Arrinca o proceso para declarar Ben de Interese Cultural o mosteiro compostelán de San Martiño Pinario

O conselleiro de Cultura, Román Rodríguez, e o reitor do Seminario Maior de Santiago, Carlos Álvarez, mantiveron un encontro este luns para analizar o proceso de declaración do mosteiro de San Martiño Pinario como Ben de Interese Cultural (BIC), un procedemento cuxa incoación publica o Diario Oficial de Galicia.

Con esta declaración, o mosteiro de San Martiño Pinario pasará a ter unha protección como ben de interese cultural de forma "individualizada", adicional á que xa ten actualmente como parte do centro histórico de Santiago.

Aínda que o proceso ten unha duración legal máxima de dous anos, o conselleiro de Cultura confiou en que se desenvolva con "celeridade" e garantiu que ao longo do próximo Xacobeo 21 poderá facerse efectiva esta declaración.

Tras a súa publicación no DOG, aplícase xa de forma inmediata e provisional o réxime de protección que establece a normativa. Ademais, ábrese un período de información pública durante o prazo dun mes, contado a partir deste martes, co fin de que as persoas que teñan interese poidan examinar o expediente e alegar o que consideren conveniente.

O expediente delimita o contorno, para a súa protección en relación a outros BIC declarados con anterioridade. En concreto, definirase a contorna da Catedral metropolitana, da Igrexa de San Francisco de Valdedeus, do Hospital Real e da súa capela, do Palacio Arcebispal de Xelmírez, da Biblioteca Pública Ánxel Casal e das sedes do Museo das Peregrinacións, declarados de interese cultural entre 1896 e 1985, pero que non contan cun contorno de protección específico.

O SEGUNDO MOSTEIRO EN EXTENSIÓN DE ESPAÑA

En declaracións aos medios, Román Rodríguez destacou o "carácter singular" de San Martiño Pinario, un "conxunto histórico-artístico de enorme magnitude no corazón" de Santiago, que cobra relevancia tamén a nivel español, dado que se trata do segundo edificio monacal en extensión de España tras o do Escorial.

O primeiro elemento arquitectónico edificado no solar actual foi o claustro, cunha comunidade de monxes aínda moi ligada á Igrexa de Santiago da que, paulatinamente, distanciaranse, ata chegar a conformar as novas instalacións e unha comunidade diferenciada. Converteuse en mosteiro benedictino entre 1070 e 1080, baixo o goberno do abade Adulfo.

A partir do século XII, o mosteiro viviu unha época de auxe que o levou a converterse no máis rico e poderoso de Galicia, con rendas en toda a rexión e uns ingresos cuantiosos. Logo dunha fase de decadencia económica, naceu o mosteiro moderno de San Martiño, xurdindo da suma das tres abadías medievais estreitamente vinculadas ao culto de Santiago: Pinario, Antealtares e San Pedro de Fora.