Edmundo Díaz Conde, novelista: "Deime conta de que as raíces quedan nun para sempre, son inextirpables"

O escritor galego leva vivindo 25 anos en Sevilla pero presentan en Galicia 'Mamá', a súa novela "máis galega, máis ourensá e máis compostelá"

Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 02/04/2023 | Actualizada ás 13:36

Comparte esta noticia

Galego de nacemento e crianza, pero cun cuarto de século vivindo lonxe da súa terra, Edmundo Díaz Conde é un escritor que tocou xa case todos os paus, pero que volve agora ás librarías con 'Mamá', o seu traballo "máis persoal", no que rescata unha historia íntima, salpicada de recursos de ficción para "darlle coherencia", xa que, precisa, "a realidade, en moitas ocasións, é demasiado complexa".

Leva 25 anos residindo en Sevilla pero apontoa a súa 'galeguidade' nas evidencias: sen adquirir o acento sevillano, xa que "as raíces" de Galicia "son inextirpables", destaca. Esta semana regresou ao seu Ourense natal, e á Compostela na que estudou, para presentar este último traballo, editado por Algaida, no que conta unha historia propia de mocidade.

"É o conto máis vello do mundo, unha historia entre unha nai e o seu fillo, un conto moi moi galego, dunha nai que está disposta a todo para que o seu fillo alcance o seu soño", destaca, nunha entrevista concedida a Europa Press. O narrador, co que comparte nomee pero que pide non confundir co autor, cóntanos como, sendo adolescente, localiza unhas cartas de amor secretas que un admirador, un recoñecido escritor, dirixiu á súa nai.

Aínda que Edmundo Díaz Conde non a encadra no apartado das 'autobiografías', se non máis ben na "autoficción", garante que 'Mamá' é unha "novela escrita co corazón", na que os "puntos de forza" --como as cartas de amor ou a profesión da súa nai, unha modista de alta costura-- son reais. Ata tal punto que os vestidos da súa nai ilustran a contratapa e os fragmentos das cartas en cuestión, con autorización do seu responsable, figuran entre as súas páxinas.

"Imos dicir que entre un 70 a un 80% da novela os feitos sucederon así, aínda que tamén hai parte de ficción, neste caso por que a ficción nos axuda a dar coherencia á realidade. A realidade, en moitas ocasións, é demasiado complexa", recoñece.

O seu TRABALLO "MÁIS PERSOAL"

Tras transitar por numerosos xéneros e estilos, por que escribir unha novela como 'Mamá' agora?. O autor teno claro, porque "hai novelas que só se poden escribir a certa idade", en particular, "aquelas que regresan á mocidade". "Cheguei demasiado tarde para pedirlle perdón á miña nai, e antes non me atreveu -a escribila--", explica Edmundo Díaz Conde a Europa Press, reiterando que se trata do seu traballo "máis persoal" e "máis sentido".

A mesma emotividade garda o autor para o seu regreso 'literario' a Galicia, e o físico, para presentar 'Mamá', un periplo que volverá levalo polas rúas ourensás da súa infancia e pola Compostela da súa mocidade. "Volver a Ourense e a Santiago, volver a esas rúas e a esas emocións, para a miña, é terriblemente especial", recoñece.

Tamén considera que esta é a súa "novela máis galega, máis ourensá e máis compostelá", destacando o protagonismo que ten en 'Mamá' os seus recordos de mocidade. "O propio libro respira galeguidade, nostalxia, melancolía.." di Edmundo Díaz Conde, que apunta, a continuación, que os lectores tamén se atoparán humor e intriga. Como a vida mesma.

Con 20 anos, lembra, "desexaba fuxir" da súa terra e a súa contorna. Hoxe en día é "verosímil o pensar en regresar" a Galicia. "Deime conta de que as raíces quedan nun para sempre, son inextirpables", di o autor de 'Mamá', que o resume nuns versos do poeta ourensán José Ángel Valente: "Alongarme somente foi ou xeito de ficar para sempre".

Edmundo Díaz Conde en Ourense coa súa última novela, 'Mamá'.. ALGAIDA
Edmundo Díaz Conde en Ourense coa súa última novela, 'Mamá'.. ALGAIDA | Fonte: Europa Press

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta