 de outubro), afronta esta proba con moitísima ilusión.

Prata para Susana Rodríguez

E Galicia estará moi presente en case todas as probas. A primeira en competir foi a viguesa Susana Rodríguez Gacio (Mar de Vigo), que acadou a medalla de prata na proba de paratríatlon (categoría PTVI, para deportistas con discapacidades visuais) xunto coa súa guía Mabel Gallardo.

Este venres tamén se celebra a proba júnior feminina (sen representación galega) e o Mundial sub-23 masculino (17:00 horas), con Antonio Serrat (Tri-Penta Terras de Lugo) coma un dos deportistas destacados. O vigués chega en boas condicións a este Mundial, despois de recuperarse dunhas molestias nun pé que lle estaban impedindo render ao cento por cen nas últimas probas. Pero a lista de saída deste Mundial é espectacular, con triatletas habituais nas Series Mundiais coma Raphael Montoya, Dorian Coninx ou Gordon Benson. O galego sae co dorsal número 11.

O sábado será o día grande coa celebración das probas júnior masculina, sub-23 feminina e as dúas gran finais das Series Mundiais. En categoría júnior masculina, Galicia non conta con representantes, pero no Mundial sub-23 feminino (10:00 horas) estarán Inés Santiago e Camila Alonso, ambas as dúas do Tríatlon Ferrol. Para Inés este será o seu primeiro Mundial sub-23, polo que ten a dificultade da distancia olímpica, que é o dobre da que ela estaba afeita, e para Camila é o último ano na categoría “polo que vou gozar desta carreira, independentemente do resultado”. Iso si, chega en boas condicións: “Levo unhas semanas adestrando ben, consistente nas tres modalidades”.