Galicia e o Norte de Portugal compartían estilos artísticos a finais do Paleolítico
Unha serie de publicacións revelan a existencia de paralelismos estilísticos que permiten apuntar a existencia de convencións gráficas e un corpus artístico compartido na rexión en momentos finais do Paleolítico.
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 02/01/2024 | Actualizada ás 16:44
A Cova Eirós, a única localización en Galicia que alberga manifestacións gráficas paleolíticas, e o núcleo artístico do val do Côa no Norte de Portugal --o conxunto rupestre ao aire libre máis extenso de Europa-- comparten convencións gráficas e un corpus artístico datado a finais do Paleolítico, hai máis de 9.000 anos, segundo revelan dúas novas publicacións científicas.
O artigo 'O fin do estilo paleolítico: un caso de estudo no Noroeste peninsular', publicado na revista Munibe, e o capítulo 'The Palaeolithic Rock Art of Northern Portugal and Galicia', dentro dunha obra colectiva publicada na editorial Routledge, pon ao día as representacións de finais do Paleolítico en Cova Eirós e o val do Côa, mostrando a existencia de convencións e recursos gráficos compartidos nesta rexión.
A pesar da diferenza entre contextos, detallou a USC nunha nota de prensa, ambos os sitios posúen representacións que se remontan a momentos finais do Paleolítico, fai entre 9.000 e 12.000 anos, segundo as súas características estilísticas e os resultados obtidos das dataciones radiocarbónicas. Este episodio gráfico tardío maniféstase tamén a través de diversas figuras, zoomorfas e antropomorfas, en varios lugares da Meseta e no leste da Península Ibérica.
PARALELISMOS ESTILÍSTICOS
Esas novas publicacións revelan a existencia de paralelismos estilísticos que permiten apuntar a existencia de convencións gráficas e un corpus artístico compartido na rexión en momentos finais do Paleolítico, ben sexa ao aire libre, en cova ou sobre plaquetas.
Así, constátase a existencia dunha base estilística asentada, con continuidades e cambios específicos, que permite establecer analogías entre Cova Eirós e o val do Côa, explorando a existencia de nexos culturais entre os diferentes grupos que habitaron este territorio.
A arte parietal de Cova Eirós (Triacastela, Lugo) e as evidencias gráficas --parietales e mobles-- do val do Côa (Vila Nova de Foz Côa, Portugal) configuran o caso de estudo da publicación liderada por Tania Mosquera Castro do Grupo de Estudos para a Prehistoria do Noroeste-Arqueoloxía, Antigüedad e Territorio (GEPN-AAT e CISPAC) da Universidade de Santiago de Compostela, en colaboración cos investigadores Ramón Fábregas Valcarce, do mesmo grupo da USC (GEPN-AAT e CISPAC), André Santos (Universidade de Coimbra e UNIARQ), Xosé Pedro Rodríguez Álvarez (IPHES-PRETO e URV) e Arturo de Lombera Hermida (Universidade de Oviedo e CISPAC).
En concreto, o artigo publicado na revista 'Munibe Antropologia-Arkeologia' focalízase no estudo comparado dun conxunto de representacións animais gravadas e pintadas pertencentes a momentos finais do Paleolítico.
Un segundo traballo, liderado por Sofia Figueiredo e coa participación de Ramón Fábregas Valcarce, Arturo de Lombera Hermida e Xosé Pedro Rodríguez Álvarez, está integrado no volume 'The Prehistoric Rock Art of Portugal. Symbolising Animals and Things' e aborda os achados nas últimas décadas de arte paleolítico no Noroeste peninsular, entre os que destacan xacementos como Cova Eirós ou Foz do Medal, xa no norte portugués.
Estas investigacións enmárcanse nun proxecto de investigación financiado polo Ministerio de Ciencia e a Consellería de Cultura, Educación, Formación Profesional e Universidades da Xunta.
