Luís Tosar postúlase a favor das plataformas en streaming como impulsoras das salas de cinema
O actor presentou a película 'Intemperie', dirixida por Benito Zambrano, no marco da celebración da 64 Semana Internacional de Cinema de Valladolid (Seminci).
Por E.P. | Santiago de Compostela | 19/10/2019 | Actualizada ás 18:08
O actor galego Luís Tosar recoñeceu que as plataformas de streaming supoñen unha "vantaxe" e que non cre que vaian acabar coas salas de cinema, senón que, ao contrario, faranas "máis importantes" á vez que os espectadores se converterán, dalgunha maneira, en militantes.
Ademais, sinalou que "as plataformas permiten aos proxectos cinematográficos un alcance que non se tiña antes, mentres que, á vez, a televisión ten acceso a máis contido". De feito, detallou que algunha película de produción "discreta" na que participou "non chegaría alén do charco" de non ser polos novos métodos de distribución.
"Ao final é un beneficio para todos", aínda que descoñece "como acabará", afirmou nunha entrevista concencida a Europa Press no marco da celebración da 64 Semana Internacional de Cinema de Valladolid (Seminci), onde presentou a película 'Intemperie', dirixida por Benito Zambrano, que inaugurou o festival.
"A evolución do cinema en salas foi a menos e agora polarizouse entre blockbusters ou indie" polo que é necesario buscar ser "máis alternativo" e elaborar uns orzamentos o máis acertados posible en relación á película.
Outra das vantaxes que, ao seu xuízo, supoñen os servizos de streaming é que ofrecen, "por fortuna, moito traballo para moita xente no sector", mentres que o cinema vaise empezase a "acoutar cara a terreos que lle veñen ben a nivel de contido e compromiso con produtos arriscados que non teñan tanto oco no mainstream".
Unha corrente principal da que se afastan directores como Zambrano, quen o arrastrou --literalmente e atado a un cabalo-- ata unha rodaxe tan intensa como o foi a película inaugural de Seminci, e na que contou coa sorte dunha contorna que acompañaba e era tanxible. "A calor, o frío e a sensación de mastigar po no deserto eran de verdade", recoñeceu.
Para el, tanto o marco de puro deserto como a narrativa era "excitantes" de entrada porque o 'western' sempre lle encantou. Fan confeso do xénero, enumerou entre os seus grandes referentes para o papel clásicos como 'Sin perdón' ou 'El jinete pálido' porque en ambas os protagonistas regresan á violencia e demostran, do mesmo xeito que o pastor, que "saben exercela".
Con todo, concluíu que o que ao principio era unha cinta exposta como "puro western", con Zambrano tomou outra dirección que lle outorgou aspectos máis realistas e con máis identidade, xa que alude a unha España non tan afastada no tempo e que lle é próxima.
