A axenda 2030 transitou de proxecto a realidade, a ser triunfo rotundo do capitalismo financeiro na súa versión económica e cultural, iniciada coas políticas neoliberais dos anos 70 e 80 do século pasado. As tres patas do turbo-capitalismo, axenda 2030, libre circulación de capitais, mercadorías e persoas permitiu a maior acumulación de capital desde o inicio do capitalismo. Iso no imperio anglosaxón.
Os capitais financeiros gañan diñeiro como nunca na historia, e impoñen o seu conxunto de ideas e institucións acordes á estrutura económica por eles implantada. Por iso crearon, fomentaron e impuxeron un conxunto de organismos, doutrinas, leis, artes, e estéticas, teorías lexitimadoras das súas políticas económicas. En definitiva, o turbo-capitalismo acumula capital e impón a súa teoría lexitimadora con gran éxito, e só nos territorios do imperio anglosaxón.
E como non pode ser doutra maneira, ten as súas consecuencias. Así, a libre circulación de capitais, outrora fuga de capitais, provocou a deslocalización de industrias, provocando desemprego e perda de expectativas laborais nunhas zonas e unha acumulación de beneficios en mans duns poucos. A libre circulación de mercadorías leva a eliminación de máis industrias, eliminación de máis produtividade nunhas zonas, provocando máis e máis desemprego e máis e máis perda de expectativas laborais, e grandes acumulacións de beneficios nas mans doutros pouco e nos mismos de antes. E a libre circulación de persoas, a terceira pata do turbo-capitalismo Axenda-2030, ten os seus efectos económicos, laborais, sociais e culturais, e xera potentes beneficios económicos para uns pouco, pero tamén para unha gran lexión de pequenos e pequeniños beneficiados.
A libre circulación de persoas crea conflitos de intereses entre un sector de asalariados, maiormente no sector asalariado privado, non así no sector asalariado público. Debemos ter presente que os salarios reais no sector asalariado privado están conxelados desde fai 20 anos e é imposible que suban neste contexto. Iso é beneficioso para os grandes empresarios, os principais interesados, promotores, defensores e lexitimadores da inmigración, e tamén para unha gran cantidade de pequenos favorecidos. A complexidade da terceira pata do capitalismo financeiro actual necesita un futuro desenvolvemento en próximas cartas.
Asistimos a multitude de efectos: choques culturais entre a visión laicista propia das sociedades europeas e a nova importada do mundo evanxélico-sionista e islámico. En moitas zonas asístese a un incremento do prezo dos alugueres, ao haber máis habitantes coas mismas construcións habitacionales, creación de guetos, e as súas lóxicas e evidentes consecuencias. A modo de exemplo, os alugueres altos benefician a moito pequenos propietarios porque ven aumentar os seus beneficios económicos. O que para un é malo para outro é cojonudo, e por iso os que se benefician adoitan aplaudir a terceira pata da axenda 2030.
Pódese afirmar que as políticas económicas e culturais da axenda 2030, cambiou a realidade económica, social, política e cultural das sociedades europeas (parte do imperio anglosaxon). O capital concéntrase en poucas mans, como nunca ocorreu, co seu aumento da explotación. E o conxunto de institucións, ideas, leis, arte, estética creados e divulgados polos acumuladores de capital, as súas teorías lexitimadoras das súas políticas económicas, cambiaron a contorna.
O vórtice provocado polas políticas turbo-capitalistas da axenda 2030 leva un cambio de paradigmas. Pero os antigos son parcialmente mantidos. Talvez uns grupos sosteñen os vellos paradigmas por comodidade ou preguiza; outros talvez por inocencia; e algúns por ser conscientes da súa total inoperancia, adrede, talvez por ser aliados emboscados do Turbo capitalismo, que de todo hai na viña do Señor. A consecuencia evidente é que asistimos ao nacemento da resistencia ou grupos rebeldes.
As teorías legitimadoras das políticas económicas, conxunto de institucións, ideas, leis, arte, estética, está instaurada nunha parte da sociedade e conta con poderosos servidores. Obviamente as tres patas da axenda 2030 a nivel de rúa contan co beneplácito de diferentes clases sociais, unhas porque se benefician e outras polo bo traballo da cultura lexitimadora. O sorprendente é o incremento incesante do sector rebelde e resistente.
Dentro deste vórtice dá gusto escoitar a homes sabios, intelixentes, sinceros, caballerosos e diplomáticos como Warren Buffet.