Capas, medallón e pergamiño para honrar a Pardo de Cela

A Orde das Damas e Cabaleiros do Mariscal Pardo de Cela celebrou a súa 11ª edición.

A historia do Mariscal Pardo de Cela

Por Galicia Confidencial | O Valadouro | 25/08/2013 | Actualizada ás 18:15

Un ano máis, e xa van once, a Orde das Damas e Cabaleiros do Mariscal Pardo de Cela celebrou unha homenaxe en honor a quen é considerado un dos grandes e últimos nobres galegos da Edade Media e que foi axustizado por orde dos Reis Católicos.

Capas, medallón e pergamiño son o premio que arma cabaleiro e dama, nunha cerimonia na que se rende homenaxe, á vella usanza, "a un home, fiel ás súas conviccións, e á súa dama, filla dos Condes de Lemos, que lembran as disputas entre o poder da Igrexa e o civil", apuntan os organizadores.

Desde hai 11 anos, un grupo de mariñáns, reúnense nas terras do Valadouro, coa sombra do Castelo que o mariscal construíu nun Castro que hoxe está no Concello de Alfoz.

Época de guerras

A Pardo de Cela Aguiar e Ribadeneyra tocoulle vivir nnunha época na que casteláns e galegos loitaban pola sucesión do poder político de Galicia. Por unha banda, os galegos recoñecían como reina a Juana A Beltranexa e polo outro, os casteláns defendían o reinado dos Reis Católicos, que procederon á anexión do Reino de Galicia. Pardo de Cela declarouse fiel ao Reino de Galicia e rebelouse contra a submisión aos Reis Católicos. Prodúcese entón o envío dun novo exército formado polas tropas de Acuña e Chinchilla, dando comezo a unha loita entre galegos e casteláns que durou uns 3 anos. Comezaba o que se deu en chamar como "a doma e castración do Reino de Galicia".

O mariscal Acuña subornou a uns vasalos de Pardo de Cela que lle abriron as portas da Frouxeira. O mariscal é condenado a morte. A súa dona, curmán da raíña Isabel consigue o perdón para el pero os homes do bispo de Mondoñedo entreteñena na ponte da pasaxe mentres o seu home é axustizado diante da catedral de Mondoñedo.

Noticias relacionadas

A historia do Mariscal Pardo de Cela

3 eusi

Da Espanha, nem bom vento nem bom casamento

2 O Noso

Viva o noso mariscal ! Casteláns fóra!

1 Coiro

Pardo de Cela é, xunto a Pedro Madruga, un dos persoeiros máis senlleiros da nosa historia. Esquecido, como o outro, por un nacionalismo galego que só sabe rifar se Beiras ou Vence. Se fose deles este artigo xa habería máis de 20 post, pero ... Pardo de Cela, quen é ese? outro que loitou contra os irmandiños, os nosos verdadeiros heroes, seica, eses que poñeron en bandexa de prata a doma e castración de Galicia aos reis católicos. Será por iso que os lembramos a eles, daquela maneira, e non a Pardo de Cela nin a Alvarez Soutomaior

1 Ameneiro

Postos a escoller alguen dese tempo, prefiro a Constanza de Castro, por exemplo.

2 Coiro

Filla de Pardo de Cela. Anque postos a escoller nunca elixiría un persoeiro desa época, a peor para Galicia xunto á de Franco. Para mín o máis senlleiro de nós foi Prisciliano, o S. Patricio galego, o celme da nación. Iso que non podemos asegurar que fose galego :)

3 Coiro

Ups, esquecía ao outro que, para min, tamén é capital, por riba de Castelao; Pondal. El foi quen reivindicou o celtismo cristián dos galegos. Herdeiro de Prisciliano. Exería, discípula tamén daquel, e logo Pedro madruga, Pardo de Cela, e Castelao, por esta orde.

4 Coiro

E Rosalia? xa me vale! :)

5 Ameneiro

Coiro non vale ir cambiando as normas no medio da partida. ;) Se falas de persoeriros dunha época determinada, resposto con alguen na época, amais de reivindicar que a historia non son lumeiras dun faro, senón unha continuidade cos seus mais e os seus menos.

6 Ameneiro

E respeito ao teu primeiro comentário, dar-che a razon no esquecemento da historia de Galiza por unha parte do nacionalismo. Mas non diria que ese esquecemento é só polo acontecido antes de Castelao, mas ben todo o que non conviña a alguns partidos e dirixentes moi concretos. Como argumento, as pingas que si se reivindican, mitificadas e tresxiversadas coma Irmandiños ou Mártires de Carral, mas o esquecemento de Antón Hipólito Alonso Ríos, por exemplo, polo nacionalismo dos 70 en adiante podería-se considerar como unha traición a Galiza.

7 ruy soga

coiro, a ti queriate ver eu de vasalo dos andrade, sotomaior e do mesie pardo de cela, si de ese que ia inzar de reveldes os carballos. que bonito e falar de lonxe e resgardado, sobre todo dunha galiza idilica e de lenda algo asi como oInnisfree ou o Brigadoon, nas cales por certo non me importaria vivir pero non nesa epoca que ti dis ou defendes.

8 Coiro

Ameneiro; tes razón, hahaha, dei saltos, a eito, dunha etapa a outra. Desculpa :) Por certo, logo pensei máis e deime conta que tamén tiña que poñer nesa listaxe a: Requiario e Viriato. Por se non tiñas abondo :) Ruy; Se fose vasalo dos Andrade seguro que sería un irmandiño, pero eu non fago esa identificación persoal cuns ou outros segundas miñas preferencias senón que miro a historia de Galicia en conxunto, coma un todo. Eu non defendo ningunha época, en todo caso a celta, a priscilianista e a sueva que son as que máis me "poñen" :) pero se o artigo fala de Pardo de Cela teño que dicir o que penso, que non é outra cousa que os irmandiños foron o principio da ruina de Galicia. Para min tan pais da patria son; Pardo de Cela e Pedro madruga, coma os irmandiños, senón máis. Pero sen facer heroes a uns, por traballadores, e traidores os outros, por nobres, como adoita o necionalismo.