"O BNG no ano 2000 colle unha deriva e non se embarca en acabar con esa idea de españolismo contra nacionalismo para acoller, unir maiorías comúns sobre a defensa da esquerda social fronte á oligarquía. O erro do BNG foi non entrar mesa estratexia. Se o fixese, en 2012 a alternativa non se chamaría AGE e ademais o nacionalismo sería hexemónico dentro dese movemento". É a reflexión que fai Xosé Manoel Beiras dunha etapa convulsa do nacionalismo galego. Con motivo da tradución do libro 'Espertemos!' do filósofo francés Edgard Morin, o veterano político nacionalista denuncia a involución global por parte das oligarquías. As mesmas oligarquías, di, que están detrás do deseño de calquera sistema político, incluído o español de 1978 e, en consecuencia, "o sistema autonómico galego ao que se apuntaron os máis bestas".
O ex voceiro nacional do BNG e de Anova volveu saltar a area pública nos últimos días, tanto no eido comunicativo, como no eido político. As súas verbas seguen afiadas e a súa presenza no 40 aniversario do Bloque non deixou indiferente a ninguén. A USC tamén o homenaxeará pola súa defensa do galego na docencia.
O empresario pontevedrés coñece ao monarca desde os anos 80. SOS Panadeira denunciou en Bruxelas a súa polémica decisión, como presidente do Club Naútico de Sanxenxo, de ampliar as instalacións e "privatizar" as praias urbanas de A Iriña e A Panadeira.
A Asociación de Novos Empresarios de Ourense tamén recoñeceu o labor da AODEM, a emprendedora Thais Ladra e a arquitecta Fátima Fernández.
O Colectivo Berro Seco denuncia que as actuais restricións sanitarias vulneran multitude de dereitos fundamentais e piden deter "inmediatamente" a vacinación infantil e o pasaporte covid.
As eleccións ao Parlamento galego previstas para o ano 2024 pecharán un ciclo que contará con dúas citas anteriores: a celebración dos comicios locais en 2023 e a convocatoria -en data indeterminada- para elixir as Cortes Xerais do Estado.
Nun breve espazo de tempo, coincidiron dúas citas internas moi relevantes para as forzas que conforman a oposición no Parlamento galego: a realización das eleccións primarias para elixir o segredario xeral do PSdG e a celebración da Asemblea Nacional do BNG.
A primeira edición do PING terá lugar o 2,3 e 4 de decembro.
Estanse conmemorando os 40 anos da celebración das primeiras eleccións ao Parlamento galego. Se houbera que destacar algunhas circunstancias do resultado rexistrado naquel 20 de Outubro de 1981poderianse citar tres: a porcentaxe de abstencionistas (53,7%) foi superior á de votantes; AP ficou como primeira forza, por riba da UCD (a pesar de que este partido gobernaba no conxunto do Estado) e as formacións nacionalistas (Bloque-PSG e EG) obtiveron 4 escanos sobre os 71 que , naquel momento, conformaban a Cámara lexislativa.
Aínda non ten claro se será candidata e insiste en que os partidos políticos "non poden ser os protagonistas".
A Central Sindical Independente e de Funcionarios (CSIF) destacou que a oferta de emprego seguiría sendo "insuficiente"
A "cociña" da enquisa publicada esta pasada fin de semana por Sondaxe --empresa demoscópica do Grupo Voz-- causou sorpresa en varios partidos políticos. Un estudo demoscópico que chega, ademais, cando as principais forzas políticas xa se preparan para a renovación dos seus órganos internos e as municipais de 2023
Di que Galicia "non conta, non existe para España porque é unha colonia interna". Tacha aos Borbóns de "peste bubónica" na presentación do novo libro de Pisarello, quen augura que "Felipe VI non poderá manterse".
Os traballadores terán os mesmos dereitos que os traballadores presenciais e o traballo a distancia será voluntario e reversible.
Pasou de conseguir menos do 1% dos votos liderando en solitario Esquerda Unida en dúas eleccións galegas ( 2005 e 2009) a máis do 14% en 2014 baixo o paraugas de AGE e o liderado do vello líder nacionalista. Todo despois do esfarelamento do BNG tras a Asemblea de Amio.
Tras a publicitada fama de boa xestora, coa que de forma inmerecida se prima á Ministra de Traballo, está a desfeita de Galicia en Común nos últimos comicios que ela debera asumir como propia,, e deixar así de alimentar a elucubración mediática que a sitúa como sucesora de Iglesias á fronte de Podemos.
As editoras galegas debátese entre a preocupación por un 2021 pouco prometedor e a euforia do "regreso ao libro" vivido durante o confinamento. Malia as dificultades atravesadas, recoñecen que o resultado dos últimos meses "podería ter sido peor". Algunhas editoriais especializadas chegaron incluso a mellorar as cifras de 2019.
Das películas do director francés Mathieu Kassovitz que teño visto, entre elas “Babylon A.D”, “Gothika”, “Asesino(s)”ou “Os ríos de cor púrpura” quédome cunha das primeiras: “Le Haine” (“O Odio” de 1995) un drama social ambientado nos disturbios, a principios dos 90, sacudiron o suburbio parisino de Les Muguets. Quédome coa historía e quédome coa reflexión que encerra a voz en off coa que comenza e remata a cinta: “É a historia dun home que cae dun edificio de cincuenta pisos. Para tranquilizarse mentres cae ao valeiro, non para de decirse: ata agora todo vai ben, ata agora todo vai ben... ata agora todo vai ben. Pero o importante non é a caída, é a aterraxe”.
O órgano reitor reflectirá a pluralidade do hemiciclo, con maioría absoluta do PPdeG, o que non ocorreu en 2012 coa chegada de AGE.
Os resultados da cita electoral do pasado 12 de Xullo pódense resumir en poucas palabras: mantemento da maioría absoluta de Feijóo, medre substancial do BNG (acadando o segundo posto do ranking parlamentario), práctica desaparición dos restos do que foi -no ano 2016- En Marea e notábel estancamento do PSdG.
O governo de Espanha que formou Pedro Sánchez depois das últimas eleições tem mais ministros que nenhum da democracia, se excetuamos os de Adolfo Suárez que chegaram a ter 24 ministérios polos 23 de Pedro Sánchez. E quais são as razões que justificam um governo tão numeroso no país mais «descentralizado do mundo» se damos crédito aos seus paladins, enquanto que Adolfo Suárez governava o país mais centralizado do mundo?
Martiño Noriega comeza a campaña electoral lembrando o que dixo o vello líder nacionalista en 2012: "Os recortes matan". Unha afirmación "certa", asegura, tras as últimas mortes en centros de saúde por falta de servizos básicos como ambulancias.
Asegura que Anova "nunca foi de farol", pero a cidadanía pedía un acordo. O exalcalde de Santiago ratifica que deixará a portavocía local "saia ou non deputado" e di non entender os debates públicos que o situaron como posible cabeza de lista por Lugo.
A Coordinadora Nacional reúnese este sábado para designar e aprobar os nomes das candidaturas. O portavoz nacional, Antón Sánchez, non irá nas listas.
Gómez-Reino e Martiño Noriega apuran os prazos para chegar a un consenso case imposible. Sectores de Anova non descartan unha alianza con En Marea que agarda contactos con este sector e avanza nunha gran candidatura galega co apoio das mareas municipalistas.
Antón Sánchez asegura que as "portas" están abertas para sumar a Podemos sempre que acepten "un encontro entre iguais". Di que non hai, polo momento, contactos formais con En Marea.
Unha serie de gravacións e de concertos iniciada nos anos 70 do século vinte dá forma a unha corrente imparable de confluencia entre a música culta e a música popular cara a un océano de son.
A maior parte dos candidatos da formación de Errejón en Galicia son militantes de Podemos e, entre eles, algúns moi vinculados á ex secretaria xeral da formación en Galicia, Carmen Santos. Hai quen cre que se pode repetir o que xa aconteceu con AGE, algo que descartan desde a dirección de Podemos e do grupo parlamentario.
As dúas forzas acordaron traballar xuntas de cara aos comicios nun pacto que se foi fraguando hai xa semanas. Os militantes de CxG aínda non recibiron confirmación oficial do pacto, a diferencia das comarcas do BNG. A decisión de non presentarse de Anova e En Marea visibiliza un fracaso interno e colectivo e deixan un campo electoral aberto que pode acrecentar aínda máis as opcións políticas con sede en Madrid.
É o último nome da coalición Podemos, EU e Anova para utilizar no último curso político desta lexislatura no Parlamento. Uns meses nos que haberá un "reparto coral" de responsabilidades. Antón Sánchez será o "azoute de Feijóo", Luca Chao a voceira real e Manuel Lago o portavoz "institucional".
Anova é uma rara avis, um caso singular, no panorama nacionalista periférico espanhol e quiçá também a nível internacional. Em Marea, na que estava integrada ANOVA, atualmente em fase de clarificação, apresenta-se dividida em duas obediências, a villarista, na que desembocaram a maior parte das hostes da formação e que parece que se dotaram duma coesão interna e um programa coerente de obediência galega, e a de obediência beiro-sanchista, que pretende continuar dando tombos cara a nenhures.
Os críticos do grupo de En Marea validan a proposta para que Sande sexa senador ás costas de Villares. A coordinadora do partido instrumental, que desautoriza a elección do concelleiro coruñés, anunciará o seu próximo movemento esta tarde. A elección do senador quedará nas mans da Mesa da Cámara. Antón Sánchez, de Anova, fai de portavoz dos críticos, e di que "é unha decisión democrática" e que non "vai a alimentar polémicas".
Un dos mitos sobre os que se asenta a realidade de Podemos, o outro que é a expresión partidaria do 15M, é que nunca unha forza fóra da dicotomía conservadores-socialdemócratas fora quen de ter unha proxección electoral tan forte no contexto europeo. A realidade é que o PCI e o PSUC ao inicio dos 80, o BNG a finais da década dos 90, Syriza en Grecia hai cinco anos ou actualmente varias forzas verdes amosan que as 'excepcionalidades' son máis frecuentes do que parece.
Já criticamos no seu momento as operações de mistura de projetos políticos que originariamente não compartiam o mesmo modelo de estado, ou seja, a maridagem de projetos nacionalistas galegos com projetos nacionalistas espanhóis. Este foi um erro persistente no nacionalismo e galeguismo do nosso país desde a transição de 1978 e praticada polos mesmos dirigentes que teoricamente manifestavam doestá-la. Desconfiando das suas próprias forças e da viabilidade dos projetos radicados na Galiza, espalhavam aos quatro ventos que os problemas galegos se resolveriam com a camaradagem com as esquerdas unionistas, e incluso se sugestionavam a si mesmos e fiavam a solução do problema galego ao convívio com as esquerdas europeias e espanholas, aliás fortemente espanholistas.
Villares afirma que a súa substitución só pode ser acordado pola dirección política de En Marea e censura a "irresponsabilidade" de Podemos
Evita polemizar con Anova, que a impulsou en 2014, e cre que un pacto de coalición debe "garantir" presenza e "independencia" para En Marea Reclama un debate "profundo" sobre o modelo de infraestruturas e sobre a agricultura e censura o uso dos fondos de "economía circular"
Hai sete anos en Galicia só había tres grandes forzas políticas. Hoxe son dez os grupos ou formacións con certa presenza nas institucións do país e, a maior parte delas, do espectro nacionalista e de esquerdas. A ruptura do espazo de En Marea e a presentación de varias listas no espectro nacionalista e rupturista pode provocar que todos queden sen escano en Madrid.
Históricamente unha alta mobilización favoreceu o bipartidismo pero esa tendencia podería racharse pola polarización do voto nestes comicios electorais. Tanto na dereita, como na esquerda, son varias as opcións políticas para elexir.
Esta formación nova aposta por "fórmulas flexibles" para unha alianza entre forzas rupturistas repetindo o modelo AGE que en 2012 uniu a Esquerda Unida e Anova. O líder de En Marea insiste en que esta marca sigue sendo a "máis integradora".
Aposta por buscar a "fórmula" que manteña a unidade que levou á creación de En Marea e pide "ter a suficiente intelixencia política".
Apostan por que "Galicia sexa un muro de contención da tripla alianza das dereitas".
Aposta por dar continuidade ao proxecto de "Unidade Popular" como forma para "frear" a tendencia "autoritaria" do bloque composto por PP, C's e Vox.
Foi durante o discurso do presidente do Goberno, Pedro Sánchez, no Parlamento Europeo.
Os tempos aceleráronse e a Marea como o Jordán abriuse en dous. Todos gañaron e todos perderon. Brancaleone non logrou chegar a Terra Santa. O camiño de Santiago quedo aberto, abatido para que a dereita volva gobernar en Galicia.
Recoñece que aínda que se vote "con garantías" non se solucionará o problema de división que existe actualmente.
A empresa cárnica mostra o seu apoio ás iniciativas de protección ambiental na comarca da Limia e di que defende “todas aquelas medidas que permitan facer compatible o labor agrogandeiro co coidado da contorna” tras as denuncias de partidos políticos e ecoloxistas.
A eurodeputada Lidia Senra e o parlamentario Davide Rodríguez foron testemuñas directas de coma un camión desta empresa cárnica foi sorprendido descargando excrementos de polo nun descampado desta comarca de Ourense. Esta é a crónica desa visita que o Movemento Ecoloxista da Limia (MEL) realizou polos puntos críticos dos verquidos ilegais das industrias de producción intensiva de carne que Coren ten espalladas por toda a Limia.
Martiño Noriega anunciou hai pouco tempo a súa intención de repetir candidatura para a alcaldía de Santiago. Nunha conversa con el, debulla tanto a política dentro da cidade como as diferentes alternativas electorais que terá por diante nas municipais de 2019. Confirma que se "enfriou" a súa relación con Villares, pero "sigue leal ao espazo en construción" e sobre as liortas en Podemos alerta sobre as correntes que camiñan cara a un "maior patriotismo partidario".
GC 2023
Séguenos
