Arrinca o xuízo pola ocupación da Casa Cornide: "foi unha acción simbólica para denunciar o espolio"
O avogado dos Franco ve "coacción" no acto desenvolto en 2017.
- A Xunta ultima os trámites para incoar a declaración da Casa Cornide como BIC
- Pardo Bazán ou Franco? Continúa o debate sobre o "relato" que envolverá o Pazo de Meirás
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 04/02/2021 | Actualizada ás 13:03
Os nove activistas militantes do BNG denunciados pola familia Franco, por unha protesta o 26 de setembro de 2017 na Casa Cornide para esixir a súa devolución --e durante a cal accederon ao balcón e despregaron unha pancarta--, vincularon os feitos cunha "acción simbólica" para denunciar un "espolio" e esixir a restitución do inmoble "ao pobo galego".
Así o expuxeron durante a súa declaración no xuízo fixado para este xoves por parte do Xulgado de Instrución número 4 da Coruña, unha vista que, por motivo das medidas sanitarias pola pandemia, desprazouse ata o edificio da antiga Audiencia Provincial da Coruña. Ante el, concentrouse un grupo de persoas en apoio ao nove denunciados, tamén presentes na protesta cunhas camisetas -- igual que a pancarta que se exhibiu-- reclamando a devolución de 'o roubado' e coa lema 'franquismo, nunca máis'. Ademais, corearon a proclama de 'a Casa Cornide é do pobo'
O acto contou coa presenza da deputada do BNG no Parlamento galego, Mercedes Queixas, que cualificou como o "mundo ao revés" a denuncia contra estas persoas, á vez que apelou á urxencia de declarar Ben de Interese Cultural (BIC) a Casa Cornide.
PROVOCAR "IMPACTO" NA SOCIEDADE
Antes de entrar ao xuízo, e en declaracións aos medios, unha das denunciadas e portavoz do colectivo coñecido como os '9 da Casa Cornide', Elvira Branco dixo que acudían ao xuízo con "a fronte alta e tranquilos". Ademais, xustificou a acción que realizaron en 2017. "Coa única finalidade de chamar a atención de que en Galicia hai inmobles roubados polo Franco". En similares termos pronunciouse na súa declaración como fixeron os demais denunciados: Armando Carril, Manuel Méndez, Carolina Fernández, Andrés López, Salvador González, Óscar Calvo, Dani Carballada e Bieito Lobeira.
Este último sinalou que a súa intención ese día era provocar "certo impacto" na sociedade para que se reclamen bens, segundo expuxo e manifestaron os demais, "expoliados" polo franquismo. "E que as administracións públicas movesen ficha e restituísese ao pobo galego". "Unha denuncia simbólica", insistiron outros que confirmaron, a preguntas do xuíz, que subiron ao balcón por unha escaleira pero que non saben quen a levou. Tamén dixeron descoñecer quen trouxo unha pola que baixaron. Do nove denunciados, un deles, Dani Carballada, explicou que non subiu ao balcón e que só se limitou a axudar aos demais a baixar.
ACCIÓN "PACÍFICA"
De feito, unha policía que declarou cifrou ao redor de oito as persoas que estaban no balcón. "Non baixaron á primeira, tardaron unhas dúas horas", asegurou sobre o requirimento que se lles fixo e que confirmou o seu superior. "Non recordo se eles ou foi vontade miña", manifestou este policía ao ser preguntado se os activistas expuxéronlle baixar accedendo ao interior da Casa Cornide. "Estaban no balcón e nada máis", aseverou, a preguntas da defensa, sobre se os participantes mantiñan unha actitude "agresiva".
O empregado do Franco que reside no inmoble, onde realiza labores de mantemento, sostivo que un policía lle expuxo a posibilidade de que baixasen por dentro da casa, pero que os seus xefes, aos que chamou, descartárono. Tamén asegurou que a Policía lle trasladou que ían esperar a que baixasen os participantes nesta protesta "ao ser pacífica". "E que se despois a familia quería denunciar faríano".
INTENTO DE "COACCIONAR" PARA O FRANCO
Nas súas conclusións, o letrado do Franco pediu que sexan condenados por un delito leve de coaccións e coa pena que determine o xuíz, que non lle permitiu a posibilidade de expor cuestións xa rexeitadas pola Audiencia da Coruña como a posibilidade de vincular os feitos con supostos delitos de vulneración de morada e de odio.
"As pretensións eran as de coaccionar a alguén para que renuncie a uns dereitos de propiedade", dixo sobre os seus clientes. A defensa, que pediu a absolución, situou o sucedido nun "exercicio da liberdade de expresión" e rexeitou a existencia de "elementos" para un delito de coaccións.
"A denuncia é unha interpretación da realidade por parte da familia Franco, para eles os tempos deberían estar a cambiar", argumentou despois de que o xuíz aceptase a documentación presentada como proba por esta parte relativa ás accións que o Concello da Coruña anunciou que fará para recuperar o edificio. Descartou, con todo, a nulidade das actuacións que expuxo.
