O turismo desaforado non é a solución nunha Galicia con case 30.000 vivendas turísticas
Expertos advirten que no modelo turístico actual impulsado polas administracións existe unha "obsesión polo crecemento".
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 25/07/2025 | Actualizada ás 12:08
Un total de 5.640 pisos turísticos xa contan en Galicia co número de rexistro único, obrigatorio desde o 1 de xullo para poder anunciar un aluguer de curta duración nunha plataforma dixital. Por outra banda, o Ministerio de Vivenda revogou 1.414 solicitudes despois de que o sistema implantado verificase que os pisos cumpren coas normativas autonómicas e municipais.
Esta cifra contrasta coas máis de 28.000 vivendas de uso turístico contempladas no Rexistro de Empresas e Actividades de Transporte (REAT), que depende da Xunta de Galicia. Só os pisos que conten con este código poderán promocionarse a través de plataformas. Precisamente, Airbnb comprometeuse co Goberno central a retirar desde agosto todos os anuncios que non o inclúan.
Este número --destinado a alugueres de curta duración, xa sexan turísticos ou de tempada-- pódese solicitar desde o 2 de xaneiro a través da sede electrónica do Colexio de Rexistradores ou no Rexistro da Propiedade competente. Este é un mecanismo que o Ministerio de Vivenda puxo en marcha este ano en cumprimento dunha norma europea, aprobada en 2024. Con todo, no caso dos inmobles con finalidade vacacional, as solicitudes disparáronse no territorio nun 50% co inicio da súa obrigatoriedade fai máis de tres semanas, segundo datos remitidos polo Ministerio a Europa Press, con data do 23 de xullo.
Así, o 30 de xuño, último día antes da obrigatoriedade do código, existían 6.829 solicitudes por parte de alugueres turísticos. Tres semanas despois, esta cifra disparouse ata as 10.182, é dicir, 3.353 solicitudes máis en 23 días.
Xosé Manuel Santos Solla, profesor e investigador de Xeografía da Universidade de Santiago de Compostela (USC), considera que esta regulación é "necesaria". Así mesmo, apunta a que os seus efectos dependerán das accións tomadas por outras administracións para complementerla: "Ou deixamos crecer indefinidamente ou pomos límites a ese crecemento", expuxo.
Deste xeito, Santos Solla, que abordou nas súas investigacións cuestiones relacionadas co turismo, considera que a reacción ao auxe dos pisos destinados a este fin está a ser "paulatina". En xeral, nos últimos 20 anos, a liña de crecemento do turismo mantida desde o 1950 disparouse. "Hai unha obsesión polo crecemento e iso non é bo", sostén nunha entrevista concedida a Europa Press.
PISOS CON CÓDIGO ÚNICO
A solicitude do número de rexistro debe contemplar se o aluguer ten finalidade turística ou de tempada ou se se aluga por habitacións. Unha vez rexistrada, outórgase un número de rexistro provisional que permite operar en plataformas en liña e que será mostrado en cada anuncio. Despois, leste pode ser activado con carácter definitivo ou revogado no caso de que non cumpra os requisitos.
En datos remitidos polo Ministerio de Vivenda a Europa Press, actualizados a data do 23 de xullo, en Galicia xa hai un total de 6.092 alugueres de curta duración co código definitivo, dos cales 5.640 teñen fin turístico. Dos destinados a esta finalidade, 2.590 están en Pontevedra; 1.780, na Coruña; 973, en Lugo, e 297, en Ourense. Ademais, outros 3.265 alugueres de curta duración contan actualmente cun código provisional e outras 1.520 solicitudes foron rexeitadas. En canto aos de uso turístico, 3.128 teñen o distintivo temporal e 1.414 quedáronse finalmente sen o número.
AUTORIZACIÓN AUTONÓMICA
Por outra banda, se a actividade de destino está suxeita a algún réxime de autorización ou inscrición previa administrativa, débese incluír na solicitude o documento que o acredite. Por exemplo, a licenza para a explotación dunha vivenda de uso turístico. No REAT figuran rexistradas 28.184 vivendas de uso turístico. Delas, 13.527 están en Pontevedra; 9.476, na Coruña; 4.050, en Lugo, e 1.130, en Ourense.
"OBSESIÓN POLO CRECEMENTO" NO TURISMO
No modelo turístico actual impulsado polas administracións, en palabras de Santos Solla, existe unha "obsesión polo crecemento". "E iso non é bo", engade. A estratexia de moitos territorios foi "atraer, atraer e atraer". Este investigador da USC apunta que o turismo non funciona "como calquera actividade económica", xa que, en calquera outro caso, a produción aumenta en función das vendas: "Neste caso non podes producir máis porque os bens turísticos son experiencias".
A este respecto, a taxa turística é unha das medidas máis estendidas en Europa en relación a políticas vinculadas con este sector. Con todo, Santos Solla non a considera unha "solución" porque unicamente serve para paliar o "infrafinanciamento" dos municipios turísticos.
Expón que a planificación turística e a ordenación dos seus usos deben formar parte das políticas elaboradas a este respecto. Con todo, a partir da crise do 2008, todos os esforzos realizados a este respecto previamente "esquecéronse" e pasouse a "promoción, promoción e promoción".
