Por que non son de libre acceso os códices das 'Cantigas de Santa María' de Patrimonio Nacional?
Dous dos volumes, custodiados en bibliotecas de España e Florencia, si son de acceso público, pero non os conservados nel Escorial.
Por Europa Press / Redacción | Santiago de Compostela | 24/03/2021 | Actualizada ás 11:19
A Real Academia Galega (RAG) pediulle a Patrimonio Nacional que difunda na Rede e con acceso libre os códices das 'Cantigas de Santa María', que actualmente están custodiados en El Escorial.
A academia fixo coincidir esta petición, segundo explicou nun comunicado, coa efeméride conmemora este 2021 do 800 aniversario do nacemento de Afonso X o Sabio, o rei e poeta responsable dun de "os monumentos máis reconocibles da cultura europea da Idade Media", as Cantigas de Santa María.
"Chegou o momento de que o público interesado, ademais dos especialistas, teñan acceso libre a estes códices, a través de reprodución dixital dispoñible en aberto na web", indicou a academia nunha declaración publicada este mércores. "Patrimonio Nacional débello á cultura galega, á hispánica, á europea e á cultura universal", concluíu a institución.
A colección das Cantigas de Santa María --máis de 400 cantares en galego-- foi elaborada polo propio rei Afonso X no século XIII. Un dos volumes, o Códice de Toledo, atópase na Biblioteca Nacional de España e pode consultarse no sitio web da institución; outro permanece na Biblioteca Nacional Central de Florencia (Italia), e tamén pode revisarse en liña; mentres que os outros dous están gardados na Biblioteca de San Lorenzo del Escorial.
Segundo sinalou, a academia galega contactou o pasado xaneiro con Patrimonio Nacional para solicitar a posta dos volumes --Códice Rico e Códice dos Músicos-- a disposición pública na Rede, pero Patrimonio, sen suxerir ningunha data concreta, "limitouse a indicar que a dixitalización das obras xa se contempla na súa programación cultural e que está pendente do desenvolvemento da planificación institucional".
A Real Academia Galega recalcou a dificultade de acceso a estes volumes. O Códice dos Músicos, por unha banda, editouse na década dos 60 "en condicións moi precarias", mentres que o Códice Rico, coñecido polas súas ilustracións, "foi unicamente obxecto de edicións facsimilares de luxo por parte de editoras privadas, só ao alcance de persoas e institucións que poden adquirilas a prezos moi elevados".
