Preguntabámonos noutro artigo publicado neste mesmo espazo, hai un ano e medio: Que quedará despois da saturación e da afonía da hipérbole? Que nos traerá a resaca do Xacobeo? Hoxe podemos formularnos outra pregunta, máis alá: que legado cultural nos deixa, tras 15 anos, o Goberno galego do Partido Popular?
Esgotando xa a lexislatura, o Parlamento de Galicia iniciaba os trámites dun Anteproxecto de Lei de Cultura Inclusiva e Accesible, proposta polo executivo, da que os sectores profesionais da cultura escasa información teñen e que, visto o texto a trámite, incide na perpetuación do modelo actual de dinámicas culturais: produción e consumo a monte, co comodín amable da participación de todas as persoas. Derivado dese texto anunciado e non aprobado, o mesmo Partido Popular propón como medida cultural para estas eleccións do 18F unha rede de cultura no rural, de novo incidindo nunha visión caduca do paradigma cultural no ámbito público, de acordo ás tendencias da maioría dos sistemas máis avanzados da nosa contorna. Tal e como a presentan os seus responsables, a idea principal é garantir unha programación de calidade no rural e levar a cultura ó medio rural.

Francisco Maceira, xubilado da Armada
Que se fodan! (aos parados).

Nicolás Xamardo
Profesor Honorífico da UPV/EHU

Como é de xeral coñecemento, o 18 de xaneiro deste ano o Congreso dos Deputados aprobou a reforma do artigo 49 da Constitución de 1978 para substituír a palabra «diminuídos» pola locución «persoas discapacitadas». E o día 25 do mesmo mes o Senado fixo o propio.
Porén, este cambio é unha simple maquillaxe semántica —procedemento cosmético que goza de gran querenza entre a actual clase política— e se o analizamos con certa profundidade tomaremos conciencia de que empeora a consideración dada a quen padece limitacións de carácter físico, mental ou sensorial. É o que nos ensina a etimoloxía: o prefixo grego «dys» significa «dificultade» («disfaxia» é a dificultade para deglutir) e tamén «mal» («dispepsia» é o termo médico indicativo de malas dixestións).

Manuel Monge, vítima franquista
En primeiro lugar, felicito a Ángel Gabilondo polo escrito que enviou ao goberno municipal de Elche (Alacante), instando á retirada da cruz dos caídos do Paseo de Germanías desa cidade: “Es un elemento contrario a la memoria democrática y a la dignidad de las víctimas que deben ser retirados o eliminados, sin necesidad de evidenciarlo con una placa o una inscripción”. Por outra parte, o escrito de Ángel Gabilondo sinala que “el monumento mantiene el signficado atribuido con ocasión de su construcción en 1944”.