Día da Muller

Moitas correntes feministas lonxe de comprender o papel conxunto, serven aos intereses do sistema enfrontando aos xéneros. O certo é que no noso país a loita da muller polos seus dereitos individuais e colectivos ten moitos anos de existencia. Podemos remontarnos á participación das mulleres nas revoltas campesiñas dos Irmandiños, as persecucións sufridas durante a inquisición con centenares de mulleres condenadas á fogueira. Tamén durante a resistencia contra a invasión napoleónica. Nos dous últimos séculos foron protagonistas invisibles do fenómeno da emigración. As mulleres xogaron -nos principios do século pasado- un papel activo conformando sindicatos, especialmente na consérva, a cerámica ou o ensino. Ou converténdose en defensoras dos postos de traballo dos seus maridos. Recordaremos ás actuais campesiñas e mariscadoras. Tamén ás traballadoras contemporáneas da saúde, do ensino, de fabrícalas, do comercio. 

 

Este 8 de marzo debemos de reivindicar a nosas máis universais mulleres, Rosalía de Castro, Concepción Arenal e a Condesas de Pardo Bazán. Ou nosas miles de mulleres mártires ou presas durante a guerra civil, como Amada García, de Murgados; Rosario Hernández Diéguez, A Calesa; Carmen Miguel Agra, morta no Bou Eva; Anxos Igrexas Rebollar, A Protestante; Urania Mella; Placeres Castellanos; Flora de Dios Rodríguez, Isabel Ríos etc.

 

Este 8 de marzo, están máis que nunca vixente as frases de Rosa Luxemburgo: “Por un mundo onde sexamos socialmente iguais, humanamente diferentes e totalmente libres”.