Dolores Vázquez, tras 20 anos do caso Wanninkhof: "Penso que merezo un perdón do Estado"
Toñi Moreno entrevista a Vázquez nunha serie documental para HBO Max: "É o caso máis escandaloso da xudicatura española".
Por E.P. | MADRID | 21/10/2021 | Actualizada ás 17:29
A galega Dolores Vázquez, condenada inxustamente polo asasinato de Rocío Wanninkhof en 1999, falou tras máis de 20 anos do caso na documental 'Dolores: A verdade sobre o caso Wanninkhof', producida por Unicorn para HBO Max, que se estrea este xoves 21 de outubro.
"No cárcere estaba lonxe do suicidio, tiña que loitar. Os berros eran tremendos, chamábanme de todo, a bollera, a lesbiana, cousa que eu nunca sentín así", sinalou Dolores Vázquez, quen asegurou que toda a súa vida lla debe a Sonia Carabantes.
En setembro do ano 2000, Dolores Vázquez foi detida como principal sospeitosa do asasinato da moza Rocío Wanninkhof, filla da súa exparella. O caso desatou un frenesí mediático en España que conmocionou o público e presionou á policía para que atopase respostas rapidamente.
Dolores Vázquez foi absolta dos cargos tras a aparición de probas que condenaron polo asasinato de Rocío Wanninkhof a Tony Alexander King, despois de que o cidadán británico fose detido por abusar sexualmente e asasinar á moza de 17 anos Sonia Carabantes o 14 de agosto de 2003 en Coín (Málaga).
Por ser condenada e encarcerada, Vázquez dixo que, aínda que non lle dean unha indemnización, sempre pediu "un perdón por parte da Garda Civil, do Ministerio do Interior, do Fiscal" e que "admitan que se equivocaron" con ela. "Se non me dan indemnización que se esquezan, que co perdón sería suficiente. Por parte do Estado penso que merezo un perdón", criticou.
Así mesmo, culpou os medios de comunicación de "parte do sufrimento": "Sen coñecerme deuse unha imaxe de min que non era eu. Cres que iso non influíu no xurado? Que non influíu en que a xente cando saín me chamase asasina? Fixeron un xuízo paralelo". Neste sentido, Vázquez lamentou que se dese "voz a unha parte" mentres ela estaba no cárcere, algo que considera unha "inxustiza social". "Eu estou aquí sen facer nada e están a falar de min fóra. Púñame enferma. Quen é máis culpable: a prensa que facía un xuízo paralelo ou a familia Hornos?", preguntouse.
"Non son lesbiana perversa, non podo saír do armario cando eu non me sentín ao 100% lesbiana, non todas as mulleres son lesbianas por ter unha experiencia cunha muller. Sempre me buscaron a min as mulleres, eu nunca fun detrás dunha muller", relatou.
REENCONTRO COA NAI DE ROCÍO WANNINKHOF
Sobre un posible reencontro con Alicia Hornos, a seu exparella e a nai de Rocío Wanninkhof, destacou que "é máis necesario para ela" e asegurou que "non a culpa" de todo o que dixo. Neste punto, Dores Vázquez subliñou que cre que a Garda Civil "utilizou toda esta trama de fabricación de mentiras, de calumnias": "Utilizárona e souberon facelo, igual que os medios que neste país ou te afunden ou te elevan. Parece que a xente non quere ver nunca a verdade".
"Dicíanme que o fixo e non o lembraba, que a acoitelou e non o lembraba. Rocío era unha filla para min", apostilou Dolores Vázquez, quen lembrou que, tras saír do cárcere, sentiu "medo a volver a prisión sen motivo" e a volver comerse "o marrón": "Eu non matei a Rocío e mira onde terminei".
Na actualidade, Dolores Vázquez vive en Betanzos, a cidade onde naceu e onde leva "unha vida normal", aínda que non volveu "a ter unha vida normal". "Mentalmente síntome máis forte e necesito que a xente saiba un pouco máis do caso e que isto non volva ocorrer", aclarou.
No documental, Dolores Vázquez é entrevistada pola xornalista Toñi Moreno. "Púxenme en contacto con ela e díxome que se falaba era comigo porque confiaba en min. Cubrín o caso como reporteira e facía como trece anos que non falaba con ela, establecín unha relación bastante próxima", explicou. Nunha entrevista con Europa Press, a xornalista asegura que foi un "caso de lesbofobia". "Este é o caso máis escandaloso da xudicatura española. Déronse todas as circunstancias para que esta muller acabase condenada por asasinato sen facelo", sinalou.
Para a comunicadora, ser lesbiana en 1999 "era unha cousa tabú absolutamente". No entanto, subliñou que cre que houbo "máis compoñentes" para que Dolores Vázquez fose condenada e que na prensa se comentaban cousas como que "fixera karate, que era deportista, que era moi masculina, como algo negativo".
"Entón tentouse trasladar á opinión pública a imaxe dunha muller fría, machorra. Todo iso xogou un papel determinante na súa condena", lembrou Moreno, quen criticou do caso Wanninkhof que houbo "unha investigación incompleta, unha presión social, uns xuíces moi pouco valentes e unha prensa que viviu de crear literatura deste personaxe".
