manu: mira, concordo contigo en que nesta cidade hai moita tontería co galego. Vai a menos, afortunadamente, pero unha cousa é a promoción do galego e outra o topónimo. Esa é a miña postura, que non sei se coincide ou non con alguén cousa que dame o mesmo. É ilóxico que un topónimo que ten tras si unha cultura escrita de 800 anos deixe de ser oficial, contra a demanda maioritaria dos coruñeses, contra o que di a ONU, e contra o sentido común. É cousa de tempo, recuperarase porque a cidadanía o quere, e leva 26 anos con esa demanda, e segue sendo maioritaria.
Un que leu: sen dúbida o Galiza (e variantes) e maioritario na documentación medieval escrita en galego. Pero Galicia tamén esta presente. Dunha consulta ao Tesouro Medieval Informatizado da Lingua Galega resulta que aparece en 3 casos do século XIII, outros 3 do XIV, e mais 2 do XV.
A considerable distancia de Galiza para a que resultan 85 casos no século XIII, 37 no XIV, e 82 no XV. Logo é certo que existían Galicia e Galiza.
No caso da Coruña, resulta que non aparece nos documentos galegos até o século XV con tres casos, o primeiro de 1465.
Recoméndame prudencia sobre o que digo que ninguén escoitou na casa eso de Galiza como non sexa en ámbitos nacionalistas. Ben, agradezo o consello, pero tampouco me demostra vostede que alguén no século XX, ou no XIX, mamara na casa Galiza. Co cal, penso que segue a ser certo que Galiza é un termo que se recuperou por parte do nacionalismo, así que non sei a que ven a súa recomendación.
O caso da Coruña é o inverso. É o termo galego na Idade Media, e son excepcións os tres casos do século XV, dabondo tardíos como para non sospeitar con fundamento dunha contaminación do castelán. E o que quero dicir, en definitiva, é que resulta incoherente defender a recuperación de Galiza (ou xoves, ou diferenza), e non aplicar o mesmo criterio con Cruña, porque os que defenden Galiza, resulta que teiman unha e outra vez con que Coruña é o topónimo galego. Pois non, Coruña é a denominación que se impuxo en galego por influenza do castelán, ao igual que Galicia impúxose tamén en galego por influencia da lingua de castela.
En canto ao que fan os americanos, eu non so falei do caso de Calabasas, ou da supresión do artigo La na Florida, senón que puxen outros exemplos nos que houbo adaptacións: Key West era Cayo Hueso; Saint Agustine era San Agustín e Cayo Vizcaíno/Key Biscayne. Supoño que convirá comigo en que o inglés adaptou os topónimo orixinais. Como en todas partes. En Galicia o castelán adaptou Cruña que pasou a ser Coruña, pero non adaptou Carballo ou Chantada.
En canto á ONU, ¿é certo ou non que as conferencias da ONU para a normalización dos nomes xeográficos aceptan os exónimos? É certo que recomendan non crear novos exónimos, pero os que están firmemente arraigados, acéptanse. Logo non sei a que ven dar por sentado que os topónimos oficiais teñen que ser os orixinais. Esto último non sei se o sostén vostede, pero dise, aquí en GC, tamén.
