O primeiro efecto dun recorte orzamentario é drenar diñeiro da economía, o cal fai que esta se contraia. Así pois, se a Administración gasta menos, o PIB do país redúcese e con iso, aumenta o desemprego. Quen así actúa, espera que a contracción do gasto implique directamente a minoración do déficit público, e xa que logo, tamén da débeda, pero non. Porque ese efecto dista moito de ser “directo”. Porque antes de nada, tal medida frea a actividade e iso crea e alimenta o chamado “círculo vicioso” da economía, ó cal en España hoxe en día hai que engadir a chantada ao PIB do sector construción e a epidémica crise de confianza a tódolos niveis.
Fixádevos: os recortes de Rajoy aplícanse en bloques de 15.000 millóns de euros. Son, así pois, 15.000 millóns que se retiran da economía o que provoca contracción. Agora, comprobemos o que implicaría devolver eses 15.000 millóns de euros á economía en forma de investimento produtivo. Como? Pois promovendo proxectos empresariais de capital mixto público-privado, fomentando movementos corporativos, incentivando a innovación finalista e a internacionalización, animando á investigación nos eidos tecnolóxico (bio, micro...) e enerxético especialmente, facilitando o emprendemento (actualmente martirizado), etc. Eses 15.000 millóns públicos terían unha capacidade de mobilización de 40.000 millóns de investimento total, aproximadamente, o que implicaría a creación directa de 1.000.000 de empregos. Eliminar un millón de traballadores das listas do INEM suporía un aforro para as contas públicas de 15.000 millóns de euros, co cal o déficit se reduciría segundo o previsto e a economía empezaría a funcionar. Cambiariamos un “círculo vicioso” por un “círculo virtuoso”. Será tan difícil de comprender?