O expresidente do Banco Popular Ángel Ron recorre o seu procesamento ante a "ausencia de actuación delituosa"
Asegura que a "tese incriminatoria" do xuíz é o resultado "de prescindir da abundante proba de descargo".
Por Europa Press / Redacción | MADRID | 08/03/2024 | Actualizada ás 14:12
O expresidente do Banco Popular Ángel Ron recorreu o seu procesamiento por presunta estafa na ampliación de capital de 2016 asegurando que a investigación da Audiencia Nacional puxo de manifesto "a ausencia de todo indicio de actuación delituosa" na súa xestión.
Así se desprende dun recurso, ao que tivo acceso Europa Press, que o letrado de Ron dirixe contra a decisión do xuíz José Luís Calama de procesarlle a el, a outros doce directivos e á consultora PriceWaterhouseCoopers (PwC) por delitos de estafa a investidores e falsidade contable na ampliación de capital de 2016. O titular do Xulgado Central de Instrución Número 4, en concreto, sostén no seu auto de pase a procedemento abreviado que os investidores acudiron "enganados" a esa operación, posto que os estados financeiros dese ano e de 2015 "non reflectían a imaxe fiel do balance nin do patrimonio".
A defensa de Ron, con todo, asegura que "a tese incriminatoria asentada por Xulgado é o resultado de prescindir da abundante proba de descargo, señaladamente a proba de peritos, mesmo dos xudiciais, elaborada por funcionarios do Banco de España".
"A actuación das entidades de supervisión, como o Banco de España, Banco Central Europeo, o FROB, e a CNMV deben ser tidas en conta máis aló de consideracións baseadas en posicións e percepcións subxectivas, a súa actuación no exercicio daquelas potestades (incluída a sancionadora) non pode ser cuestionada", sostén.
UNHA "RESOLUCIÓN INXUSTA"
Desde o seu punto de vista, "se se alcanzasen conclusións prescindindo da existencia desta actuación de supervisión correríase o risco de ignorar o xogo das garantías establecidas e imperantes" no sistema xurídico e financeiro "substituíndoas por xuízos valorativos que haberían de ser considerados canto menos, incompletos ou parciais".
Así as cousas, considera "sumamente perigoso desprezar e prescindir das opinións e instrucións que contemporáneamente recibía Banco Popular por parte do Banco de España e o Banco Central Europeo, que viron o seu reflexo na causa a través das comunicacións remitidas polos citados organismos".
Neste punto, lamenta que o maxistrado acolla "exclusivamente criterios retrospectivos, oportunistas e conniventes coa inercia dun procedemento, que obviou os indicios e evidencias de descargo e legalidade que avalaban toda a xestión da entidade".
Ademais, a representación de Ron afirma que "tampouco pode desprezarse que os estados financeiros previos á ampliación de capital foron debidamente auditados e revisados sen excepcións non só por PwC senón tamén que a correcta contabilización das provisións sobre créditos e inmobles foi analizada por KPMG, e os resultados da súa análise foron facilitados aos conselleiros para a súa información durante o proceso de aprobación da ampliación de capital de 2016".
En definitiva, a defensa do expresidente considera que o auto recorrido "carece de fundamento racional, non se corresponde co resultado obxectivo das dilixencias de investigación e prescinde da abundante proba documental, testifical e significativamente pericial, para fundamentar a tese incriminatoria nunha particular e subxectiva visión da normativa e práctica bancarias". Todo iso, engade, fai do mesmo "unha resolución inxusta, que debe ser reformada, evitando un xuízo oral innecesario, que causa graves prexuízos" a Ron.
O AUTO DO XUÍZ
Ademais da Ron e PwC, o maxistrado propuxo sentar no banco ao exvicepresidente da entidade Roberto Higuera, ao ex conselleiro delegado do banco Francisco Gómez, e aos socios auditores da consultora Pedro Barrio, José María Sanz Olmeda. Tamén aos exdirectivos do banco Javier Moreno, José María Sagardoy, Jesús Arellano, Antonio Pujol, José Ramón Alonso, Francisco Juan Sancha e Tomás Pereira.
Ao longo de 178 páxinas o maxistrado considera acreditado que o 25 de maio de 2016 o Consello de Administración de Banco Popular, presidido por Anxo Ron, decidiu levar a cabo e executar o aumento de capital acordado na Xunta Xeral de Accionistas de 11 de abril. Previamente a esa reunión, explica, tivo lugar ese mesmo día unha convocatoria da Comisión de Auditoría do Consello en cuxo orde do día figuraba como punto segundo "a aprobación de informe favorable para a ampliación de capital."
A resolución sinala que a Comisión de Auditoría emitiu informe favorable á ampliación, sen contar con ningún estudo detallado por escrito que puidese ser obxecto de debate. Nesa reunión estiveron presentes os auditores externos PwC, que non advertiron aos membros da devandita comisión de ningún problema nas contas do Popular (anuais-2015- e trimestrais-2016-) de face á ampliación de capital.
Respecto ao folleto da ampliación de capital, explica o auto, "ofrécese unha información financeira conscientemente alterada --que ocultaba aos investidores enormes déficits de provisións-- entresacada das contas anuais do ano 2015 auditadas por PwC e dos estados financeiros a 31.03.2016 con informe limitado da devandita auditora.
2.500 MILLÓNS DE PERDAS
Calama asegura que de reflectirse nos balances do Banco Popular --a 31 de decembro de 2015 e 31 de marzo de 2016-- as provisións non reflectidas nos mesmos "o resultado contable da conta de perdas e ganancias arroxaría como mínimo 2.500 millóns de perdas, no canto dos beneficios declarados" pola entidade, á parte de alterar substancialmente numerosas cocientes das contas, as cales se utilizan polos investidores para a súa análise financeira.
O maxistrado deixa claro na súa resolución que PwC non consignou ningunha excepción no seu informe de auditoría das contas anuais de 2015, nin tampouco nos estados financeiros intermedios a data 31 de marzo de 2016.
