A Supremo rebaixa a 4 anos e medio de prisión a pena ao ex presidente da Confederación Miño-Sil por suborno
O condenado contraviu o establecido na Lei do Sector Público
Por Europa Press / Redacción | LUGO | 12/07/2023 | Actualizada ás 17:25
A Sala do Penal do Tribunal Supremo estimou parcialmente o recurso presentado polo expresidente da Confederación Hidrográfica Miño-Sil Francisco Félix Fernández Liñares contra a sentenza da Audiencia Provincial de Lugo e rebaixou a 4 anos e medio de prisión a pena por un delito continuado de suborno e a 8 anos e medio de inhabilitación por un delito continuado de prevaricación.
Este fallo xudicial está relacionado coa adxudicación de obras a empresarios cos que se puxo de acordo a cambio de diñeiro ou de prestacións de traballo nas súas propiedades. Correspóndese, ademais, coa primeira peza separada da macro causa 'Operación Pokémon', instruída por Pilar de Lara.
En síntese, segundo informa o TS, os feitos probados recollen que o condenado contraviu o establecido na Lei do Sector Público que obriga aos órganos de contratación a velar por que todos os licitadores reciban igual trato e a non facilitar, de forma discriminatoria, información que poida dar vantaxes a determinados licitadores con respecto ao resto.
Para iso, utilizou o procedemento de adxudicación negociado, que, segundo a Lei de Contratos do Sector Público, permite contratar obras cuxo valor estimado sexa inferior a un millón de euros e que impón a obrigación de solicitar ofertas polo menos a tres empresas.
PÚXOSE DE ACORDO
O acusado púxose de acordo cos representantes de varias entidades a adxudicación de determinadas obras a empresas previamente seleccionadas segundo o convido entre o presidente da Confederación Hidrográfica Miño-Sil (CHMS) e os empresarios concorrentes á licitación, de maneira que xa de antemán coñecíase que a adxudicación se faría a favor do prezo máis vantaxoso para a CHMS.
A Sala considera que o recorrente estableceu unha quenda para que os distintos empresarios concertados rotasen en presentar o prezo máis baixo nos sucesivos concursos, de modo que foi adxudicando os diferentes contratos a aqueles empresarios que estivesen dispostos a retribuírlle persoalmente polas adxudicacións.
A sentenza, relatorio do maxistrado Pablo Llarena, explica que os feitos probados acreditan a comisión dun delito de prevaricación, posto que así se construíu "un mecanismo dirixido a socavar os criterios que deben rexer a contratación pública" segundo a regulación entón establecida na Lei 30/2007, concretamente os criterios de obxectividade con pleno respecto aos principios de igualdade, non discriminación, transparencia e proporcionalidade.
"Pois non só outorgábanse os contratos ás empresas que chegaran a un acordo co recorrente, senón que o mecanismo, ao controlar a quen se adxudicaba a execución de cada obra, comportaba unha manipulación do prezo que se ía a ofertar como máis favorable e afastábase do que debía resultar da libre concorrencia", engade.
DELITO DE SUBORNO
En relación co delito de suborno, o tribunal indica que o relato de feitos probados "reflicte claramente" a concorrencia de que o agasallo ou retribución derive da realización polo funcionario dun acto constitutivo de delito. En concreto, --afirma a Sala-- o relato de feitos probados expresa que o recorrente, a cambio de diñeiro ou de prestacións de traballo nas súas propiedades, realizaba no proceso de contratación as manipulacións que constitúen o delito de prevaricación.
A Sala estima parcialmente o recurso de casación interposto polo condenado contra a sentenza da Audiencia Provincial de Lugo que lle impuxo unha pena de 5 anos de prisión polo delito de suborno e 10 anos de inhabilitación especial para emprego ou cargo público por un delito continuado de prevaricación.
Esa mesma sentenza condenou a oito empresarios que recoñeceron os feitos dos que estaban acusados a tres anos de inhabilitación especial para emprego ou cargo público por un delito continuado de prevaricación. Ademais, sete deles foron condenados a 1 ano e tres meses de prisión como autores dun delito continuado de suborno e un oitavo a unha multa.
A Sala estima o motivo do recurso relativo á vulneración do dereito á tutela xudicial efectiva do condenado por falta de motivación das penas impostas, o que implica a rebaixa da pena que lle impuxo a Audiencia Provincial de Lugo.
En canto ao delito continuado de suborno --explica a Sala-- a sentenza recorrida unicamente expresa cales son os condicionantes normativos da decisión e o marco de punición ao que conducen, sen reflectir ningunha razón concreta que xustifique a exacerbación que lle leva a aplicar unha pena privativa de liberdade e unha pena de inhabilitación especial para o dereito de sufraxio pasivo de cinco anos fronte ao mínimo de 4 anos e 6 meses legalmente previsto para feitos da natureza dos axuizados.
Respecto ao delito continuado de prevaricación, afirma que a sentenza recorrida non só esconde calquera razón que xustifique unha individualización da pena máis aló do mínimo legalmente previsto, senón que opera coas penas agravadas que introduciu no artigo 404 do Código Penal da Lei 1/2015, que entrou en vigor con posterioridade aos feitos que se axuizan.
