Por galdo1950 (http://galdo-fonte-xm.blogspot.com/) | GC ABERTO | 17/11/2020
Unha determinación que contou co respaldo do por aquel entón deputado Pedro Sánchez que acatando a disciplina de voto do seu partido sumouse á maioría.
A reforma do artigo 135 da Constitución por parte dos membros daquel consorcio instrumental de conveniencia deu ao traste con todas as melloras sociais conquistadas desde a instauración da democracia, porque o contido da reforma en cuestión foi extremadamente antisocial como así vén indicar a redacción do seu contexto ao indicar de forma concluínte que o pago dos intereses e capital da débeda pública das Administracións tería prioridade absoluta sobre calquera outro aspecto.
E iso a pesar que o seu implícito chocaba de cheo co establecido nos artigos 1.1 e 128 da Constitución, pois o feito de priorizar o pago de referencia sobre aspectos esenciais como a xustiza e a igualdade, supuxo na práctica unha redución do gasto público que en definitiva traduciuse en recortes en servizos e prestacións públicas, que afectaron nocivamente á totalidade dos dereitos sociais da poboación e viñeron a controverter a propia concepción do Estado español como Estado social e democrático de Dereito.
Tan arbitraria reforma foi ante todo a entrega de España aos acredores, ou o que é o mesmo, a constitucionalización oficial da subordinación da vida e dereitos da cidadanía ao capital financeiro, é dicir, a reafirmación do neoliberalismo sobre a vontade popular, e iso vai seguir sendo así en tanto non se afronte a derrogación do retocado artigo.
Facer uso do propio artigo 135.4 á hora de elaborar os Orzamentos Xerais do Estado utilizando a situación de emerxencia que vive o país para saltarse o límite do déficit público, non deixa de ser canto menos irónico por parte de Podemos despois de estar a esixir a súa derrogación desde a súa constitución como partido, e máis incongruente se cabe é utilizar esa excepcionalidade para vendela como un éxito de xestión proclamando aos catro ventos que o neoliberalismo e a austeridade morreron.
Que nesta ocasión o proxecto orzamentario da reconstrución se libre das ataduras da austeridade recollidas na Constitución non é de ningún xeito froito da boa xestión de Podemos como desde a formación morada téntasenos facer crer, o verdadeiro motivo ademais do xa exposto é que a finais de marzo a Unión Europea suspendeu as súas regras fiscais abrindo a porta a que os diferentes Gobernos puidesen elevar o seu gasto público para previr a extensión do coronavirus e paliar as súas consecuencias económicas, o que vén indicar que nesta ocasión non haberá restricións, permitindo dese modo que os Orzamentos da reconstrución non se vexan afectados polas limitacións que establece o artigo 135 da Constitución.
Aínda que para despexar toda dúbida sobre o particular a ministra de Facenda,afirma que o Goberno segue tendo como obxectivo a estabilidade orzamentaria, cuxa senda recuperará en canto as circunstancias excepcionais que vive España pasasen; sendo distinta a posición que esgrimen os socios minoritarios no Executivo que optan por implementar unha dinámica máis keynesiana e aniquilar o núcleo da ideoloxía neoliberal, aínda cando o insalvable escollo que impide consumar tal aspiración manten a súa vixencia no contecxto da Carta Magna.
Iso vén indicar que superada a excepcionalidade da pandemia o denominado Goberno de progreso moverase con motor económico neoliberal pola renuncia a tocar os alicerces do sistema cuestionado no 15 M e por seguir mantendo activa a bomba de reloxería que representa a reforma constitucional do artigo 135, que imposta á marxe da opinión da cidadanía segue vixente co beneplácito de ambos os socios do Executivo o que traerá consigo o rexurdimento das teses económicas e políticas contrarias á figura do formato estatal da acción pública, pechando con iso toda posibilidade a que o Estado sexa o impulsor dunha reconstrución económica e social menos excluínte e máis igualitaria.
Para que o Estado reivindique o seu papel como creador e distribuidor de riqueza e transite cara a un modelo económico distinto ten que deixar sen efectos as limitacións xurídicas que llo impiden, para así sen ataduras poder construír unha orde social máis democrática.
Agora ben, regalándolle á banca os 60000 millóns desembolsados das arcas públicas para afrontar o seu rescate, pódese augurar longa vida para o neoliberalismo.
Se tes problemas ou suxestións escribe a webmaster@galiciaconfidencial.com indicando: sistema operativo, navegador (e versións).
Agradecemos a túa colaboración.