Por Galicia Confidencial | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 13/07/2018 | Actualizada ás 15:00
"Que tipo de afecto é o arraigamento?" Iso é o que se preguntou a poeta e investigadora María do Cebreiro no seu relatorio para os Cursos de Lingua e cultura galegas, organizados pola Real Academia Galega e o Instituto da Lingua Galega. Reflexións sobre poesía e lugar. Un camiño que emprendeu a autora froito dunha necesidade persoal: rexistrar os procesos de perda que se están a producir no medio rural.
“Todos sabemos que está pasando algo pero non temos ferramentas nin para describilo, nin para facer un loito desa perda, nin para atopar solucións. Pero eu creo que desde a produción cultural hai que asumir esta herdanza desde unha perspectiva crítica e contemporánea, non podemos desentendernos dela", sinala a poeta. Así, para ela hai unha realidade que non está a ser contada, que está desaproveitada. Unha realidade que precisa dunha maior resposta desde a expresión cultural: "por exemplo, no caso dos incendios forestais; eu non son novelista pero paréceme que é para pensar literariamente, porque ao final tamén estamos desaproveitando un potencial que temos. Probablemente, atraídos polos cantos de serea de modelos urbanos, identificamos con modernidade cousas que non o son", profunda.
Doutra banda, a autora, ademais de compartir versos inéditos dela misma que se sitúan nun esteiro xa habitado por Rosalía, puxo como exemplo as poéticas de Lupe Gómez e da académica Chus Pato. Como exemplos da excepción, xa que para María do Cebreiro as obras de Chus Pato e de Lupe Gómez ofrecen cadansúa “resposta crítica” ante a desarticulación do tecido rural.
E explica que "o ton da poesía de Lupe Gómez é de moita intensidade afectiva e a posición de Chus Pato é probablemente máis intelectualizada. Bebe do discurso filosófico contemporáneo, paréceme moi interesante como aplica, por exemplo, a teoría de Giorgio Agamben sobre o holocausto á conversión do medio rural galego en ruína, á destrución dun modo de vida. No caso de Lupe Gómez, a relación con esta cuestión é máis visceral, máis baseada seguramente no rexistro da propia experiencia".
O PRESTIGE
Segundo María do Cebreiro, a catástrofe do Prestige marcou un antes e un despois na produción cultural, especialmente arredor da poesía, que dalgún xeito testemuñou o impacto que provocou na sociedade. Porén, “outros procesos de perda e de reconfiguración territorial”, como os derivados dos incendios forestais, “non tiveron a mesma resposta” desde a literatura, nin en forma de novelas nin de poesía.
A profesora de Teoría da Literatura e Literatura Comparada da Universidade de Santiago de Compostela vincula este diagnóstico a unha evolución paradoxal relacionada co mundo rural. “Todos os galegos pertencemos ao medio rural dalgunha maneira e a nosa articulación discursiva como cultura dálle moito peso historicamente pero, en cambio, semella que nos fose máis difícil rexistrar ou ler os procesos de transformación contemporánea que sofre, cando o que está a acontecer agora mesmo nel é algo moi brutal”, sinala en referencia aos devanditos incendios, a caída do prezo do leite ou o despoboamento.
Se tes problemas ou suxestións escribe a webmaster@galiciaconfidencial.com indicando: sistema operativo, navegador (e versións).
Agradecemos a túa colaboración.