Descóbrese que a muralla de Lugo era para que os lucenses non escaparan

En tempos dos romanos unha garda especializada vixiaba a muralla para que os moradores do interior non saíran fóra e foi nesa época cando se acuñou a expresión “Arde Lucus”. Unha centuria especial, denominada Garda da Noite, gardaba a muralla para evitar a saída dos seus habitantes do recinto. Naquela época defendeuse a muralla escrupulosamente e os documentos da época corroboran que fixeron o seu traballo tan ben que nin un so habitante conseguiu traspasar a muralla.

Coa caída do imperio romano a garda desapareceu e provocou a saída dos habitantes de Lugo ao exterior. Non existen rexistros escritos que narren a circunstancia pero a idea de que un imperio como o romano desaparecera da faz da terra da unha idea do que puido acontecer. Os historiadores tamén indican que decenas de centos de anos despois aínda se nota a caída da garda da muralla e pon como exemplos a Fraga en Vilalba e a existencia, durante anos, do Cacharrismo.

Na actualidade os efectos son menos severos aínda que se pode apreciar na condución dalgúns dos seus cidadáns cando se achegan a outras cidades galegas.