O descoñecemento dun posible fenómeno de exclusión social

O partido político considera que é discriminatorio que as persoas que desexen traballar na función pública galega coñezan o galego. Non imos a falar do feito obvio de que esta pretensión atenta contra as normas que temos establecidas no pais. Interésanos ir polo camiño da exclusión social que podería xerar esta iniciativa.

A lóxica deste afirmación se alicerza na idea de que as persoas de fora da Galicia non teñen as mesmas oportunidades que os cidadáns galegos. O problema básico desta lóxica partidaria é que o reino de España non ten unha lingua. É dicir, España non ten unha lingua ten varias: galego, bable, eúscaro, catalán, entre outros. A partires desta realidade obxectiva, e eu engadiría que innegable, as persoas van conformando o seu mundo e as súas relacións.

Isto fai que as persoas entendan as linguas como elementos persoais e sociais. Tanto é así que cando unha persoa bilingüe se anoxa ou ten que lle dicir algo moi íntimo a alguén amado, tende a empregar a lingua que ten inserida no máis fondo da súa personalidade.

“Ciudadanos” semella non comprender adecuadamente a realidade galega. Considerar que se pode eliminar o galego da función pública implica identificar a Galicia con outras rexións de España e non ter en conta a dispersión poboacional galega. Quero dicir, con isto, que hai zonas en Galicia nas que o galego é moi habitual. Tanto que incluso podemos atopar persoas cuxa lingua vehicular permanente é o galego. Estas persoas, en situacións de nervios, estrés, etc. precisan seren atendidas nesa lingua emocional e íntima. Estamos a pensar, especialmente, no eido rural.

Xerar unha administración pública castelanizada podería implicar a xeración dun entorno agresivo para os nosos maiores ou para a xente do rural. Galicia, aínda que “Ciudadanos” o descoñeza, é o pais da España que emprega o seu idioma dun xeito xeralizado. En determinadas zonas, incluso, resulta difícil –para algunhas persoas– expresarse en castelán cando se senten en situación de fraxilidade.

Todo isto nos leva a afirmar que un funcionariado castelanizado xeraría exclusión social especialmente no rural. Agardo que o parlamente galego sexa consciente da realidade galego e non xere este problema de exclusión.

Juan R. Coca,
Profesor de socioloxía da Universidade de Valladolid e director da Revista Sociología y Tecnociencia