Artigos de Fermín Paz

A chamada da terra

A vida, din algúns, que é unha viaxe continua tratando de atopar paraísos perdidos. Eu, nas viaxes que puiden facer non cheguei a ningún paraíso, tampouco fun tras deles. Logo de dar algunha que outra volta, cheguei a conclusión que a metáfora leva o engano. Todas as terras teñen o seu aquel Os paraísos de existir non se perderon, nin se perderán, temos que construílos xunto a nos, coa nosa xente achegándonos o mais que poidamos a un ideal maioritario e polo tanto colectivo, nun proceso dialéctico e onde as ideoloxías xogan na súa concreción.

Nos labirintos do nada

O nada dise que é, a ausencia e inexistencia de calquera obxecto. Por certo, desde o punto de vista científico e filosófico, o nada, ten mais vida que os gat@s. Falarei unha miaxiña deste concepto.

2015, ¿renacemento ou fume?

Podemos di : 2015 será o ano do cambio. Loxicamente, quen queira mellorar o vello, ten que falar de cambio. A UCD falou de cambio, o PSOE fixo bandeira do cambio e o PP, non o esqueceu. para relevar no goberno á socialdemocracia. É a promesa de tod@s cando non recuncan na gobernanza. Dou por certo que “o cambio” vai ser unha estrela propagandística. Seguramente cando remate este ano que leva días de estreo, algúns cambiaran e outr@s, coma sempre, amosarán o seu sentir conformista, co dito , “ imos tirando ”.

Preguntoiro

Falo co meu pai que remata de pasar a raia dos 90 anos na arte de vivir a vida. Pregúntolle como fai para achegarse o máis posible, á tranquilidade. Di, que non é doado e menos en tempos como os de hoxe, co que está acontecendo. Matina un pouco e logo engade, tratase de estar ben cun mesmo e con todo o que temos arredor de nos, persoas, cousas, sentimentos, etc.

Desgrazas e desgraciados

Mihaly Csikszentmihalyi, psicólogo na universidade de Chicago, deu a coñecer nun simposio sobre opinión pública celebrado en xaneiro de 1992 na universidade de Mainz, un traballo co título " A opinión pública e a psicoloxía dá soidade ", no que reflicte a súa tese : case todo o mundo séntese desgraciado cando está só.

A miña patria é galega ou non é

Moitos anos debatendo na Galiza, cal é a contradición principal, e resulta que, a dinámica política actual esixe darlle unha volta a esta cuestión e non tanto porque no panorama electoral e social teñamos hoxe organizacións disputando o campo nacionalista e de esquerdas, senón porque alén delas, hai mais organizacións e persoas que contan con diferentes perspectivas e análises que non deberían ser esquecidas, mais aló da conveniencia dos acercamentos tácticos ou estratéxicos, no que están uns e outros. Son tempos necesarios para o Debate, si con maiúsculas, tan alonxado do purismo como da incompetencia real para facelle fronte a situación creada.

Cinco eixos para un debate

Teño dito mais dunha e sete veces que a crise é unha realidade obxectiva coa que imos ter que convivir algún tempo. Nesta convivencia no sistema hexemónico do capitalismo, crises e conflito conforman a rolda dialéctica dos acontecementos.
Fermín Paz A miña actividade política e social ven do ano 1970. Militei e tiven responsabilidades en organizacións do nacionalismo galego a nivel local, comarcal e nacional. A nivel Internacional, Secretario Xeral da Unión Internacional de Sindicatos da Enerxía-Química e Petróleo e da Comisión Executiva dos Sindicatos da Enerxía- Química e do Petróleo da rexión Europea-Paises árabes. Secretario Xeral da Asociación Internacional Droit á l´énergie-Sos Futur con sede en Paris e representante da Ong no Consello Económico e Social da ONU. Na actualidade estou xubilado e fago colaboracións en revistas, publicacións e Foros Internacionais de análises política ou sindical.