España, España

Vivimos un tempo especial. Un virus inesperado irrumpiu nas nosas vidas e o gobermo tivo que tomar medidas especiais para frear unha pandemia mundial que de súpeto trouxo moitos milleiros de mortos. Polo tanto, estamos a pasar unha crise que, queiramos ou non, deixará unha marca e uns estragos persoais e económicos que, en maior ou menor grao, teremos que pagar todos.

Por Manuel H. Iglesias | Ourense | 29/05/2020

Con todo, cada estado afrontou a crise da mellor forma que pudo, e aínda que houbo moitos erros,  en Europa case todos os gobermos  afrontaron  o Covid 19 partindo dun principio: a saúde do  ser humano, estaba primeiro e logo a economía.

Un home pasea no seu coche polo centro de Barcelona mostrando unha bandeira española como rexeitamento ao referendo de independencia en Cataluña | Fonte: Miguel Núñez.

Polo tanto, houbo que  restrinxir os movementos das persoas pra frear a pandemia, para  logo poder camiñar  cara á  normalidade e que a roda económica  volva a dar voltas.
Mais, un sector que patrimonializa o nome de España como se fora unicamente deles, saíu á rúa cos seus carros e bamdeiras clamando liberdade e pasando ampliamente das normas sanitarias que a todos nos obrigan. E o velos coa simboloxía, algúns preconstitucional,  na mente de moitos cidadáns volveu a imaxe da España de roxos e azuis que noutro momento  enfrontou a uns con outros.

Estas imaxes, e outras pertencentes a outros países como é o caso de Brasil, avivan a memoria e sinalan que, dende hai uns anos, rexurden a ideoloxías baseadas no radicalismo que a mediados do século vinte trouxeron o fascismo e o nazismo na vella Europa. As novas tecnoloxías e as redes sociais son o camiño  perfecto que se presta para a difusión e manipulación de sectores sociais que son proclives a crer nos novos encantadores de serpes. Novos deuses que predican xenreira,  odio ó diferente e  excluen ós que non pensan coma eles. O vídeo, no que o presidente do Brasil arremete contra xuíces e gobernadores daquil estado, é unha proba da degradación da democracia ó elexir a persoeiros como Bolsonaro que co seu predicamento engaiolou a moitos brasileiros.  E desta maneira chegaron ó poder xentes con poucos escrúpulos que gobernan pra impor réximenes  antidemocráticos.

A forza bruta dos mellor acomodados ensina os dentes clamando  libertade pra manipular ó seu antoxo e cercenar esa  libertade de pensar e vivir en comunidade dende o repeto. Ensinan a faciana para lembralle, ós que non pensan como eles, que eles son os donos da casa común e os demais son, ou se prefiren somos,  alugueiros. Reclaman o poder que pensan lles pertence dende sempre. Berran España, España como se iste territorio  somente fora deles.

A manifa do domingo amosa a arrogancia dos que mellor viven, dos ben acomodados,  e sinala que o humanismo social  perde espazo nesa zonas onde non se quere ver a precariedade dos desfavorecidos;  pois moi pouco lles importan as colas das xentes indo ós comedores sociais a pedir mantenza.

As expresións e  algaradas do domingo demostran que o respeto institucional nada importa. E que un sector social mira cara o franquismo con nostalxia.  E  quere desmostar que  aínda está latente e activo. En fin: estemos atemtos pra non caer na trampa do enfrontemento.