Os tractores dos veciños súmanse á loita contra as chamas en Ponteceso ante a falta de medios

Cando o lume asoma polo horizonte, non distingue fronteiras, nin oficios, nin horarios. É un inimigo que avanza rápido, que devora en minutos o que a natureza e o traballo humano tardaron décadas en construír. Neses intres, a resposta non chega só das sereas e uniformes: brota do corazón da propia xente. Nos pobos galegos, onde o monte é parte da vida e non só da paisaxe, cada chispa que se converte en chama é unha ameaza persoal, un golpe directo á memoria e ao sustento. Por iso, cando a traxedia irrompe, a poboación enteira vólcase. Ábrense portóns, énchense bidóns, préstanse mans e maquinaria. Os que coñecen cada curva do camiño, cada pista oculta, cada atallo entre leiras, son os primeiros en chegar. Non o fan por heroísmo, senón por instinto e por amor á terra que os viu medrar. Así foi en Ponteceso, onde gandeiros e agricultores converteron os seus tractores en escudos de auga e a súa experiencia nunha ferramenta vital para conter un incendio que ameazaba con devoralo todo.

Nestres intres, a comunidade convértese nunha soa voz e un só xesto: resistir. Resistir para salvar casas, árbores, animais e tamén para salvar o vínculo invisible que une ás persoas coa súa contorna. E é que en Galicia, cando arde o monte, arde tamén unha parte da alma de cada veciño. O incendio forestal comezado o martes 5 de agosto na parroquia de Corme-Aldea e Guxín, en Ponteceso, propagouse rapidamente debido ao forte vento do nordés e á escaseza de medios aéreos debido ás difíciles condicións meteorolóxicas. A situación agravouse ata ter que evacuar a veciños e cortar a estrada AC-424, activándose a Situación 2 de emerxencia pola proximidade das lapas ás vivendas.

CORAXE VECIÑAL: TRACTORES AO RESCATE

Coa chegada inminente do lume e a imposibilidade de actuar dende o aire, gandeiros e agricultores locais decidiron baixar ao porto cos seus tractores cisterna, enchelos de auga, e prestar apoio directo na contención do lume. Estes vehículos, deseñados para traballar en terreos difíciles, puideron acceder a zonas inaccesibles para motobombas e pas, percorrendo rutas continuas entre o porto e as liñas avanzadas do lume. O impulso foi espontáneo e decidido: moitos residentes aportaron litros de auga, compartiron combustible e habilitaron espazos nas súas fincas como puntos de apoio. De forma improvisada, marcaron unha liña provisional que axudou a ralentizar o avance das descontroladas chamas en áreas clave, dando marxe a que os equipos oficiais puidesen chegar e organizar un perímetro seguro, dentro da difícil situación e a pesar de que, horas máis tarde, o lume volvería avivarse pola intensidade do vento.

E QUE HAI DOS EQUIPOS 'BATRACIO'?

A Xunta de Galicia anunciou o pasado ano 2024 a creación de 14 vehículos multifunción --os chamados equipos 'Batracio'-- desenvolvidos polo SPIF (Servizo Galego de Prevención e Defensa contra Incendios). Cada unidade combina un tractor forestal con cisterna de 12.000 litros, trituradora e coitela frontal, deseñada para limpar cortalumes, manter pistas agrícolas e acceder onde outros medios non chegan. O seu deseño permite traballar tanto en prevención --desbrozando, retirando vexetación combustible e acondicionando accesos-- como en plena emerxencia, transportando auga e materiais a puntos complicados. Estes vehículos están pensados para operar en terreos abruptos, con pendentes pronunciadas ou solos brandos onde unha motobomba convencional quedaría atascada. Pero, onde estaban estes equipos durante o incendio de Corme? Como ben demostraron os veciños cos seus tractores, terían sido unha ferramenta preventiva e operativa fundamental, pero non estiveron nin están nesta loita.

BALANCE DOS INCENDIOS EN PONTECESO: 500 HECTÁREAS ARRASADAS

O incendio de Corme-Aldea súmase a outros anteriores en Ponteceso, que calcinaron en total máis de 500 hectáreas de monte nos últimos días --Cospindo, Brantuas, A Graña, Cores e agora tamén Corme--. As condicións adversas do clima e a posible intencionalidade do lume --catro focos detectados preto de vivendas-- endureceron os esforzos de contención, mobilizaron á UME e forzas de seguridade nacional e fixeron volcarse na loita a toda unha comunidade. Dentro duns días, cando empece a fase de recuperación, emerxerá unha pregunta central: reforzarase o papel da mobilización veciñal dentro dos plans de prevención? Poderán os equipos Batracio consolidarse como unha ferramenta fiable e coordinada para respostar en emerxencias semellantes? Cando chegarán?

Ao final, o vivido en Corme amosa algo con claridade: ante o lume, os primeiros que acoden con auga e determinación non son unicamente as institucións, senón tamén aqueles que cada día coidan a súa terra. E é ese impulso comunitario --combinado cunha infraestrutura moderna como os equipos Batracio-- o que marcará a verdadeira diferencia na loita contra os incendios forestais en Galicia. E, cando pase o tempo e volva brotar o verde, quedará gravado na memoria que, naqueles días de fume e medo, foi o latexo dun pobo enteiro o que sostivo a liña fronte ás chamas. Porque non houbo distincións nin xerarquías, só mans dispostas a axudar e corazóns decididos a non renderse. E iso, máis que o lume, é o que define a verdadeira forza de Galicia.

 

 

 

 

Ver esta publicación en Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Una publicación compartida de Galicia Confidencial (@galicia_confidencial)