Dimitirán os votantes de Camps?

Creen, de verdade, os dirixentes do PP que o comportamento de Francisco Camps é merecente das loubanzas que están proclamando dende que deixou o cargo de presidente da Generalitat valenciana?Acredita realmente Núñez Feijoo na súa afirmación de que Camps dimitiu “pensando no prestixio das institucións”?

Por Xesús Veiga | Santiago | 27/07/2011

Comparte esta noticia

A menos que nos chupemos o dedo, tal e como recomenda González Pons, o caso Camps é un exemplo do que non debería ser a práctica dos dirixentes políticos e a relación dos votantes con eles.O ex-presidente abandonou porque as últimas decisións xudiciais acentuaban as posibilidades de condena por delito de suborno.Non houbo, pois, exemplaridade ética ou asunción consecuente das responsabilidades políticas derivadas da aceptación de agasallos procedentes de imputados no caso Gürtel.O que existiu foi un cálculo político do custe orixinado polo proceso xudicial nos intereses particulares de Camps e nos do propio PP.Rajoy ofreceulle ao discípulo valenciano a corda para que se aforcara (recoñecer o delito e aturar a imposíbel continuidade como presidente delincuente) pero o afectado preferiu facer da necesidade virtude:perder o cargo agora para ser acredor do favor que lle fai ao futuro inquilino da Moncloa.A súa continuidade como deputado autonómico ilustra sobre a estatura moral do protagonista e a súa evidente vontade de ficar no escenario político.

O caso Camps certifica que o código ético do PP é papel mollado.Despois de todo o sucedido nesta historia, un cargo público dese partido sabe que só estará obrigado a dimitir se sufre unha sentencia xudicial firme ou se ten a mala sorte de que o seu xuízo se celebre na proximidade dunha confrontación electoral que resulte decisiva para os dirixentes da rúa Genova.De non mediar semellantes circunstancias, poderá seguir en activo todo o tempo que lle permitan os resultados electorais.

Estamos, pois, ante a definitiva xudicialización da política:mentres non haxa condenas dos tribunais e haxa votantes dispostos a confiar en presuntos delincuentes, todo é posíbel.Qué dirán ou sentirán os milleiros de homes e mulleres que apoiaron a Camps hai dous meses nas urnas?Dimitirán da súa condición de electores?As maiorías absolutas aseguran a legalidade da posición de poder dos políticos que as conseguen pero non garanten a saúde moral das persoas que as fan posíbeis.Unha democracia de calidade non se pode construír cunha cidadanía que aceite, de xeito reiterado, un papel cómplice coas prácticas irregulares dos seus representantes.Neste caso, coma noutros, non se podía alegar ignorancia.

Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Xesús  Veiga Buxán Licenciado en CC.EE. pola Universidade de Bilbao. Profesor –dende o ano 1974- no Departamento de Organización de Empresas e Comercialización da Facultade de CC.EE. da USC. Dirixente do MCG. Posteriormente, foi dirixente de Inzar.Foi deputado polo BNG no Parlamento galego dende 1993 ao 2005. Dende Setembro do ano 2005 ate o mes de Abril do ano 2009 foi asesor para asuntos económicos no Gabinete da Vicepresidencia da Igualdade e do Benestar da Xunta de Galicia.