(Vídeo) Praia de infancias eternas e cunchas por moedas

Hai praias que non precisan nome para deixar pegada. Pequenos recunchos que non se buscan, senón que se atopan e, ao facelo, quérese volver a eles unha e outra vez. Neste areal recollido, encaixado entre dous brazos de pedra que o gardan en silencio, o tempo adquire outro ritmo, máis lento e sereno. Un lado dá directamente ao mar aberto, mentres que do outro un monte verde serve de pano de fondo, abrazando a area branca como se a quixese protexer.

A area é fina, case de neve, pero agocha tesouros: milleiros de cunchas de todas as formas e tamaños que contan historias de mareas antigas. Son estas as que serven de moeda entre os máis pequenos, que montan xogos improvisados entre as pedras: cociñan algas en pratos de pedra pulida ou anuncian ofertas imaxinarias desde improvisados “restaurantes”. É doado ver un grupo de nenos berrando: “vendo algas a cambio de dúas cunchas!”, mentres os risos se confunden co son do mar.

As augas adoitan ser tranquilas, transparentes, aínda que frías, como adoita ser no Atlántico. Cando o mar se ergue e trae algas á beira, lonxe de molestar, convértense nun xoguete máis. Aquí non hai surfistas nin multitudes, só familias, persoas maiores, xente que xa coñece este lugar e volve a el como quen regresa á casa. Baixo a sombra das rochas ou lendo nun recuncho da praia, con libros ou cunha baralla de cartas, este é un espazo de vida cotiá, íntima e fonda, que medra ano tras ano sen cambiar de esencia.

Este areal é testemuña de veráns compartidos entre xeracións, de avós que volven co neto onde aprenderon a nadar, de nais e pais que atopan aquí un refuxio onde non fai falta nada máis que tempo. A tranquilidade que se respira é difícil de describir, pero quen a coñece, recoñécea sempre.

CARACTERÍSTICAS

• Lonxitude: pequena, encaixada entre rochas

• Composición: area moi branca e fina, con presenza abundante de cunchas

• Contorna: flanqueada por monte e piñeiral con bambú; presenza de pedras e zonas rochosas ideais para o xogo infantil

• Augas: frías, tranquilas e transparentes, con ocasións de chegada de algas

• Accesibilidade: só coñecida por veciños; sen aglomeracións

CLAVES DO SEU ENCANTO

• Infancia compartida: nenos e nenas xogando como noutra época, con elementos naturais

• Tranquilidade real: sen masificación nin ruído, só familias e veciños

• Un mar que acouga: augas calmas e recunchos resgardados

• Memoria viva: praia de lembranzas, onde varias xeracións volven unha e outra vez

• Beleza sen nome: un lugar que non precisa promoción nin cartel para ser extraordinario

Neste recuncho sen nome, a vida faise sinxela. Aquí non hai présa, nin cartaces, nin moda estival. Só o latexo suave do mar, a area que cruxe baixo os pés e o murmurio dos que volven cada ano coma quen visita unha parte esquecida de si mesmo. Porque esta praia non se leva no mapa, lévase na memoria. E, mentres siga sendo segredo, seguirá sendo verdadeira.