Unidos Podemos reclama ao Goberno que renuncie a privatizar as autoestradas de peaxe e non amplíe concesións

Unidos Podemos reclama ao Goberno que renuncie a privatizar o nove autoestradas de peaxe que rescatará a partir deste mes e que non amplíe a concesión doutras nove autoestradas de pago cuxos contratos terminan de forma graduada entre 2018 e 2021.

Con este fin, levou ao Congreso unha proposición non de lei, á que tivo acceso a Europa Press, que a coalición de esquerdas optou por defender ante o pleno da Cámara. Asinan a iniciativa o líder de Unidos Podemos, Pablo Iglesias; a portavoz do grupo, Irene Montero; a portavoz de En Marea, Yolanda Díaz; o deputado da formación galega Antón Gómez-Reino, e o deputado de Podemos Rafa Mayoral.

Na súa exposición de motivos, Unidos Podemos insta o Goberno a aproveitar a "oportunidade histórica" de "acabar coa anomalía do negocio privado na rede de estradas de alta velocidade", pois cren que estas infraestruturas --"explotadas por grandes grupos do lobby bancario/construtor", critican-- deberían formar parte da rede pública de estradas.

Así, lembran que entre 2018 e 2021 conclúen nove tramos de autoestradas de peaxe que, en conxunto, suman máis de 1.000 quilómetros: a AP-6 entre Vilalba e Adenero, a AP-1 entre Burgos e Armiñán, a AP-7 entre Tarragona e Valencia, entre Valencia e Alacante, entre Montmeló e A Jonquera e O Papiol, e entre Barcelona e Tarragona, a AP-4 entre Sevilla e Cádiz, e a AP-2 entre Zaragoza e Mediterráneo.

"SERÍA UN ESCÁNDALO RESCATAR E VOLVER A ENTREGALAS"

Así mesmo, reclaman ao Goberno paralizar o proceso de licitación dos contratos para preparar as privatizacións das autoestradas "crebadas e rescatadas" e mantelas dentro da rede pública de estradas. Trátase da R-2 entre Madrid e Guadalaxara, R-3 entre Madrid e Agranda, R-4 entre Madrid e Ocaña, R-5 entre Madrid e Navalcarnero, o Eixo Aeroporto M-12, a circunvalación de Alacante e as autoestradas AP-41 Madrid-Toledo, Ocaña-A Roda AP-36 e Cartaxena-Beira da AP-7.

Neste sentido, cren que o nove autoestradas, que asumirá o Estado en aplicación da responsabilidade patrimonial "non deberían volver ser privatizadas". "Sería un escándalo rescatar con diñeiro público empresas crebadas pola irresponsabilidade empresarial de bancos e construtoras para, unha vez recuperadas, volver entregalas ás mesmas empresas ou outras compañías similares", aseveran.

CREN QUE A XESTIÓN PRIVADA DISCRIMINA ENTRE TERRITORIOS

Desde o grupo confederal consideran que a xestión privada supón "unha excepción que rompe co principio lóxico de xestión integrada da rede", "discrimina territorios e usuarios", e "está sometida a unha dobre ameaza: a presión das grandes empresas da construción e dos bancos para seguir co negocio e a vontade explicitada polo PP de ceder a esta presión".

Así mesmo, lembran que á vez que funcionaron estas vías desde 1976 puxéronse en servizo máis de 14.000 quilómetros de autovías e estradas multicarril, de propiedade pública e sen peaxes. "Unha ampla rede de carácter público que cobre o conxunto do territorio nunha rede articulada que ten unha lóxica integrada de xestión que, con todo, rompe a presenza das autoestradas de peaxe", sinalan.

Como exemplo, Unidos Podemos sinala que un coche ou camión pode cubrir os 600 quilómetros que van desde Ferrol até Madrid sen pagar ningunha peaxe, pero se quere ir a Vigo ten que pagar 46 euros ida e volta. "¿Cal é a lóxica? O negocio das grandes empresas", critican.

CUESTIONAN A LEXITIMIDADE DAS LICITACIÓNS

Así mesmo, tamén pon en dúbida da lexitimidade das licitacións deste tipo de estradas, tanto polo tempo en que se puxeron en marcha as primeiras licitacións --"antes da recuperación da democracia"-- como as segundas, emprendidas no Goberno de José María Aznar, "á calor da burbulla especulativa, con estimacións de tráfico sobrevaloradas e que terminaron en quebra".

"Até 1995 pasaron 20 anos sen que practicamente realizásense novas concesións", lembran, criticando que a súa construción supuxo un "enorme fracaso xerado polas grandes construtoras e os bancos pero coa complicidade do Goberno de Aznar", con "a flor e nata das empresas especulativas do sector".

Neste sentido, citan a participación de ACS, OHL, Sacyr, entidades financeiras como Caixa Madrid, Unicaja, Cajamurcia ou Cajamar, e critican os "sobrecustos nas expropiacións das que se beneficiaron a familia Franco ou os herdeiros de Serrano Súñer".